Jak uzyskać ciąg znaków w Pythonie?

Tak dla kompletności, jak nikt inny o tym nie wspomniał. Trzeci parametr wycinka tablicy to krok. Więc odwrócenie ciągu jest tak proste jak:

some_string[::-1]

Lub wybranie alternatywnych znaków to:

"H-e-l-l-o- -W-o-r-l-d"[::2] # outputs "Hello World"

Możliwość przechodzenia do przodu i do tyłu przez ciąg utrzymuje spójność z możliwością układania plasterka od początku lub końca.

Substr () normalnie (tj. PHP i Perl) działa w ten sposób:

s = Substr(s, beginning, LENGTH)

Więc parametry to beginning i LENGTH.

Ale zachowanie Pythona jest inne; oczekuje początku i końca (!). To jest trudne do zauważenia przez początkujących. więc poprawnym zamiennikiem dla Podstr (s, początek, długość) jest

s = s[ beginning : beginning + LENGTH]

Powszechnym sposobem osiągnięcia tego celu jest krojenie strun.

MyString[a:b] podaje podłańcuch od indeksu a do (b-1).

Brakuje tu jednego przykładu: pełna (płytka) Kopia.

>>> x = "Hello World!"
>>> x
'Hello World!'
>>> x[:]
'Hello World!'
>>> x==x[:]
True
>>>

Jest to wspólny idiom do tworzenia kopii typów sekwencji (nie internowanych ciągów), [:]. Płytkie kopiuje listę, zobacz składnia list Pythona używana bez oczywistego powodu.

Czy w Pythonie istnieje sposób na podanie fragmentu łańcucha, aby uzyskać nowy ciąg od trzeciego znaku do końca łańcucha?

Może jak myString[2:end]?

Tak, to rzeczywiście działa, jeśli przypisać, lub bind , Nazwa, end, do stałej singleton, None:

>>> end = None
>>> myString = '1234567890'
>>> myString[2:end]
'34567890'

Notacja Slice ma 3 ważne argumenty:

• start
• stop
• krok

Ich wartości domyślne, gdy nie podano są None - ale możemy je przekazać jawnie:

>>> stop = step = None
>>> start = 2
>>> myString[start:stop:step]
'34567890'

Jeśli opuszczenie drugiej części oznacza "do końca", jeśli opuszczenie pierwszej części, czy zaczyna się od początku?

Tak, na przykład:

>>> start = None
>>> stop = 2
>>> myString[start:stop:step]
'12'

Zauważ, że włączamy start w plasterku, ale idziemy tylko do, i nie wliczając, stop.

Gdy step jest None, domyślnie plasterek używa 1 dla tego kroku. Jeśli krok z ujemną liczbą całkowitą, Python jest wystarczająco inteligentny, aby przejść od końca do początku.

>>> myString[::-1]
'0987654321'

I explain slice notacja bardzo szczegółowo w moja odpowiedź, aby wyjaśnić pytanie notacji plaster.

Masz to tutaj, z wyjątkiem "koniec". To się nazywa notacja na plasterki. Twój przykład powinien brzmieć:

new_sub_string = myString[2:]

Jeśli pominiesz drugi parametr, będzie to w domyśle koniec łańcucha.

Jeśli myString zawiera numer konta, który zaczyna się od przesunięcia 6 i ma długość 9, możesz wyodrębnić numer konta w ten sposób: acct = myString[6:][:9].

Jeśli OP to zaakceptuje, mogą chcieć spróbować, w sposób eksperymentalny,

myString[2:][:999999]

To działa - nie jest podnoszony błąd, i nie występuje domyślne 'string padding'.

Chciałbym dodać dwa punkty do dyskusji:

1. Możesz użyć None zamiast pustego miejsca, aby określić "od początku "lub"do końca":

   'abcde'[2:None] == 'abcde'[2:] == 'cde'
   

   Jest to szczególnie przydatne w funkcjach, gdzie nie można podać pustej przestrzeni jako argumentu:

   def substring(s, start, end):
       """Remove `start` characters from the beginning and `end` 
       characters from the end of string `s`.
   
       Examples
       --------
       >>> substring('abcde', 0, 3)
       'abc'
       >>> substring('abcde', 1, None)
       'bcde'
       """
       return s[start:end]
   

2. Python ma slice obiekty:

   idx = slice(2, None)
   'abcde'[idx] == 'abcde'[2:] == 'cde'
   

Cóż, mam sytuację, w której musiałem przetłumaczyć skrypt PHP na Python i miał wiele zastosowań substr(string, beginning, LENGTH).
Jeśli wybrałbym string[beginning:end] Pythona, musiałbym obliczyć dużo indeksów końcowych, więc łatwiejszym sposobem było użycie string[beginning:][:length], oszczędziło mi to wiele kłopotów.

Może to przeoczyłem, ale nie mogłem znaleźć na tej stronie pełnej odpowiedzi na oryginalne pytanie(pytania), ponieważ zmienne nie są dalej omawiane tutaj. Więc musiałem szukać dalej.

Ponieważ nie mogę jeszcze komentować, pozwolę sobie tutaj dodać swój wniosek. Jestem pewien, że nie tylko ja byłem zainteresowany tym, gdy wchodziłem na tę stronę:

 >>>myString = 'Hello World'
 >>>end = 5

 >>>myString[2:end]
 'llo'

Jeśli opuścisz pierwszą część, otrzymasz

 >>>myString[:end]
 'Hello' 

I jeśli zostawiłeś : w środku również masz najprostszy podciąg, który będzie to 5. znak (count zaczynając od 0, więc w tym przypadku jest to puste):

 >>>myString[end]
 ' '

Używanie indeksów na twardo może być bałaganem.

string = "my company has 1000$ on profit, but I lost 500$ gambling."

Roztwór normalny:

final = int(string[15:19]) - int(string[43:46])
print(final)
>>>500

Używając plasterków:

EARNINGS = slice(15, 19)
LOSSES = slice(43, 46)
final = int(string[EARNINGS]) - int(string[LOSSES])
print(final)
>>>500

Używając slice zyskujesz czytelność.

a="Helloo"
print(a[:-1])

W powyższym kodzie [:-1] deklaruje drukowanie od początku do maksymalnego limitu-1.

Wyjście:

>>> Hello

Uwaga: tutaj a [: -1] jest również tym samym co a [0:-1] i A [0: len (a) -1]

a="I Am Siva"
print(a[2:])

Wyjście:

>>> Am Siva

W powyższym kodzie a [2:] deklaruje drukowanie a od indeksu 2 do ostatniego elementu.

Pamiętaj, że jeśli ustawisz maksymalny limit, aby wydrukować łańcuch, jako (x), to wydrukuje on łańcuch till (x - 1), a także pamiętaj, że indeks listy lub łańcucha zawsze będzie zaczynał się od 0.