OO Design w Rails: gdzie umieścić rzeczy

Update : użycie obaw zostało potwierdzone jako nowe domyślne w Rails 4.

# concerns/authentication.rb
module Authentication
  ...
end    

# controllers/application_controller.rb
class ApplicationController
  include Authentication
end



# concerns/configurable.rb
module Configurable
  ...
end    

class Model 
  include Indexable
end 

# controllers/foo_controller.rb
class FooController < ApplicationController
  include Indexable
end

# controllers/bar_controller.rb
class BarController < ApplicationController
  include Indexable
end

/ lib jest moim preferowanym wyborem dla bibliotek ogólnego przeznaczenia. Zawsze mam przestrzeń nazw projektu w lib, w której umieszczam wszystkie biblioteki specyficzne dla aplikacji.

/lib/myapp.rb
module MyApp
  VERSION = ...
end

/lib/myapp/CacheKey.rb
/lib/myapp/somecustomlib.rb

Rozszerzenia rdzeni Ruby / Rails zwykle odbywają się w config inicjalizatory tak, że biblioteki są ładowane tylko raz na rails boostrap.

/config/initializer/config.rb
/config/initializer/core_ext/string.rb
/config/initializer/core_ext/array.rb

Dla fragmentów kodu wielokrotnego użytku, często tworzę (mikro)wtyczki, aby móc je ponownie wykorzystać w innych projektach.

Pliki pomocnicze zazwyczaj przechowują metody pomocnicze, a czasami klasy, gdy obiekt ma być używany przez helpery (na przykład konstruktory formularzy).

To jest naprawdę ogólny przegląd. Podaj więcej szczegółów na temat konkretnych przykładów, jeśli chcesz uzyskać bardziej spersonalizowane sugestie. :)

... tendencja do robienia ogromnych Podklasy ActiveRecord i ogromne kontrolery są całkiem naturalne ...

Jak twoje modelki stają się ogromne? Czy należy szukać sposobów na zmniejszenie liczby obowiązków w każdej klasie? Czy są jakieś typowe zachowania, które można wyodrębnić do mixins? Lub obszary funkcjonalności, które możesz delegować na klasy pomocnicze?

EDIT: staram się trochę rozszerzyć, mam nadzieję, że nie zniekształca niczego zbyt źle...

Pomocnicy: live w app/helpers i są najczęściej używane do uproszczenia widoków. Są albo specyficzne dla kontrolera (dostępne również dla wszystkich widoków dla tego kontrolera), albo ogólnie dostępne (module ApplicationHelper w application_helper.rb).

Filtry: powiedzmy, że masz ten sam wiersz kodu w kilku akcjach (dość często, pobieranie obiektu za pomocą params[:id] lub podobnych). Duplikacja ta może być najpierw abstrakcyjna do osobnej metody, a następnie całkowicie usunięta z akcji poprzez zadeklarowanie filtra w definicji klasy, np. before_filter :get_object. Zobacz też Sekcja 6 w ActionController Rails Guide niech programowanie deklaratywne będzie twoim przyjacielem.

Modele Rails nie muszą być podklasami ActiveRecord:: Base. Albo Inaczej mówiąc, model nie musi być analogiem tabeli, ani nawet związany z czymkolwiek przechowywanym. Nawet lepiej, jeśli nazwiesz swój plik app/models zgodnie z konwencjami Rails ' a (wywołaj # underscore na nazwie klasy, aby się dowiedzieć jakie Rails będzie szukał), Rails go znajdzie bez żadnych requireniezbędnych.

Oto doskonały wpis na blogu o refaktoryzacji grubych modeli, które wydają się wynikać z filozofii "cienkiego kontrolera":

Http://blog.codeclimate.com/blog/2012/10/17/7-ways-to-decompose-fat-activerecord-models/

Podstawowa wiadomość to "nie wyodrębniaj Mixinów z modeli Fat", zamiast tego użyj klas usług, autor dostarcza do tego 7 wzorców