Definiowanie własnych atrybutów

Odpowiedź Qberticusa jest dobra, ale brakuje jednego użytecznego szczegółu. Jeśli implementujesz je w bibliotece zastąp:

xmlns:whatever="http://schemas.android.com/apk/res/org.example.mypackage"

Z:

xmlns:whatever="http://schemas.android.com/apk/res-auto"

W przeciwnym razie aplikacja korzystająca z biblioteki będzie miała błędy uruchomieniowe.

Powyższa odpowiedź obejmuje wszystko w najdrobniejszych szczegółach, poza kilkoma rzeczami.

Po pierwsze, jeśli nie ma stylów, to do utworzenia instancji preferencji zostanie użyta sygnatura metody (Context context, AttributeSet attrs). W tym przypadku wystarczy użyć context.obtainStyledAttributes(attrs, R.styleable.MyCustomView), aby uzyskać TypedArray.

Po drugie nie obejmuje on sposobu radzenia sobie z zasobami plaurals (ciągi ilościowe). Nie można sobie z tym poradzić za pomocą TypedArray. Oto fragment kodu z My SeekBarPreference, który ustawia podsumowanie formatowania preferencji jego wartość zgodnie z wartością preferencji. Jeśli XML dla preferencji ustawia android: summary na łańcuch tekstowy lub łańcuch resouce wartość preferencji jest sformatowana do łańcucha (powinien mieć w nim %d, aby podnieść wartość). Jeśli Android: summary jest ustawiony na zasób plaurals, to jest on używany do formatowania wyniku.

// Use your own name space if not using an android resource.
final static private String ANDROID_NS = 
    "http://schemas.android.com/apk/res/android";
private int pluralResource;
private Resources resources;
private String summary;

public SeekBarPreference(Context context, AttributeSet attrs) {
    // ...
    TypedArray attributes = context.obtainStyledAttributes(
        attrs, R.styleable.SeekBarPreference);
    pluralResource =  attrs.getAttributeResourceValue(ANDROID_NS, "summary", 0);
    if (pluralResource !=  0) {
        if (! resources.getResourceTypeName(pluralResource).equals("plurals")) {
            pluralResource = 0;
        }
    }
    if (pluralResource ==  0) {
        summary = attributes.getString(
            R.styleable.SeekBarPreference_android_summary);
    }
    attributes.recycle();
}

@Override
public CharSequence getSummary() {
    int value = getPersistedInt(defaultValue);
    if (pluralResource != 0) {
        return resources.getQuantityString(pluralResource, value, value);
    }
    return (summary == null) ? null : String.format(summary, value);
}

• jest to po prostu podane jako przykład, jednak jeśli chcesz, aby ustawić podsumowanie na ekranie preferencji, to musisz wywołanie notifyChanged() w preferowanej metodzie onDialogClosed.

Tradycyjne podejście jest pełne kodu boilerplate i niezdarnej obsługi zasobów. Dlatego zrobiłem Framework Spyglass. Aby zademonstrować, jak to działa, oto przykład pokazujący, jak utworzyć niestandardowy widok, który wyświetla tytuł ciągu znaków.

Krok 1: Utwórz własną klasę widoku.

public class CustomView extends FrameLayout {
    private TextView titleView;

    public CustomView(Context context) {
        super(context);
        init(null, 0, 0);
    }

    public CustomView(Context context, AttributeSet attrs) {
        super(context, attrs);
        init(attrs, 0, 0);
    }

    public CustomView(Context context, AttributeSet attrs, int defStyleAttr) {
        super(context, attrs, defStyleAttr);
        init(attrs, defStyleAttr, 0);
    }

    @RequiresApi(21)
    public CustomView(
            Context context, 
            AttributeSet attrs,
            int defStyleAttr,
            int defStyleRes) {

        super(context, attrs, defStyleAttr, defStyleRes);
        init(attrs, defStyleAttr, defStyleRes);
    }

    public void setTitle(String title) {
        titleView.setText(title);
    }

    private void init(AttributeSet attrs, int defStyleAttr, int defStyleRes) {
        inflate(getContext(), R.layout.custom_view, this);

        titleView = findViewById(R.id.title_view);
    }
}

Krok 2: Zdefiniuj atrybut string w pliku zasobuvalues/attrs.xml:

<resources>
    <declare-styleable name="CustomView">
        <attr name="title" format="string"/>
    </declare-styleable>
</resources>

Krok 3: Zastosuj adnotację @StringHandler do metody setTitle, aby przekazać Framework Spyglass do skieruj wartość atrybutu do tej metody, gdy widok jest napompowany.

@HandlesString(attributeId = R.styleable.CustomView_title)
public void setTitle(String title) {
    titleView.setText(title);
}

Teraz, gdy twoja klasa ma adnotację Spyglass, Framework Spyglass wykryje ją podczas kompilacji i automatycznie wygeneruje klasę CustomView_SpyglassCompanion.

Krok 4: Użyj Wygenerowanej klasy w niestandardowym widoku init metoda:

private void init(AttributeSet attrs, int defStyleAttr, int defStyleRes) {
    inflate(getContext(), R.layout.custom_view, this);

    titleView = findViewById(R.id.title_view);

    CustomView_SpyglassCompanion
            .builder()
            .withTarget(this)
            .withContext(getContext())
            .withAttributeSet(attrs)
            .withDefaultStyleAttribute(defStyleAttr)
            .withDefaultStyleResource(defStyleRes)
            .build()
            .callTargetMethodsNow();
}

To jest to. Teraz, gdy tworzysz instancję klasy z XML, Spyglass companion interpretuje atrybuty i wykonuje wymagane wywołanie metody. Na przykład, jeśli napompuj następujący układ, a setTitle zostanie wywołany z "Hello, World!" jako argumentem.

<FrameLayout
    xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"
    xmlns:app="http://schemas.android.com/apk/res-auto"
    android:width="match_parent"
    android:height="match_parent">

    <com.example.CustomView
        android:width="match_parent"
        android:height="match_parent"
        app:title="Hello, World!"/>
</FrameLayout>

Framework nie jest ograniczony do zasobów łańcuchowych ma wiele różnych adnotacji do obsługi innych typów zasobów. Posiada również adnotacje do definiowania wartości domyślnych i przekazywania wartości zastępczych, jeśli twoje metody mają wiele parametrów.

Spójrz na repozytorium Github, aby uzyskać więcej informacji i przykładów.