Jaka jest różnica między I, i?

<b> i <i> są jednoznaczne - określają odpowiednio pogrubienie i kursywę.

<strong> i <em> są semantyczne - określają, że załączony tekst powinien być w jakiś sposób "mocny" lub "podkreślony", Zwykle pogrubiony i kursywny, ale pozwalają na kontrolę rzeczywistej stylizacji za pomocą CSS. Stąd są one preferowane we współczesnych stronach internetowych.

<strong> i <em> dodać dodatkowe znaczenie semantyczne do dokumentu. Tak się składa, że nadają one również pogrubiony i kursywny styl twojemu tekstowi.

Można oczywiście nadpisać ich stylizację CSS.

<b> i <i> z drugiej strony stosują tylko stylizację czcionek i nie powinny być już używane. (Bo powinieneś formatować za pomocą CSS, a gdyby tekst był rzeczywiście ważny, to i tak byś go "mocno" lub "podkreślał"!)

Oto podsumowanie definicji wraz z sugerowanym użyciem:

<b> ...zakres tekstu, na który zwraca się uwagę w celach utylitarnych, bez przenoszenia dodatkowego znaczenia i bez implikacji alternatywnego głosu lub nastroju, takich jak słowa kluczowe w dokumencie streszczenie, nazwy produktów w przeglądzie, zaskarżalne słowa w interaktywnym oprogramowaniu sterowanym tekstem, lub artykuł lede {8]}.

<strong> ...teraz reprezentuje znaczenie, a nie silny nacisk.

<i> ...zakres tekstu w alternatywnym głosie lub nastroju, lub w inny sposób przesunięty od normalnej prozy w sposób wskazujący na inną jakość tekstu, np. oznaczenie taksonomiczne, termin techniczny , fraza idiomatyczna z innego języka, myśllub nazwa statku w tekstach Zachodnich.

<em> ...wskazuje nacisk.

(są to wszystkie cytaty bezpośrednie ze źródeł W3C, z moim podkreśleniem. Zobacz: https://rawgithub.com/whatwg/html-differences/master/Overview.html#changed-elements i http://www.w3.org/TR/html401/struct/text.html#h-9.2.1 dla oryginałów)

<b> i <i> są związane ze stylem, podczas gdy <em> i <strong> są semantyczne. W HTML 4 pierwsze są klasyfikowane jako elementy stylu czcionki , a drugie jako elementy frazy.

Jak wskazałeś poprawnie, <i> i <em> są często uważane za podobne, ponieważ przeglądarki często renderują obie kursywą. Ale zgodnie ze specyfikacją, <em> wskazuje nacisk i<strong> wskazuje silniejszy nacisk , co jest dość jasne, ale często źle zinterpretowane. Z drugiej strony, rozróżnienie kiedy używać <i> lub <b> jest tak naprawdę kwestią stylu.

Podczas gdy <strong> i <em> są oczywiście bardziej poprawne semantycznie, wydaje się, że istnieją pewne uzasadnione powody, aby używać znaczników <b> i <i> dla treści pisanych przez Klienta.

W takiej treści słowa lub zwroty mogą być pogrubione lub kursywą i generalnie nie do nas należy analiza semantycznego rozumowania dla takiego pogrubienia lub kursywy.

Ponadto, takie treści mogą odnosić się do pogrubionych i kursywą słów i zwrotów, aby przekazać określone znaczenie.

Przykładem może być pytanie egzaminacyjne z języka angielskiego, które instruuje ucznia do wymiany pogrubionego słowa.

<em> i <strong> zużywają więcej przepustowości niż <i> i <b>.

Wymagają również więcej wpisywania (jeśli nie są generowane automatycznie).

Zaśmiecają również ekran edytora większą ilością tekstu. Wydaje mi się, że programiści lubią mniejsze pliki źródłowe, jeśli są takie same. (I bądźmy prawdziwi, są takie same. Tak, są " techniczne "(kaszel, HM, przepraszam) różnice, ale to w większości fałszywe na początek.)

Z którymkolwiek z powyższych tagów, możesz można użyć arkuszy stylów, aby dostosować sposób ich wyświetlania w dowolny sposób, jeśli chcesz, aby wyglądały inaczej niż ich domyślne renderowanie.

Jak mówili inni I są jednoznaczne (tj. "pogrubienie tekstu"), podczas gdy I są semantyczne (tj. "ten tekst powinien być podkreślony").

