Twórz raz i wdrażaj w wielu środowiskach z msdeploy & Visual Studio 2012

Mogę rozwinąć trochę opcje #1/#3 i porównać je. Poprzednia odpowiedź nie była dokładna w stwierdzeniu, że trzeba budować kilka razy z PackageWeb, trzeba budować tylko raz.

Opcja 1: Parametry.xml i Setparametry.xml

W tym podejściu utworzysz parametr.plik xml w Twoim projekcie WWW, który zadeklaruje dodatkowe parametry Web Deploy.

Podczas budowania pakietu webowego parametry zadeklarowane w parametrach.XML są tworzone w paczka. Gdy ten Web wdrożyć pakiet jest tworzony w sieci.plik konfiguracyjny zostanie przekształcony w oparciu o konfigurację kompilacji (oraz teraz potencjalnie również transformację specyficzną dla profilu ).

Możesz użyć tego pakietu i setparameters.xml do publikowania pakietu określającego wartości parametrów Web Deploy. Można tworzyć różne setparametry.plików xml i używać go wraz z tym samym pakietem do publikowania w wielu miejscach docelowych. Aby opublikować za pomocą tej techniki możesz użyć albo / align = "left" / cmd, który VS generuje lub wywołuje msdeploy.exe z poprawnym zestawem parametrów.

Opcja 3: PackageWeb

PackageWeb rozszerza proces tworzenia pakietu tak, że po utworzeniu pakietu webowego web.Config transforms są zawarte w pakiecie, jak również montaż, który może wykonać transformacje.

Oprócz tego podczas tworzenia pakietu Web deploy generowany jest plik publish-interactive. ps1. Możesz użyć tego pliku do opublikowania pakietu. Będzie prompt you for; the web.Config transform to be applied, the Web deploy parameter values, and the web deploy endpoint info itself. Po uruchomieniu publish podane wartości są zapisywane do publish-configuration.ps1.readme. Możesz usunąć .readme i publish-interactive. ps1 użyje wartości z tego pliku do automatyzacji publikowania. Możesz także określić plik, który będzie używany do ustawień .

Jeśli utworzyłeś parametr.plik xml gdy web deploy package jest tworzony przez VS to spowoduje web parametry wdrożenia zawarte w pakiecie. PackageWeb odbierze te i poprosi cię również o te.

Więc jakie są różnice między tymi podejściami?

Z opcją # 1 The web.config, który dostaje się do pakietu jest już przekształcany. Nie będziesz miał możliwości ponownego przekształcenia pliku. W obu podejściach można jednak określić wartości parametrów wdrożenia sieci web, aby mogły one odpowiadać Twoim potrzebom. Jeśli modyfikujesz duże fragmenty XML z jednego env do inne niż sieć.transformacje config mogą być korzystne. Więc PackageWeb może być lepszym wyborem.

Z opcją # 1 należy ręcznie utworzyć Setparametry.plik xml. Z PackageWeb można uruchomić proces za pomocą opcji WhatIf. Zostaniesz poproszony o podanie wartości i utworzy dla ciebie plik ustawień.

Można łatwo zautomatyzować oba podejścia. PackageWeb zasadniczo opiera się na parametrach.XML / setparameters.techniki xml i oferuje super-zestaw funkcjonalność.

Jeśli chcesz, aby wszystko było jak najprostsze z najmniej # ruchomych części, polecam opcję # 1, ponieważ możesz bezpośrednio wywołać msdeploy.exe w razie potrzeby.

Jeśli chcesz uprościć automatyzację publikowania i wolisz PowerShell niż standardowy wiersz polecenia, wypróbuj PackageWeb.

Mam 5 minutowy filmik na PackageWeb w http://sedodream.com/2012/03/14/PackageWebUpdatedAndVideoBelow.aspx . jeśli publikujesz Web deploy Pakiety zachęcam Was do wypróbowania. Jeśli nie spełnia Twoich potrzeb, daj mi znać, ponieważ możemy wykorzystać to, czego uczymy się w PackageWeb później w bardziej formalny sposób.

Używamy #5 i działa bardzo dobrze. Korzystanie z MSBuild do publikowania profili zapewnia dużą elastyczność (elementy są szczególnie przydatne).

W naszym potoku wdrażania, Tylko pakiet strony internetowej, build/before targets i publish profile są dostępne dla etapów wdrażania. Kod źródłowy, w tym pliki projektu, są wykorzystywane tylko na etapie budowania/testowania.

Dla twojej wiadomości, zdecydowaliśmy się na publikowanie profili, ponieważ szybko napotkasz problem utrzymania środowiska szczegółowe dane / poświadczenia serwera, klauzule pomijania i wartości parametrów razem. Profile WPP / Publish śledzą wszystkie te rzeczy w pliku pubxml, a funkcje MSBuild pozwalają na kilka ładnych "helperów" dla typowych, ale"hałaśliwych" zadań.

Zakończyłem rozwiązywanie tego problemu za pomocą kombinacji msbuild działającej na TeamCity, aby utworzyć pakiety NuGet, które mogą być zużyte przez OctopusDeploy .

Octopus pozwala na przepchnięcie aplikacji spakowanej do pakietu nuget (zbudowanej raz) przez wiele środowisk. Config może być przekształcony w zależności od środowiska lub nawet na maszynę przy użyciu standardowych przekształceń ms. Linki do odpowiednich dokumentów Octopus poniżej.

Opakowanie dla Octopus

Konfigurowanie Config transforms