Czy powinienem unikać dziedziczenia multi-table (concrete) w Django w jakikolwiek sposób?

Z tego, co rozumiem, używasz {[1] } na RelatedModel do BaseModel, ponieważ ostatecznie chcesz mieć łącze jeden do jednego między RelatedModel i każdym Submodel1 do Submodel9. Jeśli tak, istnieje bardziej efektywny sposób na zrobienie tego bez dziedziczenia wielostolikowego ani ogólnych relacji.

Wystarczy pozbyć się BaseModel i w każdym SubmodelX mieć OneToOneField do RelatedModel

class Submodel1(models.Model):
    related_model = models.OneToOneField(RelatedModel, null=True, blank=True, related_name='the_thing')
    some_field = models.TextField()

# ...

class Submodel9(models.Model):
    related_model = models.OneToOneField(RelatedModel, null=True, blank=True, related_name='the_thing')
    another_field = models.TextField()

Umożliwiłoby to dostęp do SubmodelX z instancji RelatedModel za pomocą pola o nazwie the_thing, tak jak w dziedziczeniu wielostolikowym przykład, który dałeś jako pierwszy.

Zauważ, że możesz użyć dziedziczenia abstrakcyjnego do uwzględnienia pola related_model i innych wspólnych pól między SubModel1 a Submodel9.

Używanie dziedziczenia wielu tabel jest nieefektywne, ponieważ generuje dodatkową tabelę dla modelu bazowego, a tym samym dodatkowe łącza, aby uzyskać dostęp do tych pól. Używanie relacji generycznych byłoby bardziej efektywne, jeśli później okaże się, że zamiast tego potrzebujesz pola ForeignKey z RelatedModel do każdego SubmodelX. Jednak Django nie wspieraj ogólne relacje w select_related() i być może będziesz musiał zbudować własne zapytania, aby zrobić to efektywnie. Kompromis między wydajnością a łatwością kodowania zależy od Ciebie, w zależności od tego, ile obciążenia oczekujesz na serwerze i ile czasu chcesz poświęcić na optymalizację.

Świat się zmienił.

Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że artykuł zatytułowany Django gotcha: concrete inheritance miał prawie cztery lata w czasie, gdy zadano to pytanie; w 2014 roku. Zarówno systemy Django, jak i RDBMS przeszły długą drogę od tego czasu(przykład mysql 5.0 lub 5.1 były powszechnie używanymi wersjami, A 5.5 general availability był jeszcze miesiąc).

Dołącza do mojej lewej, dołącza do mojej prawej

Prawdą jest, że dziedziczenie wielu tabel powoduje extra dołącza za kulisami przez większość czasu . / Align = "left" / Warto zauważyć, że w odpowiednio znormalizowanej bazie danych prawie zawsze musisz dołączyć, aby pobrać wszystkie wymagane dane. W przypadku użycia odpowiednich indeksów, łączniki nie zawierają żadnych znaczących kar wydajnościowych.

INNER JOIN vs LEFT OUTER JOIN

Tak jest rzeczywiście w przypadku dziedziczenia wielu tabel, przy innych podejściach możliwe jest uniknięcie kosztownego lewego zewnętrznego łączenia i zrobienie wewnętrznego łączenia zamiast tego, a może subquery. Ale w przypadku dziedziczenia wielu tabel nie masz możliwości wyboru

Django implementuje dziedziczenie wielu tabel poprzez automatycznie utworzone OneToOneField jako swoje dokumenty says.So albo używaj abstrakcyjnego dziedziczenia, albo nie sądzę, aby użycie jawnego OneToOneFields lub ForeignKeys powodowało jakiekolwiek różnice.