Jaka jest właściwa deklaracja main w C++?

Funkcja main musi być zadeklarowana jako funkcja nieczłonkowa w globalnej przestrzeni nazw. Oznacza to, że nie może być statyczną lub niestatyczną funkcją klasy, ani nie może być umieszczona w przestrzeni nazw (nawet nienazwanej przestrzeni nazw).

Nazwa main nie jest zarezerwowana w C++ z wyjątkiem funkcji w globalnej przestrzeni nazw. Możesz dowolnie deklarować inne encje o nazwie main, w tym między innymi klasy, zmienne, wyliczenia, funkcje member i non-member funkcje spoza globalnej przestrzeni nazw.

Możesz zadeklarować funkcję o nazwie main jako funkcję członkowską lub w przestrzeni nazw, ale taka funkcja nie byłaby funkcją main, która wyznacza miejsce startu programu.

Funkcja main nie może być zadeklarowana jako static lub inline. Nie można jej również przeciążyć; w globalnej przestrzeni nazw może być tylko jedna funkcja o nazwie main.

Funkcja main nie może być używana w twoim programie: nie możesz wywoływać main funkcja z dowolnego miejsca w kodzie, ani nie można wziąć jego adres.

Zwracany typ main musi być int. Żaden inny typ zwracania nie jest dozwolony (ta reguła jest pogrubiona, ponieważ bardzo często widzi się nieprawidłowe programy deklarujące main z typem zwracającym void; jest to prawdopodobnie najczęściej łamana reguła dotycząca funkcji main).

Istnieją dwie deklaracje main, które muszą być dozwolone:

int main()               // (1)
int main(int, char*[])   // (2)

W (1), nie ma żadnych parametrów.

W (2), istnieją dwa parametry i są one odpowiednio nazwane argc i argv. argv jest wskaźnikiem do tablicy łańcuchów C reprezentujących argumenty programu. argc jest liczbą argumentów w tablicy argv.

Zazwyczaj argv[0] zawiera nazwę programu, ale nie zawsze tak jest. argv[argc] jest gwarantowany jako wskaźnik null.

Zauważ, że ponieważ argument typu array (jak char*[]) jest tak naprawdę tylko argumentem typu wskaźnik w ukryciu, następujące dwa są poprawnymi sposobami zapisu (2) i oba znaczą dokładnie to samo: {]}

int main(int argc, char* argv[])
int main(int argc, char** argv)

Niektóre implementacje mogą zezwalać na inne typy i liczby parametrów; musisz sprawdzić dokumentację swojej implementacji, aby zobaczyć, co ona obsługuje.

main() oczekuje się, że zwróci zero, aby wskazać sukces i niezer, aby wskazać porażkę. Nie musisz wyraźnie pisać return wyrażenie w main(): jeśli pozwolisz main() powrócić bez wyraźnego wyrażenia return, będzie to takie samo, jak gdybyś napisał return 0;. Następujące dwie funkcje main() mają takie samo zachowanie:

int main() { }
int main() { return 0; }

Istnieją dwa makra, EXIT_SUCCESS i EXIT_FAILURE, zdefiniowane w <cstdlib>, które mogą być również zwracane z main(), aby odpowiednio wskazać sukces i porażkę.

Wartość zwracana przez {[28] } jest przekazywana do funkcji exit(), która kończy działanie programu.

Zauważ, że wszystko to dotyczy tylko kompilacji dla środowiska hostowanego (nieformalnie, środowiska, w którym masz pełną standardową bibliotekę i system operacyjny z Twoim programem). Możliwe jest również skompilowanie programu C++ Dla środowiska wolnostojącego (na przykład niektóre typy systemów wbudowanych), w którym to przypadku uruchomienie i zakończenie są całkowicie zdefiniowane przez implementację, a funkcja main() może nawet nie być wymagana. Jeśli piszesz C++ dla nowoczesnego systemu operacyjnego, kompilujesz dla hostowanego środowisko.