co to jest hypermedia, sterowanie hypermedia, formaty hypermedia

Jest w tym sporo zamieszania, ponieważ większość aplikacji, które nazywają siebie REST, nie korzysta z hypermedii i w ogóle nie odpoczywa.

Hypermedia jest uogólnieniem hipertekstu dla treści innych niż HTML. Można powiedzieć, że hipertekst jest podzbiorem hipermedii. Hypermedia może być HTML w przeglądarce, ze wszystkimi linkami, przyciskami i wszystkim, co jest renderowane, aby można było przeglądać stronę internetową, lub może to być dokument XML lub JSON przeznaczony do przetwarzania przez automatycznego klienta, który będzie również postępuj zgodnie z linkami i działaniami, jak człowiek zrobiłby to z przeglądarką, klikając renderowane linki i przyciski.

HATEOAS oznacza, że interakcja klienta z aplikacją REST musi być napędzana przez hypermedia, lub mówiąc prościej, klient powinien uzyskać wszystkie URI dla każdego zasobu, którego potrzebuje, podążając za odnośnikami w reprezentacji samych zasobów, a nie opierając się na poza-pasmowych informacjach, takich jak wzorce URI podane w dokumentacji, jak wiele API.

To jest prostsze niż się wydaje. Oznacza to po prostu, że interakcja między Klientem a aplikacją REST powinna być dokładnie taka, jak człowiek przeglądający stronę internetową. Weźmy na przykład samo przepełnienie stosu. Są użytkownicy, pytania i odpowiedzi. Jeśli chcesz zobaczyć listę swoich pytań, nie przechodzisz do strony dokumentacji, otrzymujesz szablon URI do wystawiania pytań, wypełniasz zastępczy identyfikator użytkownika i wklejasz go na browser. Wystarczy kliknąć na link do innego dokumentu opisanego jako lista pytań i nawet nie obchodzi cię, jaki jest dokładny URI. To właśnie oznacza HATEOAS w praktyce.

An hypermedia forma t definiuje umowę pomiędzy Klientem a serwerem. Jest to format danych z obsługą hiperłącza, którego używasz do konkretnej reprezentacji zasobu w aplikacji hypermedia. Na przykład, jeśli masz zasób użytkownika, musisz udokumentować, czego dokładnie klienci powinni oczekiwać od reprezentacji tego zasobu i jak analizować reprezentacja w celu wydobycia informacji. Przed interakcją z Twoim API, twoi klienci muszą zaimplementować parser, aby wyodrębnić informacje, muszą wiedzieć, jakie właściwości ma zasób i co one oznaczają, jakich powiązań powinni się spodziewać i jakie przejścia stanu są dostępne itp.

Hypermedia controls są kombinacjami metod protokołu i relacji w formacie hypermedia, który mówi klientowi, jakie przejścia stanu są dostępne i jak wykonaj je. Na przykład pytanie może mieć link rel=post_answer, który oczekuje reprezentacji odpowiedzi jako ładunku metody POST i utworzy nowy zasób odpowiedzi z nią związany.

Po zdefiniowaniu zestawu formatów hypermedia, potrzebujesz specyficznego dla domeny typu mediów , aby dokładnie określić, jaki format hypermedia jest używany do konkretnej interakcji. Ogólny typ nośnika, taki jak application/xml, mówi tylko klientowi, jak analizować format danych, nie mówi nic o informacje pobierane przez parser. Na przykład, załóżmy, że dokument ma typ nośnika application/vnd.mycompany.user.v1+xml, klient wie, że jest to wersja 1.0 reprezentacji zasobu użytkownika w formacie XML. Jeśli zmienisz zasób, dodając lub usuwając właściwości, linki itp., Możesz zmienić numer wersji, a klienci nie pękną, ponieważ mogą zażądać wersji, dla której zostały zaimplementowane za pomocą nagłówka Accept. Możesz również zapewnić wiele formatów dla tego samego zasobu, takich jak XML lub JSON, a nawet całkiem czytelna dla człowieka reprezentacja w HTML.

Kiedy zawijasz wszystko razem -- Podstawowy protokół HTTP; umowy zdefiniowane przez formaty i typy multimediów hypermedia -- masz swój Domain Application Protocol , który jest całym zestawem zasobów i dostępnych przejść stanu reklamowanych przez Twoją aplikację.