Jaki jest najprostszy sposób na zresetowanie poziomu błędu do zera?

Jeśli użyjesz exit /b 0, możesz zwrócić errorlevel 0 wewnątrz podrzędnego skryptu wsadowego bez wychodzenia z rodzica.

Wydaje się robić sztuczkę:

ver > nul

echo. > nul
cls > nul

W zdarzeniu pre - lub post-build, jeśli kod zwracany przez program wykonywalny jest większy niż zero, a wywołanie programu wykonywalnego nie jest ostatnią linią zdarzenia pre-lub post-build, szybkim sposobem wyciszenia go i uniknięcia sprawdzenia niezerowej errorlevel jest podążanie za nieudaną linią z linią, która jawnie zwraca zero:

cmd /c "exit /b 0"

Jest to zasadniczo ogólna kombinacja wcześniej wymienionych rozwiązań, które będą działać z więcej niż tylko Ostatni wiersz pre - lub zdarzenie po zbudowaniu.

Używam VERIFY LUB VERIFY > nul

Ja osobiście używam tego:

cd .

Działa nawet w powłoce Uniksa.

Ale ten może być trochę szybszy:

type nul>nul

Ponieważ Process Monitor pokazuje QueryDirectory wywołuje cd .

PS: cd . mA kolejny ładny efekt uboczny w powłoce Uniksa. Przywraca odtworzony katalog roboczy w terminalu, jeśli został otwarty przed usunięciem.

Jeśli jest to fragment typu "post-build Event" itp., wtedy będzie dobrze:

(...) || ver > nul

Na końcu ostatniego polecenia.

Alternatywnie

cmd /c "exit /b 0"

Jest bardzo czysty i nie-idiomatyczny-czytelnik, który zna powłokę Windows, będzie wiedział, co się dzieje i jakie były twoje intencje.

Jednak, jeśli jesteś w skrypcie wsadowym, możesz użyć podprotin, które są lekkim odpowiednikiem "podrzędnego skryptu wsadowego" z odpowiedzi akf.

Mieć podprogram:

:reset_error
exit /b 0

A potem po prostu

call :reset_error

Oto pełny przykład:

@echo off
rem *** main ***

call :raise_error
echo After :raise_error ERRORLEVEL = %ERRORLEVEL%

call :empty
echo After :empty ERRORLEVEL = %ERRORLEVEL%

call :reset_error
echo After :reset_error ERRORLEVEL = %ERRORLEVEL%

:: this is needed at the end of the main body of the script
goto:eof

rem *** subroutines ***

:empty
goto:eof

:raise_error
exit /b 1

:reset_error
exit /b 0

Które wyjście:

After :raise_error ERRORLEVEL = 1
After :empty ERRORLEVEL = 1
After :reset_error ERRORLEVEL = 0

Jak widzisz-samo wywołanie i powrót przez goto: eof to za mało.

Dodaj >nul po każdym poleceniu, które może się nie udać - wydaje się to zapobiegać niepowodzeniu kompilacji.

Nadal możesz sprawdzić wynik polecenia, sprawdzając %errorlevel%.

Na przykład:

findstr "foo" c:\temp.txt>nul & if %errorlevel% EQU 0 (echo found it) else (echo didn't find it)

Używam tego:

Ping localhost-n 1 >null

Zawsze używałem;

set ERRORLEVEL=0