Efektywne wykorzystanie właściwości projektu Visual Studio do wielu projektów i konfiguracji

Zrobiłem kilka ulepszeń, może się komuś przydać

<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<Project ToolsVersion="4.0" xmlns="http://schemas.microsoft.com/developer/msbuild/2003">
  <PropertyGroup Label="UserMacros">
    <!--IsDebug: search for 'Debug' in Configuration-->
    <IsDebug>$([System.Convert]::ToString( $([System.Text.RegularExpressions.Regex]::IsMatch($(Configuration), '[Dd]ebug'))))</IsDebug>

    <!--ShortPlatform-->
    <ShortPlatform Condition="'$(Platform)' == 'Win32'">x86</ShortPlatform>
    <ShortPlatform Condition="'$(Platform)' == 'x64'">x64</ShortPlatform>

    <!--build parameters-->
    <BUILD_DIR>$(registry:HKEY_CURRENT_USER\Software\MyCompany\@BUILD_DIR)</BUILD_DIR>
  </PropertyGroup>

  <Choose>
    <When Condition="$([System.Convert]::ToBoolean($(IsDebug)))">
      <!-- debug macroses -->
      <PropertyGroup Label="UserMacros">
        <MyOutDirBase>Debug</MyOutDirBase>
        <DebugSuffix>-d</DebugSuffix>
      </PropertyGroup>
    </When>
    <Otherwise>
      <!-- other/release macroses -->
      <PropertyGroup Label="UserMacros">
        <MyOutDirBase>Release</MyOutDirBase>
        <DebugSuffix></DebugSuffix>
      </PropertyGroup>
    </Otherwise>
  </Choose>

  <Choose>
    <When Condition="Exists($(BUILD_DIR))">
      <PropertyGroup Label="UserMacros">
        <MyOutDir>$(BUILD_DIR)\Bin\$(MyOutDirBase)_$(ShortPlatform)\</MyOutDir>
        <MyIntDir>$(BUILD_DIR)\Build\$(Configuration)_$(ShortPlatform)_$(PlatformToolset)\$(ProjectGuid)\</MyIntDir>
      </PropertyGroup>
    </When>
    <Otherwise>
      <PropertyGroup Label="UserMacros">
        <MyOutDir>$(SolutionDir)\Bin\$(MyOutDirBase)_$(ShortPlatform)\</MyOutDir>
        <MyIntDir>$(SolutionDir)\Build\$(Configuration)_$(ShortPlatform)_$(PlatformToolset)\$(ProjectGuid)\</MyIntDir>
      </PropertyGroup>
    </Otherwise>
  </Choose>

  <PropertyGroup>
    <OutDir>$(MyOutDir)</OutDir>
    <IntDir>$(MyIntDir)</IntDir>
<!-- some common for projects
    <CharacterSet>Unicode</CharacterSet>
    <LinkIncremental>false</LinkIncremental>
--> 
  </PropertyGroup>
</Project>

Wcześniej miałem ten sam ból z powodu produktu mojej firmy (ponad 200 projektów). Sposób, w jaki to rozwiązałem, to zbudowanie ładnej hierarchii arkuszy właściwości.

Projekty dziedziczą arkusz właściwości według jego typu wyjściowego, powiedzmy x64.Debugowanie.Dynamiczny.Biblioteka.vsprops. Ten plik vsprops po prostu dziedziczy inne arkusze właściwości za pomocą atrybutu InheritedPropertySheets

<VisualStudioPropertySheet
    ProjectType="Visual C++"
    Version="8.00"
    Name="x64.Debug.Dynamic.Binary"
    InheritedPropertySheets=".\Common.vsprops;.\x64.vsprops;.\Debug.vsprops;.\Runtime.Debug.Dynamic.vsprops;.\Output.x64.Library.vsprops"
    >

Można również użyć zmiennych (np. UserMacro, których wartość może być bezwzględna lub nawet zmienna środowiskowa) we właściwości arkusze, aby dostosować wiele rzeczy w zależności od potrzeb. Na przykład definiowanie zmiennej BIN w debugowaniu.vsprops

