TL;DR

Prostą zasadą jest używanie symboli za każdym razem, gdy potrzebujesz wewnętrznych identyfikatorów. Dla Ruby

Pełna odpowiedź

Jedynym powodem, aby nie używać ich do identyfikatorów generowanych dynamicznie, jest problem z pamięcią.

To pytanie jest bardzo powszechne, ponieważ wiele języków programowania nie ma symboli, tylko ciągi znaków, a zatem ciągi są również używane jako identyfikatory w Twoim kodzie. Powinieneś martwić się o to, jakie symbole mają być , a nie tylko Kiedy powinieneś używać symboli. Symbole mają być identyfikatorami. Jeśli zastosujesz się do tej filozofii, są szanse, że zrobisz wszystko dobrze.

Istnieje kilka różnic między implementacją symboli i łańcuchów. Najważniejszą rzeczą w symbolach jest to, że są one niezmienne. Oznacza to, że ich wartość Nigdy nie ulegnie zmianie. Na oznacza to, że symbole są tworzone szybciej niż ciągi znaków, a niektóre operacje, takie jak porównywanie dwóch symboli, są również szybsze.

Fakt, że symbol jest niezmienny pozwala Rubiemu używać tego samego obiektu za każdym razem, gdy odwołujesz się do symbolu, oszczędzając pamięć. Tak więc za każdym razem, gdy interpreter odczytuje :my_key, może on pobierać go z pamięci zamiast tworzyć go ponownie. Jest to tańsze niż inicjalizacja nowego ciągu za każdym razem.

Możesz uzyskać listę wszystkich symboli, które są już utworzone z polecenie Symbol.all_symbols:

symbols_count = Symbol.all_symbols.count # all_symbols is an array with all 
                                         # instantiated symbols. 
a = :one
puts a.object_id
# prints 167778 

a = :two
puts a.object_id
# prints 167858

a = :one
puts a.object_id
# prints 167778 again - the same object_id from the first time!

puts Symbol.all_symbols.count - symbols_count
# prints 2, the two objects we created.

Dla wersji Rubiego przed 2.2, gdy symbol zostanie utworzony, ta pamięć nigdy nie będzie wolna . Jedynym sposobem na zwolnienie pamięci jest ponowne uruchomienie aplikacji. Tak więc symbole są również główną przyczyną wycieków pamięci, gdy są używane nieprawidłowo. Najprostszym sposobem wygenerowania wycieku pamięci jest użycie metody to_sym na danych wejściowych użytkownika, ponieważ dane te zawsze będą się zmieniać, nowa część pamięci będzie używana na zawsze w instancji oprogramowania. Ruby 2.2 wprowadzono moduł garbage collector symbol , który zwalnia symbole generowane dynamicznie, więc wycieki pamięci generowane przez dynamiczne tworzenie symboli nie są już problemem.

Odpowiedź na twoje pytanie:

Czy to prawda, że muszę używać symbolu zamiast ciągu znaków, jeśli w mojej aplikacji lub skrypcie są co najmniej dwa takie same ciągi znaków?

Jeśli szukasz identyfikatora używanego wewnętrznie w kodzie, powinieneś używać symboli. Jeśli drukujesz dane wyjściowe, powinieneś użyć ciągów, nawet jeśli pojawia się więcej niż jeden raz, nawet przydzielając dwa różne obiekty w pamięci.

Oto uzasadnienie:

1. Drukowanie symboli będzie wolniejsze niż drukowanie ciągów, ponieważ są one rzucane na ciągi.
2. posiadanie wielu różnych symboli zwiększy ogólne zużycie pamięci w aplikacji, ponieważ nigdy nie są one dealokowane. I nigdy nie używasz wszystkich ciągów kodu w tym samym czas.

Use case by @ AlanDert

@AlanDert: Jeśli używam wiele razy czegoś w rodzaju %input{type:: checkbox} w kodzie haml, co powinienem użyć jako checkbox?

Ja: Tak.

@AlanDert: ale aby wydrukować symbol na stronie html, należy go przekonwertować na string, prawda? więc po co go używać?

Jaki jest typ wejścia? Identyfikator typu wejścia, którego chcesz użyć lub coś, co chcesz pokazać użytkownikowi?

Prawdą jest, że w pewnym momencie stanie się kodem HTML, ale w momencie pisania tej linii kodu, oznacza to, że jest identyfikatorem-określa jakiego rodzaju pola wejściowego potrzebujesz. Tak więc, jest on używany wielokrotnie w kodzie i ma zawsze taki sam "ciąg" znaków jak identyfikator i nie generuje wycieku pamięci.

To powiedziawszy, dlaczego nie oceniamy danych, aby sprawdzić, czy ciągi są szybsze?

Jest to prosty benchmark, który stworzyłem dla to:

require 'benchmark'
require 'haml'

str = Benchmark.measure do
  10_000.times do
    Haml::Engine.new('%input{type: "checkbox"}').render
  end
end.total

sym = Benchmark.measure do
  10_000.times do
    Haml::Engine.new('%input{type: :checkbox}').render
  end
end.total

puts "String: " + str.to_s
puts "Symbol: " + sym.to_s

Trzy wyjścia:

# first time
String: 5.14
Symbol: 5.07
#second
String: 5.29
Symbol: 5.050000000000001
#third
String: 4.7700000000000005
Symbol: 4.68

Więc używanie smbolsów jest w rzeczywistości nieco szybsze niż używanie ciągów. Dlaczego? To zależy od sposobu implementacji HAML. Musiałbym trochę zhakować kod HAML, aby zobaczyć, ale jeśli nadal używasz symboli w koncepcji identyfikatora, Twoja aplikacja będzie szybsza i niezawodna. Kiedy uderzają pytania, porównuj je i uzyskaj odpowiedzi.