Cocoa Autolayout: content hugging vs content compression resistance priority

Spójrz na ten film tutorial o Autolayout , wyjaśniają to dokładnie

Źródło: @ mokagio

Wewnętrzny rozmiar zawartości - dość oczywiste, ale widoki ze zmienną zawartością są świadome tego, jak duża jest ich zawartość i opisują rozmiar ich zawartości za pomocą tej właściwości. Niektóre oczywiste przykłady widoków, które mają wewnętrzne rozmiary zawartości to UIImageViews, Uilabels, UIButtons.

Priorytet content - im wyższy jest ten priorytet, tym bardziej obraz jest większy niż jego wewnętrzna wielkość treści.

Content Compression Resistance Priority - im wyższy jest ten priorytet, tym bardziej widok jest odporny na kurczenie się mniejsze niż jego wewnętrzny rozmiar zawartości.

Sprawdź tutaj, aby uzyskać więcej wyjaśnień: Auto Layout MAGIC: content SIZING PRIORITIES

Powiedzmy, że masz przycisk z tekstem "Kliknij mnie". Jaką szerokość powinien mieć ten przycisk?

Po pierwsze, zdecydowanie nie chcesz, aby przycisk był mniejszy niż tekst. W przeciwnym razie tekst zostanie obcięty. Jest to priorytet poziomej odporności na ściskanie.

Po drugie, nie chcesz, aby przycisk był większy niż powinien być. Przycisk, który wyglądał tak, [Kliknij mnie], jest oczywiście zbyt duży. Chcesz, aby przycisk "przytulił" jego zawartość bez zbytniego wyściółka. Jest to priorytet poziomego Przytulania treści. W przypadku przycisku nie jest tak silny, jak priorytet odporności na ściskanie w poziomie.

Jeśli view.intrinsicContentSize.width != NSViewNoIntrinsicMetric, to auto layout tworzy specjalne ograniczenie typu NSContentSizeLayoutConstraint. Ograniczenie to działa jak dwa normalne ograniczenia:

• ograniczenie wymagające view.width <= view.intrinsicContentSize.width z priorytetem poziomym i
• ograniczenie wymagające view.width >= view.intrinsicContentSize.width z priorytetem poziomej odporności na ściskanie.

let horizontalHugging = view.widthAnchor.constraint(
    lessThanOrEqualToConstant: view.intrinsicContentSize.width)
horizontalHugging.priority = view.contentHuggingPriority(for: .horizontal)

let horizontalCompression = view.widthAnchor.constraint(
    greaterThanOrEqualToConstant: view.intrinsicContentSize.width)
horizontalCompression.priority = view.contentCompressionResistancePriority(for: .horizontal)

Podobnie, Jeśli view.intrinsicContentSize.height != NSViewNoIntrinsicMetric, to auto layout tworzy NSContentSizeLayoutConstraint, który działa jak dwa ograniczenia wysokości widoku. W kodzie wyglądałyby tak:

let verticalHugging = view.heightAnchor.constraint(
    lessThanOrEqualToConstant: view.intrinsicContentSize.height)
verticalHugging.priority = view.contentHuggingPriority(for: .vertical)

let verticalCompression = view.heightAnchor.constraint(
    greaterThanOrEqualToConstant: view.intrinsicContentSize.height)
verticalCompression.priority = view.contentCompressionResistancePriority(for: .vertical)

Możesz zobaczyć te specjalne instancje NSContentSizeLayoutConstraint (jeśli istnieją), drukując view.constraints po uruchomieniu układu. Przykład:

label.constraints.forEach { print($0) }

// Output:
<NSContentSizeLayoutConstraint:0x7fd82982af90 H:[UILabel:0x7fd82980e5e0'Hello'(39)] Hug:250 CompressionResistance:750>
<NSContentSizeLayoutConstraint:0x7fd82982b4f0 V:[UILabel:0x7fd82980e5e0'Hello'(21)] Hug:250 CompressionResistance:750>

Content Hugging i Content Compression resistance priorytety pracy dla elementów, które mogą obliczyć ich rozmiar w zależności od zawartości, które wchodzą.

From Apple docs :

The Content hugging priority jest jak Opaska Gumowa to jest umieszczone wokół widoku. Im wyższa wartość priorytetu, tym mocniejsza gumka i tym bardziej chce przytulić się do swojej zawartości. Wartość priorytetu można sobie wyobrazić jako "wytrzymałość" gumki

I Content Compression Resistance jest, Ile a widok "opór" coraz mniejszy Widok o wyższej wartości priorytetu rezystancji jest taki, który będzie odporny na kompresję.