public static const in TypeScript

Jeśli chcesz coś, co zachowuje się bardziej jak statyczna wartość stała w nowoczesnych przeglądarkach (w tym, że nie może być zmieniany przez inny kod), możesz dodać tylko get accessor do klasy Library (będzie to działać tylko dla przeglądarek ES5+ i NodeJS):

export class Library {
    public static get BOOK_SHELF_NONE():string { return "None"; }
    public static get BOOK_SHELF_FULL():string { return "Full"; }   
}

var x = Library.BOOK_SHELF_NONE;
console.log(x);
Library.BOOK_SHELF_NONE = "Not Full";
x = Library.BOOK_SHELF_NONE;
console.log(x);

Jeśli ją uruchomisz, zobaczysz, jak próba ustawienia właściwości BOOK_SHELF_NONE na nową wartość nie działa.

2.0

W TypeScript 2.0, możesz użyć readonly, aby osiągnąć bardzo podobne wyniki:

export class Library {
    public static readonly BOOK_SHELF_NONE = "None";
    public static readonly BOOK_SHELF_FULL = "Full";
}

Składnia jest nieco prostsze i bardziej oczywiste. Jednak kompilator zapobiega zmianom, a nie czasowi wykonywania (w przeciwieństwie do pierwszego przykładu, gdzie zmiana nie byłaby w ogóle dozwolona, jak pokazano).

Możesz to zrobić używając przestrzeni nazw , w następujący sposób:

export namespace Library {
    export const BOOK_SHELF_NONE: string = 'NONE';
}

Następnie możesz zaimportować go z dowolnego miejsca:

import {Library} from './Library';
console.log(Library.BOOK_SHELF_NONE);

Jeśli potrzebujesz klasy, dołącz ją do przestrzeni nazw: export class Book {...}

Tymczasem można to rozwiązać za pomocą dekoratora w połączeniu z Object.freeze lub Object.defineProperty, używam tego, jest trochę ładniejszy niż używanie ton getterów. Możesz skopiować / wkleić bezpośrednio TS Playground , aby zobaczyć go w akcji. - Są dwie opcje

Utwórz poszczególne pola "końcowe"

Poniższy dekorator konwertuje zarówno adnotowane statyczne, jak i niestatyczne pola na "getter-only-properties".

Note : If an instance-variable with no wartość początkowa jest adnotowana @final, wtedy pierwsza przypisana wartość (bez względu na to, kiedy) będzie ostateczną.

// example
class MyClass {
    @final
    public finalProp: string = "You shall not change me!";

    @final
    public static FINAL_FIELD: number = 75;

    public static NON_FINAL: string = "I am not final."
}

var myInstance: MyClass = new MyClass();
myInstance.finalProp = "Was I changed?";
MyClass.FINAL_FIELD = 123;
MyClass.NON_FINAL = "I was changed.";

console.log(myInstance.finalProp);  // => You shall not change me!
console.log(MyClass.FINAL_FIELD);   // => 75
console.log(MyClass.NON_FINAL);     // => I was changed.

Dekorator: upewnij się, że umieściłeś to w swoim kodzie!

/**
* Turns static and non-static fields into getter-only, and therefor renders them "final".
* To use simply annotate the static or non-static field with: @final
*/
function final(target: any, propertyKey: string) {
    const value: any = target[propertyKey];
    // if it currently has no value, then wait for the first setter-call
    // usually the case with non-static fields
    if (!value) {
        Object.defineProperty(target, propertyKey, {
            set: function (value: any) {
                Object.defineProperty(this, propertyKey, {
                    get: function () {
                        return value;
                    },
                    enumerable: true,
                    configurable: false
                });
            },
            enumerable: true,
            configurable: true
        });
    } else { // else, set it immediatly
        Object.defineProperty(target, propertyKey, {
            get: function () {
                return value;
            },
            enumerable: true
        });
    }
}

Jako alternatywa dla powyższego dekoratora, istnieje również ścisła wersja tego, która nawet spowoduje błąd, gdy ktoś spróbuje przypisać jakąś wartość do pola z ustawionym "use strict";. (Jest to jednak tylko część statyczna)

/**
 * Turns static fields into getter-only, and therefor renders them "final".
 * Also throws an error in strict mode if the value is tried to be touched.
 * To use simply annotate the static field with: @strictFinal
 */
function strictFinal(target: any, propertyKey: string) {
    Object.defineProperty(target, propertyKey, {
        value: target[propertyKey],
        writable: false,
        enumerable: true
    });
}

Make every static pole "finał"

Możliwe minusy: będzie to działać tylko dla wszystkich statyk tej klasy lub dla żadnej, ale nie może być stosowane do konkretnych statyk.

/**
* Freezes the annotated class, making every static 'final'.
* Usage:
* @StaticsFinal
* class MyClass {
*      public static SOME_STATIC: string = "SOME_STATIC";
*      //...
* }
*/
function StaticsFinal(target: any) {
    Object.freeze(target);
}

// Usage here
@StaticsFinal
class FreezeMe {
    public static FROZEN_STATIC: string = "I am frozen";
}

class EditMyStuff {
    public static NON_FROZEN_STATIC: string = "I am frozen";
}

// Test here
FreezeMe.FROZEN_STATIC = "I am not frozen.";
EditMyStuff.NON_FROZEN_STATIC = "I am not frozen.";

console.log(FreezeMe.FROZEN_STATIC); // => "I am frozen."
console.log(EditMyStuff.NON_FROZEN_STATIC); // => "I am not frozen."

Thank You WiredPrairie!

Aby nieco rozszerzyć odpowiedź, Oto kompletny przykład definiowania klasy stałych.

// CYConstants.ts

class CYConstants {
    public static get NOT_FOUND(): number    { return -1; }
    public static get EMPTY_STRING(): string { return ""; }
}

export = CYConstants;

Do użycia

// main.ts

import CYConstants = require("./CYConstants");

console.log(CYConstants.NOT_FOUND);    // Prints -1
console.log(CYConstants.EMPTY_STRING); // Prints "" (Nothing!)

Poniższe rozwiązanie działa również od TS 1.7.5.

// Constancts.ts    
export const kNotFoundInArray = -1;
export const AppConnectionError = new Error("The application was unable to connect!");
export const ReallySafeExtensions = ["exe", "virus", "1337h4x"];

Do użycia:

// Main.ts    
import {ReallySafeExtensions, kNotFoundInArray} from "./Constants";

if (ReallySafeExtensions.indexOf("png") === kNotFoundInArray) {
    console.log("PNG's are really unsafe!!!");
}

Po prostu' Eksportuj 'zmienną i' importuj ' w swojej klasie

export var GOOGLE_API_URL = 'https://www.googleapis.com/admin/directory/v1';

// default err string message
export var errStringMsg = 'Something went wrong';

Teraz użyj go jako,

import appConstants = require('../core/AppSettings');
console.log(appConstants.errStringMsg);
console.log(appConstants.GOOGLE_API_URL);

Możesz użyć gettera, aby Twoja własność była tylko do odczytu. Przykład:

export class MyClass {
    private _LEVELS = {
        level1: "level1",
        level2: "level2",
        level2: "level2"
    };

    public get STATUSES() {
        return this._LEVELS;
    }
}

Używane w innej klasie:

import { MyClass } from "myclasspath";
class AnotherClass {
    private myClass = new MyClass();

    tryLevel() {
       console.log(this.myClass.STATUSES.level1);
    }
}