Git-Checkout znacznik zdalny, gdy dwa piloty mają tę samą nazwę znacznika

Streszczenie: to, co chcesz osiągnąć, jest możliwe, ale najpierw musisz wymyślić zdalne tagi.

Robisz to za pomocą serii refspeców, po jednym dla każdego pilota. Reszta dotyczy tego, czym one są, jak działają i tak dalej.

Twoje pytanie pyta o sprawdzenie "zdalnego tagu", ale Git nie ma ma zdalnych tagów, a to:

Ale robię coś dziwnego, gdzie mam dużo pilotów i martwię się o to, co dzieje się, jeśli dwa piloty mają ten sam znacznik. Czy istnieje sposób na określenie pilota podczas sprawdzania tagu?

Ujawnia (myślę) źródło twojego zamieszania.

Cofnijmy się na chwilę i po prostu porozmawiajmy o tym, co Git ma w ogólnym sensie, które są "odniesieniami". Aby wesprzeć ten pomysł, konkretne formularze odniesień obejmują nazwy lokalnych oddziałów (master, devel, feature, i tak dalej), "nazwy gałęzi zdalnych" jak origin/master i stuff_from_bobs_computer/master oraz nazwy znaczników. Rzeczy podobnie jak "stash" Gita również używa odniesień, a nawet HEAD jest odniesieniem, choć jest to bardzo specjalne i zazwyczaj "symboliczne" odniesienie. Chodzi o to, że Git ma wiele form odniesień i wszystkie one naprawdę działają w ten sam sposób w końcu: nazwa odniesienia rozwiązuje, w końcu, jedną z tych dużych wartości SHA-1, 676699a0e0cdfd97521f3524c763222f1c30a094 lub cokolwiek innego.

Większość referencji-wyjątkami są rzeczy takie jak HEAD, ORIG_HEAD, MERGE_HEAD, i kilka innych wzdłuż tych linii-są faktycznie pisane nazwami, które zacznij od refs/. Są one przechowywane w strukturze przypominającej katalog lub folder,¹ z podkatalogami: refs/tags/ zawiera Twoje tagi,²refs/heads/ zawiera wszystkie gałęzie, a refs/remotes/ zawiera wszystkie gałęzie zdalne.

Zdalne gałęzie są dalej podzielone przez nazwę zdalnego: refs/remotes/origin/ zawiera wszystkie origin zdalne gałęzie, podczas gdy refs/remotes/stuff_from_bobs_computer/ zawiera wszystkie stuff_from_bobs_computer zdalne gałęzie. Jeśli masz dużo pilotów, masz wiele podkatalogów wewnątrz refs/remotes/.

Właśnie wspomniałem, że Twoje tagi są w refs/tags/. A co z tagami pilotów, wszystkimi tagami na różnych pilotach? Cóż, ponownie, git nie ma "zdalnych tagów". Git ma "zdalne gałęzie" , ale w rzeczywistości wszystkie są lokalne. Są one przechowywane w Twoim repozytorium, pod nagłówkiem refs/remotes/.

Kiedy Twój Git kontaktuje się z "zdalnym" - zwykle przez git fetch remote, ale także przez push (i początkowy clone krok, o to chodzi), Twój Git pyta zdalnego Git³ pytanie: "Jakie lokalne oddziały masz? Jakie są ich wartości SHA-1?"Tak właśnie działa fetch: jako uproszczony opis, proces pobierania polega na pytaniu zdalnego Gita" Hej, co masz?"i daje Ci zestaw nazw i SHA-1S. Twój Git następnie sprawdza czy ma te same SHA-1s. jeśli tak, rozmowa jest zakończona; jeśli nie, twój Git wtedy mówi" OK, potrzebuję tego co jest w commicie(s) dla tych SHA-1s", który okazuje się być kolejną grupą SHA-1s, a Twój Git i ich Git rozmawiają nad tym, aby dowiedzieć się, które pliki i takie, których potrzebujesz, a także, wszystkie zidentyfikowane przez SHA-1s. Twój Git przenosi te obiekty i wpycha nowe SHA-1s do twojego refs/remotes/, pod nazwą zdalnego, a następnie pod ich lokalnymi nazwami gałęzi.

