Jak wkleić tekst do wiersza poleceń Vima?

Tak. Hit Ctrl-R wtedy ". Jeśli masz dosłowne znaki sterujące w tym, co przeciągnąłeś, użyj Ctrl-R, Ctrl-O, ".

Oto wyjaśnienie, co możesz zrobić z rejestrami. To, co możesz zrobić z rejestrami, jest niezwykłe, a kiedy już wiesz, jak z nich korzystać, nie możesz bez nich żyć.

Rejestry są w zasadzie miejscem przechowywania łańcuchów. Vim ma wiele rejestrów, które działają na różne sposoby:

• 0 (Yank register: gdy używasz y w trybie normalnym, bez podawania rejestru, szarpany tekst trafia tam, a także do rejestru domyślnego),
• 1 do 9 (przenoszenie kasowanych rejestrów, kiedy używasz komend takich jak c lub d, to co zostało usunięte przechodzi do rejestru 1, to co było w rejestrze 1 przechodzi do rejestru 2, itd.),
• " (rejestr domyślny, znany również jako rejestr bez nazwy. To tutaj " wchodzi Ctrl-R, "),
• a do z na własny użytek (pisane wielkimi literami A do Z służą do dołączania do odpowiednich rejestrów).
• _ (działa jak /dev/null (Unix) lub NUL (Windows), możesz do niego pisać, ale jest odrzucany, a kiedy z niego czytasz, zawsze jest pusty),
• - (mały rejestr kasacji),
• / (search pattern register, aktualizowany, gdy szukasz tekst z /, ?, * można do niego również pisać, aby dynamicznie zmieniać wzorzec wyszukiwania),
• : (przechowuje ostatnią komendę wpisaną przez VimL poprzez Q lub :, readonly),
• [23]} i * (rejestry schowka systemowego, można do nich pisać, aby ustawić schowek i odczytać z nich zawartość schowka)

Zobacz :help registers w celu uzyskania pełnego odniesienia.

Możesz w każdej chwili użyć :registers, aby wyświetlić zawartość wszystkich rejestry. Synonimami i skrótem tego polecenia są :display, :reg i :di.

W trybie Insert lub Command-line, Ctrl-R plus Nazwa rejestru, wstawia zawartość tego rejestru. Jeśli chcesz wstawić je dosłownie (bez automatycznego wcięcia, bez konwersji znaków sterujących, takich jak {[30] } do backspace, itp.), Możesz użyć Ctrl-R, Ctrl-O , nazwa rejestru. Zobacz :help i_CTRL-R i kolejne akapity, aby uzyskać więcej informacji Referencja.

Ale możesz również wykonać następujące czynności (i prawdopodobnie zapomniałem o wielu zastosowaniach dla rejestrów).

• W trybie normalnym, hit ":p . Ostatnie polecenie użyte w Vimie zostanie wklejone do twojego bufora.
  Let ' s decompose: " to polecenie w trybie normalnym, które pozwala wybrać rejestr, który ma być użyty podczas następnej operacji yank, delete lub paste. Więc ": wybiera rejestr dwukropka (zapisujący ostatnią dowództwo). Wtedy P jest komendą, którą już znasz, wkleja zawartość rejestru.

  Por. :help ", :help quote_:

• Edytujesz plik VimL (na przykład twój .vimrc) i chcesz teraz wykonać kilka kolejnych linii: yj:@"wpisz .
  Tutaj, yJ yanks current and next line (dzieje się tak dlatego, że J jest ruchem liniowym, ale jest to poza zakresem tej odpowiedzi) do rejestru domyślnego (znanego również jako rejestr bez nazwy). Następnie polecenie :@ Ex odtwarza polecenia Ex przechowywane w rejestrze podanym jako argument, a " odnosi się do rejestru bez nazwy. Zobacz również początek tej odpowiedzi, która jest związana.

  Nie należy mylić " użytego tutaj (który jest nazwą rejestru) z " z poprzedniego przykładu, który był komendą w trybie normalnym.

  Por. :help :@ i :help quote_quote

• Wstaw ostatni wzorzec wyszukiwania do pliku w trybie wstawiania lub do linii poleceń za pomocą Ctrl-R, /.

  Por. :help quote_/, help i_CTRL-R

  Corollary: Zachowaj wzorzec wyszukiwania, ale dodaj alternatywę: / Ctrl-R, / \|alternative.

• Wybrałeś dwa słowa na środku linii w trybie wizualnym, przeciągnąłeś je y, są w rejestr bez nazwy. Teraz chcesz otworzyć nową linię tuż poniżej, gdzie jesteś, z tymi dwoma słowami: :pu. To skrót od :put ". Polecenie :put, podobnie jak wiele poleceń Ex, działa tylko liniowo.

  Por. :help :put

  Mogłeś też zrobić: :call setreg('"', @", 'V') wtedy p. Funkcja setreg ustawia rejestr, którego nazwa jest podana jako pierwszy argument (jako łańcuch znaków), inicjalizuje go zawartością drugiego argumentu (i można używać rejestrów jako zmiennych o nazwie @x gdzie x jest nazwą rejestru w VimL) i zamienia ją w tryb określony w trzecim argumencie, V dla liniowego, nothing dla znakowego i literalnego ^V dla blokowego.

  Por. :help setreg(). Funkcje odwrotne to getreg() i getregtype().