W kontekście nowoczesnej przeglądarki internetowej trudno dostrzec różnicę (obie wydają się dawać ten sam wynik, prawda?), ale pomyśl o czytnikach ekranu dla osób niedowidzących. Jeśli czytnik ekranu natknie się na znacznik , nie będzie wiedział, co robić. Ale jeśli natknie się na znacznik , wie, że cokolwiek jest wewnątrz należy podkreślić dla słuchacza. I w tym dostajesz praktyczną różnicę.

<i>, <b>, <em> i <strong> tagi są tradycyjnie reprezentacyjne. Ale zostały one podane nowe znaczenie semantyczne W HTML5 .

<i> i <b> został użyty dla stylu czcionki w HTML4. <i> został użyty dla kursywy i <b> dla pogrubienia. W HTML5 <i> znacznik ma nowe znaczenie semantyczne 'alternatywny głos lub nastrój' i <b> znacznik ma znaczenie przesunięcie stylistyczne.

Przykładowe zastosowania znacznika <i> są-taksonomiczne oznaczenie, termin techniczny, fraza idiomatyczna z innego języka, Transliteracja, myśl, nazwy okrętów w tekstach zachodnich. Takie jak -

<p><i>I hope this works</i>, he thought.</p>

Przykładowe zastosowania znacznika <b> to słowa kluczowe w ekstrakcie dokumentu, nazwy produktów w recenzji, użyteczne słowa w interaktywnym oprogramowaniu tekstowym, prowadzenie artykułu.

Poniższy przykładowy akapit jest stylistycznie przesunięty od kolejnych akapitów.

<p><b class="lead">The event takes place this upcoming Saturday, and over 3,000 people have already registered.</b></p>

<em> i <strong> miał znaczenie podkreślenia i silny nacisk w HTML4. Ale w HTML5 <em> oznacza podkreślone podkreślenie i <strong> oznacza silne znaczenie .

W poniższym przykładzie powinna nastąpić zmiana językowa podczas czytania słowa przed ...

<p>Make sure to sign up <em>before</em> the day of the event, September 16, 2016</p>

W tym samym przykładzie możemy użyć znacznika <strong> w następujący sposób ..

<p>Make sure to sign up <em>before</em> the day of the event, <strong>September 16, 2016</strong></p>

Aby nadać znaczenie w dniu wydarzenia.

MDN Ref:

Https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/HTML/Element/b

Https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/HTML/Element/i

Https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/HTML/Element/em

Https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/HTML/Element/strong

B lub i oznacza, że tekst ma być renderowany jako pogrubienie lub kursywa. strong lub em oznacza, że chcesz, aby tekst był renderowany w sposób, który Użytkownik rozumie jako "ważny". Domyślne jest renderowanie strong jako pogrubienie i em jako kursywa, ale niektóre inne kultury mogą używać innego mapowania.

Podobnie jak łańcuchy w programie, b i i byłyby "zakodowane", podczas gdy Silne i em byłyby "zlokalizowane".

Jak stwierdzili inni, różnica polega na tym, że <b> i <i> style czcionek w twardym kodzie, podczas gdy <strong> i <em> dyktują znaczenie semantyczne, a styl czcionki (lub intonacja w przeglądarce, lub co-masz-ty) należy określić w momencie renderowania tekstu (lub mówienia).

Możesz myśleć o tym jako o różnicy między "fizycznym" stylem czcionki a "logicznym" stylem, jeśli wolisz. W późniejszym czasie możesz zmienić sposób wyświetlania <strong> i <em> tekstu, np. zmiana właściwości arkusza stylów w celu dodania zmian koloru i rozmiaru, a nawet całkowitego użycia różnych powierzchni czcionek. Jeśli użyłeś znaczników " logicznych "zamiast zakodowanych na twardo znaczników" fizycznych", możesz po prostu zmienić właściwości wyświetlania w jednym miejscu w arkuszu stylów, a następnie wszystkie strony odwołujące się do tego arkusza stylów są automatycznie zmieniane, bez konieczności ich edycji.

Całkiem sprytne, co?