Jeśli poprosisz o tagi ze swoim fetch, Twój Git zrobi trochę więcej.⁴ zamiast po prostu pytać ich Git o ich gałęzie, Twój Git również pyta ich również o ich tagi. Ponownie, ich Git po prostu daje listę nazw i SHA-1S. Twój Git następnie przenosi wszystkie potrzebne obiekty, a następnie-oto klucz do całego problemu-to zapisuje ich nazwy znaczników do twojego refs/tags/.

Więc, co się stanie, gdy przejdziesz do zdalnego origin i poprosisz go o tagi, i powie "Mam refs/tags/pinky i refs/tags/brain", jest to, że tworzy to dla Ciebie lokalne tagi pinky i brain, również nazwane refs/tags/pinky i refs/tags/brain w Twoim odnośniku przestrzeń nazw.

Teraz idź do komputera Boba (pilota o nazwie stuff_from_bobs_computer powyżej) i poproś go o tagi. Interesuje się neurologią, a nie neurologią. jego znaczniki to refs/tags/spinal_cord i refs/tags/brain, a drugi prawdopodobnie nie jest spokrewniony z tym na origin. Uh oh!

Dokładnie to, co się tutaj dzieje, staje się trochę skomplikowane,⁵ ale krótko mówiąc, jest to po prostu zła sytuacja i prawdopodobnie powinieneś tego unikać, jeśli to możliwe. Istnieją dwa łatwe (ok...) sposoby na unikaj tego. Jednym z nich, z oczywistą wadą, jest: po prostu nie dostać ich tagi. Wtedy nie będzie żadnych konfliktów tagów. Druga to: trzymaj wszystkie znaczniki oddzielone od siebie (a może i od twoich). Okazuje się, że ta druga nie jest aż tak trudna. Musisz tylko "wymyślić" zdalne tagi.

Rzućmy okiem na to, jak Git faktycznie implementuje "zdalne gałęzie" i jak działa fetch --tags. Oba używają tego samego podstawowego mechanizmu, co Git nazywa "refspecs".

W swojej najprostszej formie refspec wygląda jak dwie nazwy ref z dwukropkiem między nimi: refs/heads/master:refs/heads/master, na przykład. W rzeczywistości, możesz nawet pominąć refs/heads/ i Git umieści go za Ciebie,⁶ czasami można pominąć dwukropek i powtórzone imię. To jest coś, czego używasz z git push: git push origin branch oznacza naciśnięcie na origin, używając swojego refs/heads/branch, i nazwanie go refs/heads/branch, gdy pojawi się również na "ich" gitu.

Dla fetch, choć, wykonując zdalne gałęzie, otrzymujesz refspec, który wygląda tak:

+refs/heads/*:refs/remotes/origin/*

+ Z przodu oznacza "siłę", a *robią oczywistą rzecz. Twój Git rozmawia z ich i dostaje listę referentów. Te, które pasują refs/heads/*, Twoje przynosi (wraz z ich obiektami repozytorium w razie potrzeby) - ale potem umieszcza je w Twoje repo pod nazwami patrząc z refs/remotes/origin/, a teraz masz wszystkie "odległe gałęzie" z origin.⁷

Kiedy biegniesz git fetch --tags, Twój git dodaje +refs/tags/*:refs/tags/* do refspeców, których używa.⁸ to przynosi ich tagi i umieszcza je w lokalnych tagach. Więc wszystko, co musisz zrobić, to dać fetch refspec, który wygląda następująco:

+refs/tags/*:refs/rtags/origin/*

I nagle pojawi się zupełnie nowa nazwa-przestrzeń" remote tags " pod refs/rtags/ (tylko dla origin, w tym przypadku). Można bezpiecznie używać znacznika + force-flag, ponieważ właśnie aktualizujesz kopię ich tagów: jeśli przenieśli (lub usunęli i utworzyli na nowo) znacznik, wymuszasz przeniesienie swojego znacznika przyjąłem. Możesz również chcieć lub nawet potrzebować --no-tags zachowania, które możesz uzyskać, podając --no-tags w wierszu poleceń, lub, cóż, Zobacz następny akapit.