• Jeśli zostało zarejestrowane makro z qa...q, następnie :echo @a powie Ci, co wpisałeś, i @a powtórzy makro (prawdopodobnie wiedziałeś, że jeden, bardzo przydatne, aby uniknąć powtarzających się zadania)

  Por. :help q, help @

  Kontynuacja z poprzedniego przykładu: jeśli masz 8go w schowku, to @+ odtworzy zawartość schowka jako makro, a tym samym przejdzie do 8 bajtu Twojego pliku. W rzeczywistości będzie to działać z prawie każdym rejestrem. Jeśli ostatni wstawiony ciąg znaków był dd w trybie wstawiania, to @. (ponieważ rejestr . zawiera ostatni wstawiony ciąg znaków) usunie wiersz. (Dokumentacja Vim jest w tym względzie błędna, ponieważ stwierdza, że rejestry #, %, : i . będzie działać tylko z p, P, :put i Ctrl-R ).

  Por. :help @

  Nie myl :@ (polecenia odtwarzające polecenia Vima z rejestru) i @ (polecenia w trybie normalnym odtwarzające polecenia w trybie normalnym z rejestru).

  Godnym uwagi wyjątkiem jest @:. Rejestr poleceń nie zawiera początkowego dwukropka ani ostatecznego zwrotu karetki. Jednak w normalnym mode, @: zrobi to, czego oczekujesz, interpretując rejestr jako polecenie Ex, nie próbując odtwarzać go w trybie normalnym. Jeśli więc ostatnią komendą było :e, rejestr zawiera e, ale @: przeładuje plik, a nie przejdzie do końca programu word.

  Por. :help @:

• Pokaż, co będziesz robił w trybie normalnym przed uruchomieniem: @='dd' wpisz . Gdy tylko naciśniesz klawisz =, Vim przełączy się na expression evaluation: podczas wprowadzania wyrażenia i naciśnięcia wprowadź , vim oblicza go, a wynik działa jako zawartość rejestru. Oczywiście rejestr = jest tylko do odczytu, i jeden strzał. Za każdym razem, gdy zaczniesz go używać, będziesz musiał wprowadzić nowe wyrażenie.

  Por. :help quote_=

  Następująca: jeśli edytujesz polecenie i zdajesz sobie sprawę, że powinieneś wstawić do swojej linii poleceń jakąś linię z bieżącego bufora: nie naciskaj Esc! Użyj Ctrl-R =getline(58) Wpisz . Następnie wrócisz do edycji wiersza poleceń, ale wstawiono zawartość 58.linii.

• Definiowanie wzorca wyszukiwania ręcznie: :let @/ = 'foo'

  Por. :help :let

  Zauważ, że robiąc to, nie musisz uciekać / we wzorze. Musisz jednak oczywiście podwoić wszystkie pojedyncze cytaty.

• Skopiuj wszystkie linie zaczynające się od foo, a następnie wszystkie linie zawierające bar do schowka, połącz te polecenia: qaq (resetuje a rejestr przechowujący puste makro wewnątrz niego), :g/^foo/y A, :g/bar/y A, :let @+ = @a.

  Dzięki temu rejestr ten działa w trybie dopisywania.]}

  Lepiej, jeśli Q nie został przerobiony przez mswin.vim, uruchom tryb Ex z Q, połącz "polecenia dwukropka", które są właściwie lepiej nazywane "polecenia Ex", i wróć do trybu normalnego, wpisując visual.

  Por. :help :g, :help :y, :help Q

• Podwójne miejsce na plik: :g/^/put _. To stawia zawartość rejestru czarnej dziury (pustą podczas czytania, ale zapisywalną, zachowującą się jak /dev/null) liniowo, po każdej linii (ponieważ każda linia ma początek!).

• Dodaj wiersz zawierający foo przed każdym wierszem: :g/^/-put ='foo'. Jest to sprytne użycie rejestru wyrażeń. Tutaj - jest synonimem .-1 (por. :help :range). Ponieważ :put umieszcza tekst po wierszu, musisz wyraźnie powiedzieć, aby działał na poprzednim jeden.

• Skopiuj cały bufor do schowka systemowego: :%y+.

  Por. :help :range (dla części %) i :help :y.

• W przypadku nieprawidłowego zapisu makra można wpisać :let @a=' Ctrl-R =replace(@a,"'","''",'g') Enter ' i edytuj. Spowoduje to modyfikację zawartości makra przechowywanego w rejestrze a, a tutaj pokazano, jak można użyć rejestru wyrażeń w tym celu.

• Jeśli czy dddd, możesz zrobić uu aby cofnąć. Z p możesz uzyskać ostatnią usuniętą linię. Ale w rzeczywistości można również odzyskać do 9 usunięć za pomocą rejestrów @1 poprzez @9.

  Jeszcze lepiej, jeśli zrobisz "1P, to . W trybie normalnym będzie grać "2P, i tak dalej.

  Por. :help . i :help quote_number

• Jeśli chcesz wstawić bieżącą datę w trybie wstawiania: Ctrl-R=strftime('%y%m%d')Wpisz .

  Por. :help strftime()

Jeszcze raz, co może być mylące:

• W przeciwieństwie do innych bibliotek, które nie są w pełni kompatybilne z vimscriptem, nie są w pełni kompatybilne z vimscriptem.]}

• @ w trybie normalnym polecenie interpretujące zawartość rejestru jako naciśnięcia klawiszy w trybie normalnym (z wyjątkiem użycia : register, które zawiera ostatnio odtworzone polecenie bez początkowego dwukropek: w tym przypadku powtarza polecenie tak, jakbyś ponownie wpisał dwukropek i ostatni klawisz powrotu).

• " w trybie normalnym polecenie, które pomaga wybrać rejestr dla yank, paste, delete, correct, itp.

• " jest również poprawną nazwą rejestru (domyślnym lub nienazwanym rejestrem) i dlatego może być przekazywana jako argument dla poleceń oczekujących nazw rejestru