Jakie są zasady używania podkreślenia w identyfikatorze C++?

Zasady (które nie zmieniły się w C++11):

• zastrzeżone w dowolnym zakresie, w tym do wykorzystania jako makra implementacyjne:
  • identyfikatory rozpoczynające się podkreśleniem, a następnie od razu wielką literą
  • identyfikatory zawierające sąsiadujące podkreślniki (lub"podwójny podkreślnik")
• zarezerwowane w globalnej przestrzeni nazw:
  • identyfikatory zaczynające się od podkreślenia
• również wszystko w std przestrzeni nazw jest zastrzeżone. (Możesz jednak dodawać specjalizacje szablonów.)

Ze standardu C++ z 2003 roku:

17.4.3.1.2 nazwy Globalne [lib.global.nazwy]

Niektóre zbiory nazw i podpisów funkcji są zawsze zarezerwowane dla implementacji:]}

• każda nazwa, która zawiera podwójny podkreślnik (__) lub zaczyna się podkreślnikiem, po którym następuje wielka litera (2.11), jest zarezerwowana dla implementacji do dowolnego użycia.
• każda nazwa zaczynająca się od podkreślenia jest zarezerwowana dla implementacji do użycia jako nazwa w globalnej przestrzeni nazw.¹⁶⁵

¹⁶⁵⁾ nazwy takie są również zarezerwowane w przestrzeni nazw ::std (17.4.3.1).

7.1.3 zarezerwowane identyfikatory

Każdy nagłówek deklaruje lub definiuje wszystkie identyfikatory wymienione w powiązanej podkluczy, oraz opcjonalnie deklaruje lub definiuje identyfikatory wymienione w powiązanej z nimi przyszłej instrukcji bibliotecznej oraz identyfikatory, które są zawsze zarezerwowane do dowolnego wykorzystania lub do wykorzystania jako identyfikatory zakresu plików.

• wszystkie identyfikatory zaczynające się od podkreślenia i wielkiej litery lub innej podkreślenia są zawsze zarezerwowane do dowolnego użytku.
• wszystkie identyfikatory zaczynające się od podkreślenia są zawsze zarezerwowane do wykorzystania jako identyfikatory z zakresem plików zarówno w zwykłych, jak i nazwach znaczników.
• nazwa każdego makra w jednej z następujących podklauz (łącznie z przyszłą biblioteką directions) jest zarezerwowany do użycia, jak określono, jeśli którykolwiek z powiązanych nagłówków jest dołączony; o ile wyraźnie nie zaznaczono inaczej (zob. 7.1.4).
• wszystkie identyfikatory z linkami zewnętrznymi w jednej z następujących podklas (w tym przyszłych kierunków bibliotecznych) są zawsze zarezerwowane do wykorzystania jako identyfikatory z zewnętrznymi linkage.¹⁵⁴
• każdy identyfikator z zakresem pliku wymienionym w jednej z następujących podklas (w tym przyszłe kierunki bibliotek) jest zarezerwowany do użycia jako nazwa makra i jako identyfikator z zakres pliku w tej samej przestrzeni nazw, jeśli którykolwiek z powiązanych nagłówków jest dołączony.

Żadne inne identyfikatory nie są zastrzeżone. Jeśli program deklaruje lub definiuje identyfikator w kontekst, w którym jest zarezerwowany (inny niż dozwolony przez 7.1.4), lub definiuje zastrzeżone identyfikator jako nazwa makra, zachowanie jest niezdefiniowane.

Jeśli program usunie (z #undef) dowolną definicję makra identyfikatora w pierwszym Grupa wymieniona powyżej, zachowanie jest niezdefiniowane.

¹⁵⁴⁾ lista zastrzeżonych identyfikatorów z powiązaniem zewnętrznym obejmuje errno, math_errhandling, setjmp, i va_end.

Mogą obowiązywać inne ograniczenia. Na przykład standard POSIX rezerwuje wiele identyfikatorów, które są prawdopodobnie pojawi się w normalnym kodzie:

• Nazwy zaczynające się od wielkiej litery E po cyfrze lub Wielkiej literze:
  • Może być używany dla dodatkowych nazw kodów błędów.
• Nazwy zaczynające się na is lub to, po których następuje mała litera
  • Może być używany do dodatkowych testów znaków i funkcji konwersji.
• Nazwy zaczynające się na LC_, po których następuje wielka litera
  • Może być stosowany do dodatkowe makra określające atrybuty lokalne.
• nazwy wszystkich istniejących funkcji matematycznych zakończone f lub l są zastrzeżone
  • dla odpowiednich funkcji operujących odpowiednio na argumentach float i long double.
• nazwy rozpoczynające się od SIG, po której następuje wielka litera są zastrzeżone
  • dla dodatkowych nazw sygnałów.
• Nazwy zaczynające się na SIG_, po których następuje wielka litera są zastrzeżone
  • dla dodatkowych akcji sygnałowych.
• Nazwy zaczynające się na str, mem, lub wcs, po których następuje mała litera są zarezerwowane
  • dla dodatkowych funkcji typu string i array.
• nazwy rozpoczynające się od PRI lub SCN, po których następuje mała litera lub X są zarezerwowane
  • dla dodatkowych makr specyfikacji formatu
• nazwy kończące się na _t są zastrzeżone
  • dla dodatkowe nazwy typów.

Chociaż używanie tych nazw do własnych celów w tej chwili może nie powodować problemu, to jednak podnoszą one możliwość konfliktu z przyszłymi wersjami tego standardu.

Osobiście po prostu nie zaczynam identyfikatorów od podkreślenia. Nowy dodatek do mojej zasady: nie używaj podwójnego podkreślenia nigdzie, co jest łatwe, ponieważ rzadko używam podkreślenia.

Po przeprowadzeniu badań nad tym artykułem nie kończę już moich identyfikatorów z _t ponieważ jest to zarezerwowane przez standard POSIX.

Zasada o każdym identyfikatorze kończącym się na _t bardzo mnie zaskoczyła. Myślę, że jest to standard POSIX (jeszcze nie jestem pewien) szukający wyjaśnienia i oficjalnego rozdziału i wersetu. To jest z GNU libtool manual , listing nazw zastrzeżonych.

CesarB dostarczył następujący link do POSIX 2004 zarezerwowanych symboli i notatek ' oraz wielu innych zarezerwowanych przedrostków i sufiksów ... można tam znaleźć". Na POSIX 2008 symbole Zastrzeżone są tutaj zdefiniowane. Ograniczenia są nieco bardziej niuansowane niż te powyżej.