Jedynym przydatnym elementem jest to, że git fetch pobiera domyślne refspecs, dla dowolnego zdalnego, z pliku konfiguracyjnego Git.⁹ jeśli sprawdzisz swój plik konfiguracyjny Git, zobaczysz fetch = linię pod każdym zdalnym pilotem, używając +refs/heads/*:refs/remotes/remote-name/* string. Możesz mieć tyle linii fetch =, ile chcesz na pilota, więc możesz dodać jedną do przynieś ich znaczniki, ale umieść je w nowo wynalezionej przestrzeni nazw "Remote tags". Możesz również ustawić --no-tags jako domyślny dla tego pilota, ustawiając tagOpt = --no-tags w tej samej sekcji. Zobacz ten komentarz użytkownika user200783 po szczegóły.

Tak jak w przypadku wszystkich komend Gita, które rozwiązują nazwę do surowego SHA - 1, możesz git checkout poprzez pełną nazwę ref-name przejść do trybu "odłączona głowa" na odpowiednim SHA-1:

git checkout refs/rtag/stuff_from_bobs_computer/spinal_cord

Ponieważ Git nie ma pojęcia " Remote tags" wbudowany, musisz przeliterować długi formularz (zobacz gitrevisions po szczegóły).

¹w rzeczywistości jest to prawdziwy katalog, w .git/refs. Jednak istnieje również "spakowana" forma dla refów, która kończy się w .git/packed-refs. Spakowana forma ma na celu zaoszczędzenie czasu i wysiłku z refami, które nie zmieniają się często(lub w ogóle, jak to ma miejsce w przypadku tagów). Trwają również starania o przepisanie" back-endowego " systemu przechowywania referencji, więc w pewnym momencie wiele z tego może zmiana. Ta zmiana jest potrzebna dla Systemów Windows i Mac. Git uważa, że nazwy branch i tagów uwzględniają wielkość liter: że możesz mieć branch polish dla Twojego materiału na buty i Polish dla Twoich kiełbasek. Wersje spakowane są uwzględniające wielkość liter, więc to działa; ale wersje przechowywane w plikach czasami nie są , więc tak nie jest!

²omawiam tutaj różnicę między znacznikami lekkimi i z adnotacjami. Znaczniki adnotacji są rzeczywiste obiekty w repozytorium, podczas gdy znaczniki lightweight są etykietami w przestrzeni refs/tags/. Jednak ogólnie każdy znacznik z adnotacjami ma jeden odpowiadający mu lekki znacznik, więc dla tego konkretnego zastosowania działają tak samo.

³prawie zawsze jest to kolejny Git repo, chociaż istnieją teraz Adaptery Dla Git do Mercurial, svn, i tak dalej. Mają swoje sztuczki, żeby udawać Git repos. Również opis ten nie ma być definitywny: rzeczywista Sekwencja operacje są kodowane dla wydajności transferu, a nie dla sensu-do-ludzi.

