Czy można zdefiniować więcej niż jedną funkcję na plik w Matlabie i uzyskać do nich dostęp spoza tego pliku?

Ogólnie rzecz biorąc, odpowiedź na twoje pytanie brzmi Nie, Nie można zdefiniować więcej niż jednej funkcji widocznej na zewnątrz na plik. Możesz jednak zwrócić uchwyty funkcji do funkcji lokalnych, a wygodnym sposobem na to jest uczynienie z nich pól struktury. Oto przykład:

function funs = makefuns
  funs.fun1=@fun1;
  funs.fun2=@fun2;
end

function y=fun1(x)
  y=x;
end

function z=fun2
  z=1;
end

A oto jak można go użyć:

>> myfuns = makefuns;
>> myfuns.fun1(5)    
ans =
     5
>> myfuns.fun2()     
ans =
     1

Jedynym sposobem na posiadanie wielu, oddzielnie dostępnych funkcji w jednym pliku jest zdefiniowanie statycznych metod za pomocą programowania obiektowego. Można uzyskać dostęp do funkcji jako myClass.static1(), myClass.static2() itd.

Funkcjonalność OOP jest oficjalnie obsługiwana tylko od R2008a, więc jeśli nie chcesz używać starej, nieudokumentowanej składni OOP, odpowiedź dla ciebie brzmi nie, jak wyjaśniono przez @gnovice .

EDIT

Jeszcze jeden sposób definiowania wielu funkcji wewnątrz pliku, który jest dostępny z zewnątrz jest utworzenie funkcji, która zwraca wiele uchwytów funkcji . Innymi słowy, można nazwać funkcję definiującą [fun1,fun2,fun3]=defineMyFunctions, po czym można użyć out1=fun1(inputs) itd.

Bardzo podoba mi się odpowiedź SCFrench - chciałbym zwrócić uwagę, że można ją łatwo zmodyfikować, aby zaimportować funkcje bezpośrednio do obszaru roboczego za pomocą funkcji assignin. (Robienie tego w ten sposób przypomina mi wiele sposobów "importowania x Z y" w Pythonie)

function message = makefuns
  assignin('base','fun1',@fun1);
  assignin('base','fun2',@fun2);
  message='Done importing functions to workspace';
end

function y=fun1(x)
  y=x;
end

function z=fun2
  z=1;
end

A następnie użyty w ten sposób:

>> makefuns
ans =
Done importing functions to workspace

>> fun1(123)
ans =
   123

>> fun2()
ans =
     1

Podobnie jak odpowiedź Scfrencha, ale z większym spinem w stylu C#..

Chciałbym (i często to robię) stworzyć klasę zawierającą wiele metod statycznych. Na przykład:

classdef Statistics

    methods(Static)
        function val = MyMean(data)
            val = mean(data);
        end

        function val = MyStd(data)
            val = std(data);
        end
    end

end

Ponieważ Metody są statyczne, nie musisz instancjonować klasy. Funkcje można wywołać w następujący sposób:

data = 1:10;

mean = Statistics.MyMean(data);
std = Statistics.MyStd(data);     

Definiuję wiele funkcji w jednym .m pliku z Octave, a następnie użyć polecenia z wewnątrz .plik m, w którym muszę skorzystać z funkcji z tego pliku:

source("mycode.m");

Nie wiem, czy jest to dostępne z Matlab.

octave:8> help source
'source' is a built-in function

 -- Built-in Function:  source (FILE)
     Parse and execute the contents of FILE.  This is equivalent to
     executing commands from a script file, but without requiring the
     file to be named `FILE.m'.

Można również grupować funkcje w jednym pliku głównym razem z główną funkcją wyglądającą tak:

function [varargout] = main( subfun, varargin )
[varargout{1:nargout}] = feval( subfun, varargin{:} ); 

% paste your subfunctions below ....
function str=subfun1
str='hello'

Wtedy wywołanie subfun1 wyglądałoby tak: str=main ('subfun1')

Od R2017b, nie jest to oficjalnie możliwe. W odpowiedniej dokumentacji stwierdza się, że:

Pliki programów mogą zawierać wiele funkcji. Jeśli plik zawiera tylko definicje funkcji, pierwsza funkcja jest funkcją główną i jest funkcją powiązaną z nazwą pliku przez MATLAB. Funkcje, które podążają za główną funkcją lub kodem skryptu, nazywane są funkcjami lokalnymi. Funkcje Lokalne są dostępne tylko w pliku.

Jednak, obejścia zaproponowane w innych odpowiedziach mogą osiągnąć coś podobnego.

Próbowałem z SCFRench i z RU Hasha na oktawie.

i wreszcie działa: ale zrobiłem kilka modyfikacji

function message = makefuns
    assignin('base','fun1', @fun1);   % Ru Hasha
    assignin('base', 'fun2', @fun2);  % Ru Hasha
    message.fun1=@fun1;               % SCFrench
    message.fun2=@fun2;               % SCFrench
end

function y=fun1(x)
    y=x;
end

function z=fun2
    z=1;
end

Można wywołać w innym pliku 'm':

printf("%d\n", makefuns.fun1(123));
printf("%d\n", makefuns.fun2());

aktualizacja:

Dodałem odpowiedź, ponieważani ani +72, ani +20nie działały w oktawie dla mnie. Ten, który napisałem działa idealnie (i testowałem go w zeszły piątek, kiedy później napisałem post).