C fopen vs open

open() jest wywołaniem systemu operacyjnego niskiego poziomu. fdopen() konwertuje deskryptor pliku poziomu systemu operacyjnego na plik wyższego poziomu-abstrakcję języka C. fopen() wywołuje open() w tle i daje bezpośrednio wskaźnik pliku.

Istnieje kilka zalet używania obiektów plików raczej surowych deskryptorów plików, co obejmuje większą łatwość użycia, ale także inne zalety techniczne, takie jak wbudowane buforowanie. Szczególnie buforowanie powoduje na ogół znaczne przewaga wydajności.

Fopen vs open in C

1) fopen jest funkcją biblioteczną podczas gdy open jest wywołaniem systemowym.

2) fopen zapewnia buforowane IO, które jest szybsze w porównaniu do open, które jest nie buforowane.

3) fopen is portable while open not portable (open jest specyficzne dla środowiska ).

4) fopen zwraca wskaźnik do struktury pliku (Plik *); open Zwraca liczbę całkowitą, która identyfikuje plik.

5) a FILE * daje możliwość korzystania z fscanf i innych funkcji stdio.

O ile nie należysz do 0,1% aplikacji, w których używanie open jest rzeczywistą korzyścią z wydajności, naprawdę nie ma dobrego powodu, aby nie używać fopen. Jeśli chodzi o fdopen, jeśli nie odtwarzasz deskryptorów plików, nie potrzebujesz tego połączenia.

Trzymać się fopen i jego rodziny metod (fwrite, fread, fprintf, et al) I będziesz bardzo zadowolony. Co równie ważne, inni programiści będą zadowoleni z twojego kodu.

Jeśli masz FILE *, możesz użyć takich funkcji jak fscanf, fprintf i fgets itd. Jeśli masz tylko deskryptor pliku, masz ograniczone (ale prawdopodobnie szybsze) procedury wejścia i wyjścia read, write itd.

Używanie open, read, write oznacza, że musisz martwić się o interwencje sygnału.

Jeśli wywołanie zostało przerwane przez obsługę sygnału, funkcje zwrócą -1 i ustawić errno na Eintr.

Więc właściwym sposobem zamknięcia pliku będzie

while (retval = close(fd), retval == -1 && ernno == EINTR) ;

open() jest wywołaniem systemowym i specyficznym dla systemów uniksowych i zwraca deskryptor pliku. Możesz zapisać do deskryptora pliku używając write(), która jest kolejnym wywołaniem systemowym.
fopen() jest wywołaniem funkcji ANSI C, która zwraca wskaźnik pliku i jest przenośna do innych systemów operacyjnych. Możemy zapisać do wskaźnika pliku używając fprintf.

W Unixie:
Wskaźnik pliku można uzyskać z deskryptora pliku za pomocą:

fP = fdopen(fD, "a");

Można uzyskać deskryptor pliku ze wskaźnika pliku za pomocą:

fD = fileno (fP);

Open () zostanie wywołane na końcu każdej z funkcji rodziny fopen(). open () jest wywołaniem systemowym i fopen () są dostarczane przez biblioteki jako funkcje opakowujące dla użytkownika łatwe w użyciu

Zmieniłem na open () z fopen () dla mojej aplikacji, ponieważ fopen powodował podwójne odczyty za każdym razem, gdy uruchamiałem fopen fgetc . Podwójne odczyty zakłócały to, co chciałem osiągnąć. open() wydaje się robić to, o co prosisz.

Zależy również od tego, jakie flagi są wymagane do otwarcia. W odniesieniu do użycia do pisania i czytania (i przenośności) f * powinny być używane, jak argumentowano powyżej.

Ale jeśli chcesz podać więcej niż standardowe flagi (takie jak rw i append flags), będziesz musiał użyć specyficznego dla platformy API (takiego jak POSIX open) lub biblioteki, która abstrahuje te szczegóły. Standard C nie posiada takich flag.

Na przykład możesz chcieć otworzyć plik, tylko jeśli zakończy działanie. Jeśli nie określisz flaga create plik musi istnieć. Jeśli dodasz exclusive do create, utworzy on plik tylko wtedy, gdy nie istnieje. Jest ich o wiele więcej.

Na przykład w systemach Linux jest wyświetlany interfejs LED przez sysfs. Wyświetla jasność diody led przez plik. Zapis lub odczyt liczby w postaci ciągu znaków od 0-255. Oczywiście nie chcesz tworzyć tego pliku i pisać do niego tylko wtedy, gdy istnieje. Teraz fajna sprawa: użyj fdopen do odczytu/zapisu tego pliku przy użyciu standardowego telefony.

Otwieranie pliku za pomocą fopen
zanim będziemy mogli odczytać (lub zapisać) informacje z (do) pliku na dysku musimy otworzyć plik. aby otworzyć plik, wywołaliśmy funkcję fopen.

1.firstly it searches on the disk the file to be opened.
2.then it loads the file from the disk into a place in memory called buffer.
3.it sets up a character pointer that points to the first character of the buffer.

Ten sposób zachowania fopen Funkcja
istnieją pewne przyczyny podczas procesu buforowania, może to timedout. tak więc porównując fopen(high level i/o) do Otwórz (low level I/o) wywołanie systemowe , i jest szybsze bardziej odpowiednie niż fopen.