Czy dobrą praktyką jest używanie operatora xor do sprawdzania logicznego?

Myślę, że odpowiedziałeś na swoje pytanie - jeśli masz dziwne spojrzenia od ludzi, prawdopodobnie bezpieczniej jest wybrać bardziej wyraźną opcję.

Jeśli chcesz to skomentować, to prawdopodobnie lepiej zastąpić go bardziej wyrazistą wersją i nie zmuszać ludzi do zadawania pytania w pierwszej kolejności.

Uważam, że często mam podobne rozmowy. Z jednej strony masz kompaktową, skuteczną metodę osiągnięcia celu. Z drugiej strony masz coś, czego reszta twojego zespołu może nie zrozumieć, co utrudnia utrzymanie tego w przyszłości.

Moją ogólną zasadą jest pytanie, czy używana technika jest czymś, czego można oczekiwać od programistów w ogóle. W tym przypadku uważam, że rozsądne jest oczekiwanie od programistów, aby wiedzieli, jak używać operatory logiczne, więc używanie XOR w instrukcji if jest w porządku.

Jako przykład czegoś, co nie byłoby w porządku, weźmy sztuczkę użycia xor do zamiany dwóch zmiennych bez użycia zmiennej tymczasowej. To jest sztuczka, której nie spodziewałbym się, że wszyscy będą zaznajomieni, więc nie przejdzie przeglądu kodu.

Myślę, że byłoby w porządku, gdybyś to skomentował, np. // ^ == XOR.

Zawsze możesz owinąć go w funkcję, aby nadać mu wyrazistą nazwę:

public static boolean XOR(boolean A, boolean B) {
    return A ^ B;
}

Ale wydaje mi się, że nie byłoby trudno każdemu, kto nie wiedział, do czego służy operator^, szybko go wygooglować. To nie będzie trudne do zapamiętania po pierwszym razem. Ponieważ poprosiłeś o inne zastosowania, powszechne jest używanie XOR do maskowania bitów.

Możesz również użyć XOR do zamiany wartości w dwóch zmiennych bez użycia trzeciej tymczasowej zmienna .

// Swap the values in A and B
A ^= B;
B ^= A;
A ^= B;

Oto pytanie związane z wymianą XOR .

Ostatnio użyłem xor w projekcie JavaScript w pracy i skończyło się dodaniem 7 linijek komentarzy , aby wyjaśnić, co się dzieje. Uzasadnieniem użycia xor w tym kontekście było to, że jeden z terminów (term1 w poniższym przykładzie) może przyjmować nie dwie, ale trzy wartości: undefined, true lub false podczas gdy inne (term2) może być true lub false. Musiałbym dodać dodatkowy czek dla undefined przypadków, ale w przypadku XOR wystarczy, ponieważ XOR wymusza pierwsze termin, który ma być najpierw oceniony jako Boolean, pozwalając {[2] } być traktowanym jako false:

if (term1 ^ term2) { ...

Mając na uwadze przejrzystość kodu, moim zdaniem używanie XOR w kontrolkach logicznych nie jest typowym zastosowaniem operatora bitowego XOR. Z mojego doświadczenia wynika, że bitowy XOR w Javie jest zazwyczaj używany do implementacji zachowania maski flag toggle:

flags = flags ^ MASK;

Ten artykuł autorstwa Vipana singli wyjaśnia bardziej szczegółowo przypadek użycia.

Jeśli chcesz użyć bitowego XOR, jak w twoim przykładzie, skomentuj, dlaczego go używasz, ponieważ prawdopodobnie będzie to wymagało nawet bitowej czytelnej publiczności, aby zatrzymać się w ich śledzi, aby zrozumieć, dlaczego go używasz.

if((boolean1 && !boolean2) || (boolean2 && !boolean1)) 
{ 
  //do it 
} 

IMHO ten kod można uprościć:

if(boolean1 != boolean2) 
{ 
  //do it 
} 

Jeśli wzorzec użycia uzasadnia to, dlaczego nie? Chociaż twój zespół nie rozpoznaje operatora od razu, z czasem może. Ludzie uczą się nowych słów cały czas. Dlaczego nie w programowaniu?

Jedyną ostrożnością, którą mogę stwierdzić jest to, że " ^ " nie ma semantyki zwarcia twojego drugiego sprawdzania logicznego. Jeśli naprawdę potrzebujesz semantyki zwarcia, wtedy działa również statyczna metoda util.

public static boolean xor(boolean a, boolean b) {
    return (a && !b) || (b && !a);
}

Osobiście preferuję wyrażenie "boolean1 ^ boolean2" ze względu na jego zwięzłość.

Gdybym był w twojej sytuacji (pracując w zespole), osiągnąłbym kompromis, zamykając logikę "boolean1 ^ boolean2" w funkcji o nazwie opisowej, takiej jak "isDifferent(boolean1, boolean2)".

Na przykład, zamiast używać "boolean1 ^ boolean2", można wywołać "isDifferent(boolean1, boolean2)" w następujący sposób:

if (isDifferent(boolean1, boolean2))
{
  //do it
}

Twoja funkcja" isDifferent(boolean1, boolean2)" wyglądałoby tak:

private boolean isDifferent(boolean1, boolean2)
{
    return boolean1 ^ boolean2;
}

Oczywiście, to rozwiązanie pociąga za sobą użycie pozornie obcego wywołania funkcji, które samo w sobie jest przedmiotem analizy najlepszych praktyk, ale unika się wyrazistego(i brzydkiego) wyrażenia "(boolean1 && !boolean2) / / (boolean2 && !boolean1)"!

!= można porównać dwie zmienne. To jednak nie działa, z wieloma porównaniami.

str.contains("!=") ^ str.startsWith("not(")

Wygląda dla mnie lepiej niż

str.contains("!=") != str.startsWith("not(")

Jako operator bitowy, xor jest znacznie szybszy niż jakikolwiek inny sposób jego zastąpienia. Tak więc w przypadku obliczeń o krytycznym znaczeniu i skalowalności xor jest niezbędny.

Moja subiektywna opinia: absolutnie zabronione jest, w jakimkolwiek celu, używanie równości (==or != ) dla booleanów. Używanie go wykazuje brak podstawowych zasad i podstaw programowania. Każdy, kto daje mylone spojrzenia ^ należy odesłać z powrotem do podstaw algebry Boole ' a (skusiłem się napisać "do rzek z wiara " tutaj:)).