konfiguracja Emacsa dla cmake

Dokładnie w tym samym celu znalazłem .dir-locals.el jako niezwykle pomocny, oto jak jeden z moich wygląda:

((nil . ((tab-width . 8)
     (indent-tabs-mode . t)))
 (c++-mode . ((c-basic-offset . 8)
          (tab-width . 8)
          (indent-tabs-mode . t)
          (compile-command . "make -C ../build -j 2 run_tests")))
 ((c-mode . ((c-basic-offset . 8)
         (tab-width . 8)
         (indent-tabs-mode . t)
         (compile-command . "make -C ../build -j 2 run_tests")))))

Oczywiście mogę mieć ścieżki określone w różnych .dir_locals.el w zależności od ich lokalizacji i takich, powiedzmy jakieś build {[5] } do testu jednostkowego, niektóre budować prawdziwy cel i tak dalej.

Następnie umieszczam atrapę makefile w katalogu build, który wygląda tak:

all: run_tests

run_tests:
    @cmake ..
    @make -j 2

W ten sposób mogę dokonać kasy i po prostu uruchomić M-x compile w dowolnym pliku, który mi się podoba i to postąpi słusznie. Używam git i mam ten plik Makefile ignorowany z monitorowania przez git tak:

git update-index --assume-unchanged Makefile

I jeśli chcę zmodyfikować i zatwierdzić to robię

git update-index --no-assume-unchanged Makefile.

W ten sposób nowo utworzony przez cmake Makefile nie pojawi się w git status jako zmodyfikowany, a ja nie popełnię go przypadkowo.

Korzyści z tego podejścia:

• Ponieważ cmake używa ścieżek absolutnych wewnętrznie, nie ma absolutnie żadnego problemu ze skokiem przez błędy kompilacji w buforze kompilacji po prostu naciskając enter na nich.

• Możesz określić dowolne reguły wcięć i mogą się one różnić w różnych projektach lub nawet katalogach, jeśli chcesz :)

• Możesz określić dowolną ilość celów, które chcesz w różnych projektach, nawet katalogach, nadal używać tego samego starego M-x compile (mam to przypisane do C-c b) i zmusić Emacsa do zrobienia właściwej rzeczy.

Jedyny wadą jest posiadanie .dir-locals.el w podkatalogach, co nie wydaje mi się złe.

EDIT: robUK, aby odpowiedzieć na twój komentarz:

Oto dokumentacja dla zmiennych lokalnych dla katalogów , Jak to nazywają w instrukcji Emacsa. Nie jest to pakiet, jest częścią Emacsa, chociaż nie jestem pewien, czy był dostępny w wersjach przed 23, używam 23.1.1.

EDIT2: liwp, aby odpowiedzieć na twoje pytanie:

Jak już zauważył Karol, i jak mówi dokumentacja:

Jeśli umieścisz plik o specjalnej nazwie .dir-miejscowi.el w katalogu, Emacs odczyta go, gdy odwiedzi dowolny plik w tym katalogu lub którymkolwiek z jego podkatalogach, i zastosować ustawienia określa do bufora pliku. Emacs szuka .dir-miejscowi.el począwszy od katalogu odwiedzanego pliku, i przesuwając się w górę drzewo katalogów. (Aby uniknąć spowolnienia, to wyszukiwanie jest pomijane dla zdalnego pliki.)

You don ' t potrzebujesz .dir-locals.el wszędzie w drzewie projektu. Zauważ jednak, że prawdopodobnie zależy to od złożoności struktury bazy kodu.

Normalnie wybrałbym dość prosty layout jak ten:

/project_root_dir
    /build
    /src
    /test

I miałbym nieco inne cele określone w różnych .dir-locals.el, powiedzmy w /test zbudowałbym tylko testrunner i zleciłbym ich wykonanie, poświęciłbym większość czasu na budowanie tego celu. Wtedy w /src najpierw zbudowałbym to samo testrunner, zleciłbym jego wykonanie, a jeśli wszystko idzie dobrze, to zbuduje mi mój główny cel projektu. Jeśli tego nie potrzebujesz, możesz mieć tylko jeden .dir-locals.el poniżej /project_root_dir. Jeśli twoja struktura źródłowa i wymagania są o wiele bardziej wyrafinowane, może to oznaczać, że potrzebujesz nieco więcej kreatora związanego z ścieżkami i celami.