Jaka jest różnica między ApplicationContext a Webaplicationcontext w Spring MVC?

ApplicationContext applicationkontekst.xml jest podstawową konfiguracją kontekstu dla każdej aplikacji internetowej. Zastosowanie obciążeń sprężynowychkontekst.plik xml i wytworzy Applicationkontekst dla całej aplikacji. Dla każdej aplikacji webowej będzie tylko jeden kontekst aplikacji. Jeśli nie deklarujesz jawnie nazwy pliku konfiguracyjnego kontekstu w web.xml używając param contextConfigLocation, Spring wyszukuje applicationContext.xml pod katalog WEB-INF i wrzuć FileNotFoundException jeśli nie można znaleźć tego pliku.

Webaplicationcontext Oprócz ApplicationContext, w jednej aplikacji webowej może być kilka Web Applicationcontext. W prostych słowach, każdy DispatcherServlet związany z jednej aplikacji Webkontekst. xxx-servlet.plik xml jest specyficzny dla DispatcherServlet i aplikacja webowa może mieć więcej niż jeden DispatcherServlet skonfigurowany do obsługi żądań. W takich scenriosach każdy Dyspozytor miałby oddzielny xxx-servlet.konfiguracja xml. Ale applicationkontekst.xml będzie wspólny dla wszystkich plików konfiguracyjnych serwletów. Spring domyślnie załaduje plik o nazwie "xxx-servlet.xml " z folderu webapps WEB-INF, gdzie xxx jest nazwą servleta w web.xml. Jeśli chcesz zmienić nazwę tego pliku lub zmienić lokalizację, dodaj Initiative-param z contextConfigLocation jako nazwę param.

Wracając do Servlet days, web.xml może mieć tylko jeden <context-param>, więc tylko jeden obiekt kontekstowy jest tworzony, gdy serwer ładuje aplikację, a dane w tym kontekście są współdzielone między wszystkimi zasobami (np. Servlety i JSP). Jest to tak samo jak posiadanie nazwy sterownika bazy danych w kontekście, który nie ulegnie zmianie. W podobny sposób, kiedy deklarujemy contextConfigLocation param w <contex-param> Spring tworzy jeden obiekt kontekstowy aplikacji.

 <context-param>
      <param-name>contextConfigLocation</param-name>
      <param-value>com.myApp.ApplicationContext</param-value>
 </context-param>

Możesz mieć wiele serwletów w aplikacji. Na przykład możesz chcieć obsługiwać /secure/* w jeden sposób i/ non-seucre / * w inny sposób. Dla każdego z tych serwletów możesz mieć obiekt kontekstowy, który jest Webaplicationcontext.

<servlet>
    <servlet-name>SecureSpringDispatcher</servlet-name>
    <servlet-class>org.springframework.web.servlet.DispatcherServlet</servlet-class>
    <init-param>
        <param-name>contextClass</param-name>
        <param-value>com.myapp.secure.SecureContext</param-value>
    </init-param>
</servlet>
<servlet-mapping>
    <servlet-name>SecureSpringDispatcher</servlet-name>
    <url-pattern>/secure/*</url-pattern>
</servlet-mapping>
<servlet>
    <servlet-name>NonSecureSpringDispatcher</servlet-name>
    <servlet-class>org.springframework.web.servlet.DispatcherServlet</servlet-class>
    <init-param>
        <param-name>contextClass</param-name>
        <param-value>com.myapp.non-secure.NonSecureContext</param-value>
    </init-param>
</servlet>
<servlet-mapping>
    <servlet-name>NonSecureSpringDispatcher</servlet-name>
    <url-pattern>/non-secure/*</url-patten>
</servlet-mapping>

Zaakceptowana odpowiedź jest skończona, ale jest oficjalne wyjaśnienie na ten temat:

WebApplicationContext jest rozszerzeniem zwykłego ApplicationContext, które ma kilka dodatkowych funkcji niezbędnych dla aplikacji internetowych. Różni się od normalnego ApplicationContext tym, że jest w stanie rozwiązywać tematy (zobacz Używanie motywów) i że wie, z którym Serwletem jest skojarzony (poprzez link do ServletContext). Webaplicationcontext jest związany w ServletContext, a używając metod statycznych w klasie RequestContextUtils możesz zawsze wyszukać Webaplicationcontext, jeśli potrzebujesz do niego dostępu.

Cytowany z Spring web Framework reference

Przy okazji Servlet i root context to oba webaplicationcontext: