Uuid typu 3 i 5 to tylko technika wpychania hash do UUID:

• Type 1 : stuffs MAC address+datetime na 128 bitów
• Type 3 : stuffs an MD5 hash na 128 bitów
• Type 4 : stuffs losowe DANE na 128 bitów
• Type 5 : stuffs an SHA1 hash na 128 bitów
• Typ 6: nieoficjalny pomysł dla sekwencyjnych uuid

Skrót SHA1 wyświetla 160 bitów (20 bajtów); wynik tego skrótu jest zamieniany na UUID.

Z 20-bajtowym digestem z SHA1:

SHA1 Digest:   74738ff5 5367 e958 9aee 98fffdcd1876 94028007
UUID (v5):     74738ff5-5367-5958-9aee-98fffdcd1876
                             ^_low nibble is set to 5, to indicate type 5
                                  ^_first two bits set to 1 and 0, respectively

(zauważ, że pierwsze dwa bity '9' to odpowiednio 1 i 0, więc nie ma to żadnego wpływu).

Co mam hashować?

Pewnie zastanawiasz się, co to jest, że mam haszysz. W zasadzie masz konkatenację of:

Sha1 ( Namespaceuid+AnyString);

Przedrostek łańcucha tworzy się w przestrzeni nazw , aby zapobiec konfliktom nazw.

Uuid RFC wstępnie definiuje cztery przestrzenie nazw dla ciebie:

• NameSpace_DNS: {6ba7b810-9-11d1-80b4-00c04fd430c8}
• NameSpace_URL: {6ba7b811-9-11d1-80b4-00c04fd430c8}
• NameSpace_OID: {6ba7b812-9-11d1-80b4-00c04fd430c8}
• NameSpace_X500: {6ba7b814-9-11d1-80b4-00c04fd430c8}

Więc moglibyście razem hashować:

StackOverflowDnsUUID = sha1(Namespace_DNS + "stackoverflow.com");
StackOverflowUrlUUID = sha1(Namespace_URL + "stackoverflow.com");

Następnie RFC definiuje jak:

• weź 160 bitów z SHA1
• i przekształcić go w 128 bitów UUID

Podstawowy gist polega na pobieraniu tylko pierwszych 128 bitów, stuff a 5 w rekordzie typu, a następnie Ustaw dwa pierwsze bity sekcji clock_seq_hi_and_reserved na 1 i 0, odpowiednio.

Więcej przykładów

Teraz , gdy masz funkcję, która generuje tak zwaną nazwę , możesz mieć funkcję (w pseudo-kodzie):

UUID NameToUUID(UUID NamespaceUUID, String Name)
{
    //Note: All code on stackoverflow is public domain - no attribution required.

    Byte[] hash = sha1(NamespaceUUID.ToBytes() + Name.ToBytes());
    Uuid result;

    //Copy first 16-bytes of the hash into our Uuid result
    Copy(hash, result, 16);

    //set high-nibble to 5 to indicate type 5
    result[6] &= 0x0F; 
    result[6] |= 0x50; 

    //set upper two bits to "10"
    result[8] &= 0x3F; 
    result[8] |= 0x80; 

    return result;
}

(Uwaga: endian-ness Twojego systemu może wpływać na indeksy powyższych bajtów)

Teraz możesz mieć połączenia:

uuid = NameToUUID(Namespace_DNS, 'www.stackoverflow.com');
uuid = NameToUUID(Namespace_DNS, 'www.google.com');
uuid = NameToUUID(Namespace_URL, 'http://www.stackoverflow.com');
uuid = NameToUUID(Namespace_URL, 'http://www.google.com/search&q=rfc+4112');
uuid = NameToUUID(Namespace_URL, 'http://stackoverflow.com/questions/5515880/test-vectors-for-uuid-version-5-converting-hash-into-guid-algorithm');

A teraz wróć do pytania

Dla identyfikatorów uuid wersji 3 i 5 Należy podać dodatkową przestrzeń nazw i nazwę argumentów wiersza poleceń. Przestrzeń nazw jest albo uuid w reprezentacji łańcuchowej lub identyfikator wewnętrznie predefiniowanej przestrzeni nazw uuid (obecnie znane są "NS:DNS", "NS:URL", "NS:OID" i "ns:X500"). Nazwa jest ciągiem o dowolnej długości.

Przestrzeń nazw jest tym, co lubisz. Może to być jeden z predefiniowanych, lub można tworzyć własne, np.:

UUID Namespace_RectalForeignExtractedObject = '8e884ace-bee4-11e4-8dfc-aa07a5b093db'

Nazwa jest ciągiem o dowolnej długości.

