Jakie są prawdziwe zalety ExpandoObject?

Jedną z zalet są wiążące scenariusze. Siatki danych i siatki właściwości będą odbierać właściwości dynamiczne za pośrednictwem systemu TypeDescriptor. Ponadto powiązanie danych WPF będzie rozumiało właściwości dynamiczne, więc kontrolki WPF mogą łatwiej wiązać się z obiektem ExpandoObject niż ze słownikiem.

Interoperacyjność z językami dynamicznymi, które oczekują właściwości DLR, a nie wpisów słownikowych, może być również rozważana w niektórych scenariuszach.

Prawdziwą korzyścią dla mnie jest całkowicie bezproblemowe powiązanie danych z XAML:

public dynamic SomeData { get; set; }

...

SomeData.WhatEver = "Yo Man!";

...

 <TextBlock Text="{Binding SomeData.WhatEver}" />

Interpunkcja z innymi językami bazującymi na DLR jest #1 powodem, o którym myślę. Nie możesz przekazać im Dictionary<string, object>, ponieważ nie jest to IDynamicMetaObjectProvider. Kolejną dodatkową korzyścią jest to, że implementuje INotifyPropertyChanged, co oznacza, że w świecie danych WPF ma również dodatkowe korzyści wykraczające poza to, co może Ci zapewnić Dictionary<K,V>.

Chodzi o wygodę programisty. Mogę sobie wyobrazić pisanie szybkich i brudnych programów za pomocą tego obiektu.

Myślę, że będzie to miało korzyści składniowe, ponieważ nie będziesz już "udawał" dynamicznie dodawanych właściwości za pomocą słownika.

To, i interprop z dynamicznymi językami myślę.

To przykład z wielkiego artykułu MSDN o używaniu ExpandoObject do tworzenia dynamicznych typów ad-hoc dla przychodzących danych strukturalnych (np.

Możemy również przypisać delegata do dynamicznej właściwościExpandoObject:

dynamic person = new ExpandoObject();
person.FirstName = "Dino";
person.LastName = "Esposito";

person.GetFullName = (Func<String>)(() => { 
  return String.Format("{0}, {1}", 
    person.LastName, person.FirstName); 
});

var name = person.GetFullName();
Console.WriteLine(name);

W ten sposób pozwala nam wprowadzić trochę logiki do dynamicznego obiektu w czasie wykonywania. Dlatego wraz z wyrażeniami lambda, zamknięciami, dynamicznym słowem kluczowym i klasą DynamicObject możemy wprowadzić pewne elementy funkcjonalności programowanie w naszym kodzie C#, który znamy z języków dynamicznych takich jak JavaScript czy PHP.

Są przypadki, w których jest to przydatne. Użyję go na przykład do modularnej powłoki. Każdy moduł definiuje własne okno dialogowe konfiguracji z jego ustawieniami. Dostarczam go z ExpandoObject, ponieważ jest to Datacontext i zapisuję wartości w mojej pamięci konfiguracyjnej. W ten sposób Konfigurator dialog writer musi po prostu powiązać z wartością i jest automatycznie tworzony i zapisywany. (I dostarczone do modułu do korzystania z tych ustawień oczywiście)

Jest po prostu łatwiejszy w użyciu niż Słownik. Ale każdy powinien mieć świadomość, że wewnętrznie jest to tylko słownik.

To jest jak LINQ po prostu składniowy cukier, ale to czasem ułatwia sprawę.

var obj = new Dictionary<string, object>;
...
Console.WriteLine(obj["MyString"]);

Myślę, że to działa tylko dlatego, że wszystko ma ToString (), w przeciwnym razie musiałbyś znać typ, który to był i wrzucić "obiekt" do tego typu.

1. O wiele bardziej naturalnym może być dostęp do zbioru, w tym przypadku, który jest faktycznie "słownikiem", używając bardziej bezpośredniej notacji kropkowej.

2. Wygląda na to, że można to wykorzystać jako naprawdę ładną krotkę. Możesz nadal nazywaj swoich członków "Item1"," Item2 " itp... ale teraz nie musisz, jest również zmienny, w przeciwieństwie do krotki. Ma to ogromną wadę braku wsparcia intellisense.

3. Możesz czuć się niekomfortowo z "nazwami członków jako ciągami", podobnie jak w przypadku słownika, możesz czuć, że jest to zbyt podobne do "wykonywania ciągów" i może to prowadzić do zakodowania konwencji nazewnictwa i radzenia sobie z pracą z morfemami i sylabami, gdy kod próbuje zrozumieć, jak używać członków :- P

4. Czy można przypisać wartość do samego ExpandoObject lub tylko jego członków? Porównaj i kontrastuj z dynamic / dynamic [], użyj tego, co najlepiej odpowiada twoim potrzebom.

5. Nie sądzę, aby dynamic/dynamic[] działało w pętli foreach, trzeba użyć var, ale możliwe, że można użyć ExpandoObject.

6. Nie możesz używać dynamic jako elementu danych w klasie, być może dlatego, że jest to przynajmniej coś w rodzaju słowa kluczowego, mam nadzieję, że możesz z ExpandoObject.

7. Spodziewam się, że jest to "ExpandoObject", może być przydatny do oznaczania bardzo ogólnych rzeczy osobno, z kodem, który odróżnia się na podstawie typów, w których jest wiele dynamicznych rzeczy używanych.

var e = new ExpandoObject();
e.position.x = 5;
etc...

To nie jest najlepszy możliwy przykład, wyobraź sobie eleganckie zastosowania odpowiednie we własnych projektach.

Szkoda, że nie możesz mieć kodu zbudowanego niektórych z nich i wcisnąć wyniki do intellisense. Nie jestem pewien,jak to zadziała.

Być miły, jeśli mogą mieć wartość, jak również członków.

var fifteen = new ExpandoObject();
fifteen = 15;
fifteen.tens = 1;
fifteen.units = 5;
fifteen.ToString() = "fifteen";
etc...

Po valueTuples, jaki jest pożytek z klasy ExpandoObject? ten 6-liniowy kod z ExpandoObject:

dynamic T = new ExpandoObject();
T.x = 1;
T.y = 2;
T.z = new ExpandoObject();
T.z.a = 3;
T.b= 4;

Można zapisać w jednej linii krotkami:

var T = (x: 1, y: 2, z: (a: 3, b: 4));

Oprócz składni krotki masz silne wnioskowanie typu i wsparcie intlisense