⁴w tym miejscu omówiłem nieco wyjątkową dziwność na temat plain fetch i clone, czyli wersji bez --tags. Wersje z --tags są łatwe do wyjaśnienia: przenoszą wszystkie znaczniki używając refspeców, które tutaj opisałem-i, przynajmniej w Git 2.10 i 2.11, --tags wykonuje również wymuszone aktualizacje, tak jakby ustawiono flagę + force. Ale chyba, że wyraźnie wzywasz do --no-tags, zwykły aport (i klon) przynosikilka znaczników. Podstępną rzeczą, jaką robi, jest szukanie tagów odpowiadających obiektom, które przychodzą z powodu pobierania, i dodaje je (bez wymuszania aktualizacji) do przestrzeni nazw (globalnych) tagów. Bez --tags Twój Git nie nadpisze własnych istniejących tagów; z --tags, Twój Git nadpisze własne istniejące tagi, przynajmniej w Git 2.10, na rzeczywiste eksperymenty wykonywane na początku 2017.

⁵starsze wersje Git stosowały reguły "branch" do tagów podczas push (ale niekoniecznie fetch), pozwalając na aktualizację tagów, jeśli była to opcja szybkiego przewijania do przodu, a poza tym wymagając znacznika force. Nowsza wersja git push wymaga tylko znacznika force. Refspec fetch z --tags nie ma ustawionej flagi siły, ale zachowuje się tak, jakby miała. Nie eksperymentowałem z push z --tags. Jest jeszcze jeden specjalny git fetch dziwny temat --tags vs --no-tags vs explicit refspecs, mając do czynienia z tym, jak --prune działa. Dokumentacja mówi, że --prune stosuje się do wszelkich jawnych poleceń refs/tags/ refspec, ale nie do implicit --tags refspec. Tego też nie eksperymentowałem.

⁶aby Twój Git mógł wypełnić refs/heads/ lub refs/tags/ dla Ciebie, Twój Git musi być w stanie dowiedzieć się o który chodziło. Są pewne przypadki, w których to robi, a niektóre nie. Jeśli Twój Git nie zrozumie tego, otrzymasz komunikat o błędzie i możesz spróbować ponownie, wypełniając go-ale w skryptach zawsze powinieneś go wypełnić jawnie, aby uzyskać bardziej przewidywalne zachowanie. Jeśli po prostu uruchamiasz git push, aby wypchnąć istniejącą gałąź, prawie zawsze możesz pozwolić swojemu Gitowi to rozgryźć.

⁷pomijając dwukropek i drugie imię nie działa tak dobrze dla git fetch: mówi twojemu Gitowi, aby w ogóle nie aktualizował własnych referencji! To wydaje się bezsensowne, ale w rzeczywistości może być przydatne, ponieważ git fetch zawsze zapisuje specjalny plik FETCH_HEAD. Możesz wyłowić identyfikatory Git object ID (SHA-1S) ze specjalnego pliku i zobaczyć, co zostało pobrane. Jest to w większości wstrzymanie z bardzo wczesnych wersji Gita, zanim wynaleziono gałęzie zdalnego śledzenia.

⁸refspec, którego używają git fetch --tags i git push --tags, jest wstępnie skompilowany wewnętrznie, w wersji 2.10 Git i obsługiwany przez specjalny kod przypadku. Wstępnie skompilowany formularz nie ma ustawionej flagi +; jeszcze eksperymenty pokazują, że pobrane znaczniki są aktualizowane siłą w Git 2.10/2.11. Pamiętam eksperymenty sprzed lat z Git 1.x, i stwierdzenie, że te --tags-fetched znaczniki były a nie force-updated, więc myślę, że to się zmieniło, ale to może być po prostu wadliwa pamięć. W każdym razie, jeśli tworzysz (ponownie)zdalne tagi, najprawdopodobniej nie chcesz , a nie używać jawnego --tags.

⁹tak właśnie działają lustra. Na przykład, z fetch = +*:* otrzymujesz czysty przynieś lustro. Proces pobierania może zobaczyć wszystkie refy. Możesz je zobaczyć sam z git ls-remote. Tak działa --single-branch: jeśli użyjesz --single-branch podczas klonowania, Twój plik konfiguracyjny Git wyświetli tylko jedną gałąź w linii fetch. Aby przekonwertować linię z jednej gałęzi na całą, po prostu edytuj linię, aby zawierała zwykły wpis glob-pattern.