Nazwa to tylko tekst, który chcesz dołączyć do w tym celu należy wykonać następujące czynności:]}

uuid = NameToUUID('8e884ace-bee4-11e4-8dfc-aa07a5b093db', 'screwdriver');
uuid = NameToUUID('8e884ace-bee4-11e4-8dfc-aa07a5b093db', 'toothbrush');
uuid = NameToUUID('8e884ace-bee4-11e4-8dfc-aa07a5b093db', 'broomstick');
uuid = NameToUUID('8e884ace-bee4-11e4-8dfc-aa07a5b093db', 'orange');
uuid = NameToUUID('8e884ace-bee4-11e4-8dfc-aa07a5b093db', 'axe handle');
uuid = NameToUUID('8e884ace-bee4-11e4-8dfc-aa07a5b093db', 'impulse body spray');
uuid = NameToUUID('8e884ace-bee4-11e4-8dfc-aa07a5b093db', 'iPod Touch');

Nazwa jest niczym innym jak identyfikatorem, który jest unikalny w jakiejś przestrzeni nazw. Problem polega na tym, że przestrzenie nazw są często dość małe, a nazwy w jednym często zderzają się z nazwami w innych. Na przykład numer rejestracyjny (nazwa) mojego samochodu jest unikalny w przestrzeni nazw mojego stanu DMV, ale prawdopodobnie nie jest unikalny na świecie; Inne stanowe DMV mogły używać tej samej nazwy w swoich własnych przestrzeniach nazw. Heck, ktoś inny może mieć numer telefonu (imię), który również pasuje, bo to jeszcze Inna Przestrzeń nazw itp.

Oczywistym rozwiązaniem jest wygenerowanie UUID (V1 lub V4) dla każdego elementu, który zastąpi stare nazwy w ich rozdzielonych przestrzeniach nazw. Minusem jest to, że są dużo większe, trzeba komunikować wszystkie nowe nazwy każdemu, kto ma Kopia zestawu danych, Aktualizacja wszystkich interfejsów API itp. Szanse są takie, że nie możesz całkowicie pozbyć się starych nazw, co oznacza, że teraz każdy przedmiot ma dwie nazwy, więc zrobiłeś wszystko lepiej czy gorzej?

Tutaj wkraczają V3/V5. Uuid wygląda tak samo losowo jak V4, ale jest deterministyczny; każdy, kto ma prawo UUID dla przestrzeni nazw, może wtedyniezależnie wygenerować ten sam UUID dla dowolnej nazwy w tej przestrzeni nazw. Nie musisz publikuj je w ogóle, ani nawet wstępnie Generuj, ponieważ każdy może je tworzyć w locie w razie potrzeby!

Nazwy DNS i adresy URL są bardzo często używanymi przestrzeniami nazw, więc dla nich zostały opublikowane standardowe uuid; ASN.1 nazwy OIDs i X. 500 nie są tak powszechne, ale organy standardów je uwielbiają, więc opublikowały dla nich również standardowe nazwy UUIDs.

Dla wszystkich innych przestrzeni nazw, musisz wygenerować własną przestrzeń nazw UUID (V1 lub V4) i przekazać ją każdemu, kto jej potrzebuje. Jeśli masz kilka przestrzenie nazw, konieczność publikowania UUID dla każdej z nich nie jest idealna.

Tutaj pojawia się hierarchia: tworzysz jeden "bazowy" UUID (dowolnego typu), a następnie używasz go jako przestrzeni nazw do nazywania innych przestrzeni nazw! W ten sposób wystarczy opublikować podstawowy UUID (lub użyć oczywistego), a każdy może obliczyć resztę.

Na przykład, pozostańmy, chcieliśmy utworzyć kilka uuid dla StackOverflow; który ma oczywistą nazwę w przestrzeni nazw DNS, więc baza jest oczywiste:

uuid ns_dns = '6ba7b810-9dad-11d1-80b4-00c04fd430c8';
uuid ns_base = uuidv5(ns_dns, 'stackoverflow.com');

Sam StackOverflow ma osobne przestrzenie nazw dla użytkowników, pytań, odpowiedzi, komentarzy itp., ale te też są dość oczywiste:

uuid ns_user     =  uuidv5( ns_base, 'user'     );
uuid ns_question =  uuidv5( ns_base, 'question' );
uuid ns_answer   =  uuidv5( ns_base, 'answer'   );
uuid ns_comment  =  uuidv5( ns_base, 'comment'  );

To pytanie to #10867405, więc jego UUID będzie:

uuid here = uuidv5(ns_question, '10867405');

Zauważ, że nie ma nic przypadkowego w tym procesie, więc każdy, kto podąża za tą samą logiką, otrzyma tę samą odpowiedź, jednak Przestrzeń nazw UUID jest tak rozległa, że (w praktyce, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo 122-bitowego hasha kryptograficznego) nigdy koliduje z UUID wygenerowanym z innej przestrzeni nazw / pary nazw.