<UserMacro name="BIN" Value="Debug" />

Następnie, gdy ustawisz nazwę wyjścia w serii vsprops, powiedzmy, Output.x64.Biblioteka.vsprops

<VisualStudioPropertySheet
    ProjectType="Visual C++"
    Version="8.00"
    OutputDirectory="$(BIN)"
>

Zmienna $(BIN) zostanie rozwinięta do tego, co zostało ustawione (w tym przypadku Debug). Użyj tej techniki można łatwo skonstruować ładną hierarchię arkuszy właściwości, aby spełnić swoje wymagania.

Teraz jest jeszcze jedna rzecz, którą możesz chcieć zrobić: Zbuduj swój własny szablony projektów wykorzystujące zestaw arkuszy właściwości. Naprawdę trudną częścią jest wymuszenie właściwego użycia szablonów i arkuszy właściwości. Moje osobiste doświadczenie jest takie, że nawet jeśli wszystko jest ustawione, ktoś i tak zapomni użyć szablonu do tworzenia nowych projektów ...

Jeśli chodzi o bibliotekę wyjściową, możesz wybrać wszystkie projekty, a następnie wyświetlić strony właściwości, wybrać wszystkie konfiguracje, wszystkie platformy, a następnie ustawić docelową nazwę na:

$(ProjectName)-$(PlatformToolset)-$(PlatformShortName)-$(Configuration)

Co daje wyjście takie jak mylib-v100-x86-Debug.lib

Robimy coś podobnego również dla dodatkowych katalogów bibliotecznych, używając $(PlatformName) i #(Configuration), aby wybrać właściwe ścieżki bibliotek, chociaż oznacza to pewne zamieszanie w początkowej konfiguracji bibliotek. eg mamy boost zainstalować jego libs boost/lib.Win32 lub boost/lib.x64.

Jeśli chodzi o biblioteki i ludzi instalujących je w różnych miejscach, istnieje kilka opcji. Jeśli masz bardzo solidny system kontroli źródeł, możesz po prostu umieścić wszystko w source control, żyjąc w folderze libs obok źródła. To prawdopodobnie nie zadziała, jeśli użyjesz więcej niż kilku bibliotek lub jeśli są one szczególnie duże.

Inną opcją, która przychodzi na myśl, jest ustawienie środowiska zmienna na każdym komputerze użytkownika, który wskazuje na główny folder swoich bibliotek, np LIB_ROOT=c:\libraries, a następnie można uzyskać do niego dostęp w Visual Studio jako $(LIB_ROOT).

Dla każdej konfiguracji można utworzyć osobny arkusz właściwości. Aby to zrobić:

1. Utwórz arkusz właściwości specyficznych dla konfiguracji
2. Otwórz zarządcę nieruchomości
3. Kliknij prawym przyciskiem myszy konfigurację (nie projekt), którą chcesz zmodyfikować
4. Kliknij "Dodaj istniejący arkusz właściwości" i dodaj swój arkusz

To zwalnia cię z wstawiania warunków do jednego arkusza dla wielu konfiguracji. Jeśli u pacjenta występują częste atrybuty, które chcesz udostępnić między konfiguracjami, a następnie utworzyć hierarchię. Górny arkusz może być używany we wszystkich konfiguracjach, a zagnieżdżone arkusze będą zawierały tylko specyficzny dla konfiguracji atrybut

Wygląda na to, że warto sprawdzić narzędzie do budowania-u mnie używamy niestandardowego narzędzia, które śledzi pliki i projekty pod kątem zmian i wylicza zależności i kolejność kompilacji. Dodanie nowego pliku to nic wielkiego - kompilacja odbywa się za pomocą msbuild.

Gdybym miał skompilować więcej niż kilka projektów użyłbym czegoś takiego jak nant: http://nant.sourceforge.net/