Czy C++ ogranicza głębokość rekurencji?

Nie, C++ nie ma wyraźnej głębi rekurencji. Jeśli maksymalny rozmiar stosu zostanie przekroczony (który domyślnie wynosi 1 MB w systemie Windows), Twój program C++ przepełni twój stos i wykonanie zostanie zakończone.

W standardach C lub c++ nie ma śledzenia głębokości rekurencji ani ograniczeń. W czasie wykonywania głębokość jest ograniczona przez to, jak duży stos może rosnąć.

C++ ma maksymalną głębokość rekurencji, ograniczoną przez stos. Jednak nowoczesne systemy operacyjne są w stanie dynamicznie rozszerzać stos przestrzeni użytkownika w miarę jego wypełniania, ograniczając głębokość rekurencji tylko przez przestrzeń pamięci i fragmentację pamięci.

Uważam, że limitem jest wielkość stosu dostępnego na platformie. Z tego, co czytałem, jest to 8K 8MB domyślnie w Linuksie, ale nowoczesne jądra mogą dynamicznie dostosowywać rozmiar stosu.

Python ma przestrajalny limit na wywołania rekurencyjne, podczas gdy C++ jest ograniczony przez rozmiar stosu.

Dodatkowo, wiele języków lub kompilatorów może zoptymalizować rekursję ogonową, usuwając ramkę stosu wywołującego, tak aby nie zużywać dodatkowej przestrzeni stosu. (W rekurencji ogonowej jedyną rzeczą, jaką robi funkcja wywołująca po wywołaniu rekurencyjnym, jest zwrócenie wartości zwracanej przez wywołanie rekurencyjne.)

int fact(int n, int accum=1){
  if (n==0) return accum;
  else return fact(n-1,n*accum); //tail recursion here.
}

Python nie optymalizuje rekurencji ogonowej (ale bez stosu Python robi), A C++ nie wymaga optymalizacji rekurencji ogonowej, ale uważam, że gcc optymalizuje rekurencję ogonową. JVM nie optymalizuje rekurencji ogonowej, chociaż język Scala robi to w pewnych typowych udokumentowanych przypadkach. Scheme i Lisp (i prawdopodobnie również inne języki funkcyjne) wymagają optymalizacji rekurencji ogonowej.