Co oznacza Statystyka wykorzystania kafelków w iPhonie OpenGL ES?

Wartości procentowe wykorzystania kafelków i renderera mierzą cykl pracy odpowiednio sprzętu do przetwarzania wierzchołków i fragmentów. W przypadku MBX wykorzystanie kafelków zazwyczaj skaluje się wraz z ilością danych wierzchołków wysyłanych do GPU (zarówno pod względem liczby wierzchołków, jak i rozmiaru atrybutów wysyłanych na wierzchołek), a wykorzystanie fragmentów zwykle wzrasta wraz z nadmiernym rysowaniem i próbkowaniem tekstur.

W Twoim przypadku najlepiej byłoby zmniejszyć rozmiar każdego wierzchołek, który wysyłasz. Na początek, spróbowałbym połączyć Twoje atomy i wiązania według koloru i wysłać każdy z tych pojemników za pomocą stałego koloru zamiast tablicy. Sugerowałbym również zbadanie, czy spodenki są odpowiednie dla Twoich pozycji i normalnych, biorąc pod uwagę odpowiednie skalowanie. W tym przypadku może być również konieczne bin według pozycji, jeśli szorty przeskalowane w celu zapewnienia wystarczającej precyzji nie pokrywają potrzebnego zakresu. Tego rodzaju techniki mogą wymagać dodatkowych wywołań rysowania, ale podejrzewam, że poprawa przepustowości wierzchołków przewyższy dodatkowy narzut procesora na wywołanie losowania.

Zauważ, że ogólnie korzystne (na MBX i w innych miejscach) jest upewnienie się, że każdy atrybut wierzchołka zaczyna się na granicy 32-bitowej, co oznacza, że powinieneś umieścić swoje pozycje i normal na 4 komponenty, jeśli przełączysz je na krótkie. Osobliwości platformy MBX sprawiają również, że chcesz rzeczywiście włączyć komponent w pozycji w wywołaniu do glVertexPointer w tym case.

Możesz również rozważyć zastosowanie alternatywnych metod oświetlenia, takich jak DOT3 dla danych wielokątów, szczególnie sfer, ale wymaga to szczególnej ostrożności, aby upewnić się, że nie tworzysz fragmentu renderowania lub nieumyślnie wysyłasz więcej danych wierzchołków niż wcześniej.