Scala: Usuń duplikaty na liście obiektów

list.groupBy(_.property).map(_._2.head)

Wyjaśnienie: metoda groupBy akceptuje funkcję, która przekształca element w klucz do grupowania. _.property jest skrótem od elem: Object => elem.property (kompilator generuje unikalną nazwę, coś w rodzaju x$1). Więc teraz mamy mapę Map[Property, List[Object]]. A Map[K,V] rozszerza Traversable[(K,V)]. Więc może być przemierzana jak lista, ale elementy są krotką. Jest to podobne do Javy Map#entrySet(). Metoda map tworzy nową kolekcję poprzez iterację każdego elementu i zastosowanie do niego funkcji. W tym przypadku funkcją jest _._2.head, która jest skrótem od elem: (Property, List[Object]) => elem._2.head. _2 jest tylko metodą krotki, która zwraca drugi element. Drugim elementem jest List [Object] i head zwraca pierwszy element

Aby wynik był typem, który chcesz:

import collection.breakOut
val l2: List[Object] = list.groupBy(_.property).map(_._2.head)(breakOut)

Aby krótko wyjaśnić, map w rzeczywistości oczekuje dwóch argumentów, funkcji i obiektu, który jest używany do konstruowania wyniku. W pierwszym fragmencie kodu nie widzisz drugiej wartości, ponieważ jest ona oznaczona jako domyślna i tak dostarczana przez kompilator z listy predefiniowane wartości w zakresie. Wynik jest zwykle uzyskiwany z zmapowanego kontenera. To zwykle dobrze. mapa na liście zwróci listę, mapa na tablicy zwróci tablicę itd. W tym przypadku jednak chcemy wyrazić kontener, który chcemy jako wynik. W tym miejscu stosuje się metodę breakOut. Tworzy konstruktor (rzecz, która buduje wyniki), patrząc tylko na pożądany typ wyniku. Jest to metoda generyczna, a kompilator wywnioskował jej typy generyczne, ponieważ jawnie wpisaliśmy l2 do być List[Object] lub, aby zachować porządek (zakładając, że {[18] } jest typu Property):

list.foldRight((List[Object](), Set[Property]())) {
  case (o, cum@(objects, props)) => 
    if (props(o.property)) cum else (o :: objects, props + o.property))
}._1

foldRight jest metodą, która akceptuje początkowy wynik oraz funkcją, która akceptuje element i zwraca zaktualizowany wynik. Metoda iteruje każdy element, aktualizując wynik zgodnie z zastosowaniem funkcji do każdego elementu i zwracając wynik końcowy. Przechodzimy od prawej do lewej (zamiast od lewej do prawej z foldLeft), ponieważ poprzedzamy objects - to jest O(1), ale dodawanie to O (N). Zobacz też dobra stylizacja tutaj, używamy dopasowania wzoru, aby wyodrębnić elementy.

W tym przypadku wynikiem początkowym jest para (krotka) pustej listy i zbioru. Lista jest wynikiem, który nas interesuje, a zestaw służy do śledzenia, jakie właściwości już napotkaliśmy. W każdej iteracji sprawdzamy, czy zbiór props zawiera już właściwość (w Scali obj(x) jest tłumaczony na obj.apply(x)). W Set, metoda apply jest def apply(a: A): Boolean. Oznacza to, że akceptuje element i zwraca true / false, jeśli istnieje lub nie). Jeśli właściwość istnieje (już napotkana), wynik jest zwracany jako-is. W przeciwnym razie wynik zostanie zaktualizowany tak, aby zawierał obiekt (o :: objects) i właściwość zostanie zapisana (props + o.property)

Update: @ andreypopp chciał metody generycznej:

import scala.collection.IterableLike
import scala.collection.generic.CanBuildFrom

class RichCollection[A, Repr](xs: IterableLike[A, Repr]){
  def distinctBy[B, That](f: A => B)(implicit cbf: CanBuildFrom[Repr, A, That]) = {
    val builder = cbf(xs.repr)
    val i = xs.iterator
    var set = Set[B]()
    while (i.hasNext) {
      val o = i.next
      val b = f(o)
      if (!set(b)) {
        set += b
        builder += o
      }
    }
    builder.result
  }
}

implicit def toRich[A, Repr](xs: IterableLike[A, Repr]) = new RichCollection(xs)

Do użycia:

scala> list.distinctBy(_.property)
res7: List[Obj] = List(Obj(1), Obj(2), Obj(3))

Zauważ również, że jest to dość wydajne, ponieważ używamy konstruktora. Jeśli masz naprawdę duże listy, możesz użyć zmiennego HashSet zamiast zwykłego zestawu i porównać wydajność.