Powodem wystąpienia błędu 404 File Not Found jest brak ścieżki do CSS podanej jako wartość atrybutu href ścieżka kontekstowa.

Adres URL żądania HTTP zawiera następujące części:

http://[host]:[port][request-path]?[query-string]

Ścieżka żądania składa się dodatkowo z następujących elementów:

• ścieżka kontekstowa : połączenie ukośnika (/) z kontekst korzeń aplikacji webowej servleta. Przykład: http://host[:port]/context-root[/url-pattern]

• Servlet path: sekcja path odpowiadająca komponentowi alias, który aktywował to żądanie. Ta ścieżka zaczyna się od przodu slash (/).

• Path info: część ścieżki żądania, która nie jest częścią ścieżka kontekstowa lub ścieżka servleta.

Czytaj więcej tutaj .

Rozwiązania

Istnieje kilka rozwiązań Twojego problemu, oto niektóre z oni:

1) Using <c:url> tag from JSTL

W moich aplikacjach internetowych Java Zwykle używałem <c:url> tag z JSTL przy definiowaniu ścieżki do CSS / JavaScript / image i innych zasobów statycznych. W ten sposób możesz mieć pewność, że do tych zasobów odwołuje się zawsze względem kontekstu aplikacji (ścieżka kontekstowa).

Jeśli mówisz, że Twój CSS znajduje się w katalogu WebContent, to powinno działać:

<link type="text/css" rel="stylesheet" href="<c:url value="/globalCSS.css" />" />

The powód jego działania jest wyjaśniony w " JavaServer Pages ™ Standard Tag Library " version 1.2 specification chapter 7.5 (emfaza mine):

7.5
Buduje adres URL z odpowiednimi regułami przepisywania.
...
Adres URL musi być adresem bezwzględnym począwszy od schematu (np. " http: / / server / context / page.jsp") lub a względny adres URL zdefiniowany w JSP 1.2 w JSP.2.2.1 " względny URL Specyfikacja". Jako konsekwencją, implementacja musi poprzedzać ścieżka kontekstowa do adresu URL zaczynającego się ukośnikiem (np. " / page2.jsp") tak że takie adresy URL mogą być poprawnie interpretowane przez przeglądarkę klienta.

Uwaga
Nie zapomnij użyć dyrektywy Taglib w swoim JSP, aby móc odwoływać się do znaczników JSTL. Zobacz także przykładową stronę JSP tutaj .

2) używanie języka wyrażeń JSP i implicit obiekty

An alternatywnym rozwiązaniem jest użycie języka wyrażeń (EL) do dodania kontekstu aplikacji:

<link type="text/css" rel="stylesheet" href="${pageContext.request.contextPath}/globalCSS.css" />

Tutaj pobraliśmy ścieżkę kontekstową z obiektu request . Aby uzyskać dostęp do obiektu request użyliśmy pageContext obiekt niejawny.

3) Używanie znacznika <c:set> z JSTL

DISCLAIMER
Idea takiego rozwiązania została zaczerpnięta z tutaj .

Aby dostęp do ścieżki kontekstowej był bardziej zwarty niż w rozwiązaniu №2, możesz najpierw użyć JSTL <c:set> tag, że ustawia wartość zmiennej EL lub właściwość zmiennej EL w dowolnym z zakresów JSP (strona, żądanie, sesja lub aplikacja) dla późniejszego dostępu.

<c:set var="root" value="${pageContext.request.contextPath}"/>
...
<link type="text/css" rel="stylesheet" href="${root}/globalCSS.css" />

WAŻNA UWAGA
Domyślnie, aby ustawić zmienną w taki sposób, JSP zawierający ten znacznik set musi być dostęp do przynajmniej raz (w tym w przypadku ustawienia wartości w aplikacji scope używając atrybutu scope , Jak <c:set var="foo" value="bar" scope="application" />), przed użyciem tej nowej zmiennej. Na przykład, możesz mieć kilka plików JSP, gdzie potrzebujesz tej zmiennej. Więc musisz eter a) zarówno ustawić nową zmienną trzymającą ścieżkę kontekstową waplikacji scope i uzyskać dostęp do tego JSP najpierw, przed użyciem tej zmiennej w innych plikach JSP, lub b) ustawić tę ścieżka kontekstowa trzymająca zmienną w każdym pliku JSP, do którego trzeba uzyskać dostęp.

4) Korzystanie Z ServletContextListener

Bardziej efektywnym sposobem na zwiększenie kompaktowości dostępu do ścieżki kontekstowej jest ustawienie zmiennej, która będzie przechowywać ścieżkę kontekstową i przechowywać ją w aplikacji scope korzystanie z słuchacz. Rozwiązanie to jest podobne do rozwiązania №3, ale zaletą jest to, że teraz ustawiona jest zmienna trzymająca ścieżkę kontekstową tuż przy starcie aplikacji internetowej i jest dostępna w całej aplikacji, nie ma potrzeby wykonywania dodatkowych kroków.

Potrzebujemy klasy, która implementuje ServletContextListener interfejs. Oto przykład takiej klasy:

package com.example.listener;

import javax.servlet.ServletContext;
import javax.servlet.ServletContextEvent;
import javax.servlet.ServletContextListener;
import javax.servlet.annotation.WebListener;

@WebListener
public class AppContextListener implements ServletContextListener {

    @Override
    public void contextInitialized(ServletContextEvent event) {
        ServletContext sc = event.getServletContext();
        sc.setAttribute("ctx", sc.getContextPath());
    }

    @Override
    public void contextDestroyed(ServletContextEvent event) {}

}

Teraz w JSP możemy uzyskać dostęp do tej zmiennej globalnej za pomocą EL:

<link type="text/css" rel="stylesheet" href="${ctx}/globalCSS.css" />

Uwaga
@adnotacja WebListener jest dostępna od wersji Servlet 3.0. Jeśli używasz kontenera servlet lub serwer aplikacji obsługujący starsze specyfikacje serwletów, Usuń adnotację @ WebServlet i zamiast tego skonfiguruj słuchacz w deskryptorze wdrażania (web.xml). Oto przykład web.plik xml dla kontenera, który obsługuje maksymalną wersję Servleta 2.5 (inne konfiguracje są pomijane ze względu na zwięzłość):

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<web-app xmlns="http://java.sun.com/xml/ns/javaee"
    xmlns:xsi="http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance"
    xsi:schemaLocation="http://java.sun.com/xml/ns/javaee
                        http://java.sun.com/xml/ns/javaee/web-app_2_5.xsd"
    version="2.5">
    ...  
    <listener>
        <listener-class>com.example.listener.AppContextListener</listener-class>
    </listener>
    ...
</webapp>

5) za pomocą skryptów

As suggested by user @gavenkoa możesz również użyć skryptów w następujący sposób:

<%= request.getContextPath() %>

Dla tak małej rzeczy jest chyba OK, tylko zauważ, że ogólnie używanie skryptów w JSP jest odradzane .

Podsumowanie

Osobiście wolę albo pierwsze rozwiązanie (używałem go w moich poprzednich projektach najczęściej), albo drugie, ponieważ są one najbardziej przejrzyste, intuicyjne i jednoznaczne (IMHO). Ale ty wybierasz co Ci odpowiada większość.

Inne myśli

Możesz wdrożyć swoją aplikację internetową jako domyślną aplikację (tj. w domyślnym kontekście głównym ), dzięki czemu można uzyskać do niej dostęp bez podawania ścieżki kontekstowej . Aby uzyskać więcej informacji, przeczytaj sekcję "aktualizacja" tutaj.