Aktualizacja 17.10.2012: ta funkcjonalność istnieje teraz w Chrome Stable v22. Aby korzystać z tej funkcji w Chrome, należy włączyć dwie flagi w chrome: / / flags:

• Włącz MediaStream
• Włącz PeerConnection

Następnie możesz odwiedzić AppRTC strona Demo aby wypróbować demo. Zobacz stronę WebRTC-uruchamianie dema, aby uzyskać bardziej szczegółowe instrukcje dotyczące konfigurowania Chrome do korzystania z funkcji peer to peer i włączania urządzenia schwytać.

UPDATE: inżynierowie w Ericcson Labs mają dowód koncepcji w kompilacji WebKit, który nie HTML5 Peer to Peer konwersacyjne wideo .

Mają demonstracje na swoim blogu technologii w działaniu, a także diagramy i wyjaśnienia na temat tego, jak technologia będzie działać.

Pracują nad ustabilizowaniem tego i zaangażowaniem w repozytorium WebKit.

Tak, w końcu.

W chwili pisania tego tekstu (2017), WebRTC jest obecnie standardową częścią większości nowoczesnych przeglądarek (około 70% tych w użyciu) i pozwala na strumieniowanie multimediów, peer-to-peer i dziurkowanie.

Dokumenty, przykładowy kod i żywe przykłady WebRTC można znaleźć na html5rocks.com .

Zgodnie z caniuse.com i html5rocks.com , następujące przeglądarki obsługują WebRTC:

Pełne wsparcie: Edge 14, Firefox 22, Firefox Android 55
częściowe wsparcie: Android Browser 56, Chrome 20, Chrome Android 29, Edge 12, Firefox 17, Opera 18, Opera Android 20, Opera Mobile 12, UC Browser Android 11.4
przyszłe wsparcie (Q3 2017): Chrome dla iOS 11, Safari 11 Dla iOS 11 i OS X 10.11
brak wsparcia: IE, IE Mobile, Opera Mini

Istnieje wiele powodów, dla których byłoby to trudne:

[[3]}firewalle (nawet zwykłe Naty) utrudniałyby tego rodzaju połączenie przy znacznie niższej warstwie protokołu niż nawet HTTP. Z moim kapeluszem bezpieczeństwa IT, wydaje się to wspaniałym sposobem, aby otworzyć dowolne porty na maszynie, po prostu odwiedzając stronę internetową - i tak byłoby agresywnie blokowane przez praktycznie wszystkie korporacyjne systemy IT.
1. HTTP jest z natury protokołem klient-serwer. Chociaż jest to w miarę łatwe do symuluj komunikację dupleks za pomocą długiego sondowania (jak również kilku innych technik), nie jest to szczególnie skuteczne.
To otworzyłoby dużą dziurę dla ataków XSS.

WebSockets ma na celu rozwiązanie drugiego z tych problemów, ale (celowo, spodziewam się) nie dwóch pozostałych. Kiedy mówią o peer-to-peer w specyfikacji HTML5, mówią o komunikacji full duplex między serwerem a klientem, a nie między jednym klientem i kolejny.

Byłoby jednak proste zaimplementowanie odpowiedniego stosu sieciowego na serwerach-z zastrzeżeniem, że cała komunikacja musiałaby odbywać się za pośrednictwem serwera. Widziałem to robione przy użyciu long polling (mój przyjaciel z Uni napisał pełny stos TCP/IP przy użyciu long polling).

Popieram harshath.jr: bardzo dobrze można by mieć serwer działający jak katalog (wystawiający "origins" każdego podłączonego agenta; origin to scheme+host+port jak w draft-abarth-origin , a schemat to albo "ws" albo "wss"). Następnie można zainicjować połączenia peer-to-peer WebSocket; SOP jest przetwarzany dzięki CORS. Oczywiście oznacza to, że każdy agent (tj. przeglądarka) musiałby osadzić swój własny serwer WebSocket (à la Opera Unite).

In średni czas, zrób to XMPP / IRC / etc.- sposób: Brak połączenia peer-to-peer, ale połączenia WebSocket do centralnego serwera(lub sieci!), aby przekazać wiadomości do podłączonych agentów (ostatecznie za pomocą określonego WebSocket "subprotocol")

Cała idea gniazd sieciowych polegała na rozwiązywaniu problemów z firewallami i proxy http://www.kaazing.org/confluence/display/KAAZING/What + is + an + HTML + 5 + WebSocket