Jest to również uzasadnienie definiowanie pod-stylów (odwołujących się przy użyciu właściwości style= w znacznikach tekstowych) dla akapitów, komórek tabeli, tekstu nagłówka, podpisów itp. oraz za pomocą tagów <div>. Można zdefiniować fizyczną reprezentację stylów logicznych w arkuszu stylów, a zmiany są automatycznie odzwierciedlane na stronach internetowych, które odwołują się do tego arkusza stylów. Chcesz inną reprezentację kodu źródłowego? Przedefiniuj czcionkę, rozmiar, wagę, odstępy itp. dla Twojego stylu "code".

Jeśli używasz XHTML, możesz nawet zdefiniować własne znaczniki semantyczne i arkusz stylów wykonują konwersje na fizyczne style czcionek i układy za Ciebie.

Używam zarówno jak i , właściwie dokładnie z powodów wymienionych w tym wątku odpowiedzi. Są chwile, kiedy pogrubienie jakiegoś tekstu po prostu wygląda lepiej, ale nie jest to, koniecznie, semantycznie ważniejsze niż reszta zdania. Oto przykład ze strony, nad którą obecnie pracuję:

W tym zdaniu słowo "wszystko" jest bardzo ważne, a" wszystko " mniej-ja tylko chciałem go pogrubić, ponieważ reprezentuje wyszukiwany termin, więc chciałem trochę wizualnej separacji. Jeśli oglądasz stronę z czytnikiem ekranu, naprawdę nie sądzę, aby musiała wychodzić z drogi, aby podkreślić słowo "lacrosse".

Wyobrażam sobie, że większość web developerów używa jednego z nich, ale oba są w porządku-- zdecydowanie nie jest przestarzały, jak twierdzą niektórzy. Dla mnie to tylko cienka granica między atrakcyjnością wizualną a znaczeniem.

Używaj ich tylko wtedy, gdy używanie klas stylów CSS jest z jakiegokolwiek powodu niekonwencjonalne lub niemożliwe (jak systemy blogowe, pozwalają używać tylko niektórych tagów w postach i ostatecznie osadzonych stylach). Innym powodem jest obsługa bardzo starych przeglądarek (niektóre urządzenia mobilne?)lub prymitywnych wyszukiwarek (które dają punkty za tagi <b> lub <strong>, zamiast analizować style CSS).

Jeśli możesz zdefiniować style CSS, użyj ich.

Dla tekstu pogrubionego przy użyciu znacznika <b>

Dla tekstu ważnego za pomocą znacznika <strong>

Dla tekstu kursywą za pomocą znacznika <i>

Dla podkreślonego tekstu za pomocą znacznika <em>

Zamierzam zaryzykować historyczne i praktyczne gorące ujęcie tutaj:

Tak, zgodnie ze specyfikacjami, <strong> miał znaczenie semantyczne w HTML4 i <b> miał znaczenie ściśle prezentacyjne.

Tak, Kiedy pojawił się HTML5, wprowadzono nowe znaczenie semantyczne, które było nieco inne dla b i i.

Tak, W3C zaleca - zasadniczo-TL, DR; nie używaj b I i.

Należy zawsze pamiętać, że zawartość elementu b nie zawsze może być pogrubiona, a element i nie zawsze może być kursywą. Rzeczywisty styl zależy od definicji stylu CSS. Należy również pamiętać, że pogrubienie i kursywa mogą nie być preferowanym stylem dla treści w niektórych językach. Nie powinieneś używać tagów b I i, jeśli dostępny jest bardziej opisowy i odpowiedni tag.

Ale:

Prawdziwy internet ma ogromne obciążenie istniejącego HTML, który nigdy nie zostanie zaktualizowany. Prawdziwy świat internetu musi uwzględniać treści generowane i kopiowane i wklejane pomiędzy rozległą siecią oprogramowania i systemów CMS, które mają różne zespoły programistów i zostały zbudowane w różnych epokach.

Więc jeśli piszesz HTML lub budujesz system, który pisze HTML dla innych ludzi-oczywiście - zdecydowanie użyj <strong> zamiast <b>, aby oznaczać "mocno podkreślony", ponieważ jest bardziej poprawny semantycznie.

Ale tak naprawdę rzeczywistość jest taka, że znaczenie semantyczne i stylistyczne <strong> i <b> połączyły się z czasem z konieczności.

Jeśli buduję CMS, który pozwala na dowolne wklejanie tekstu stylizowanego, muszę zaplanować zarówno dla osób, które wklejają w {[2] } i oznaczają "mocno podkreślone", jak i dla osób, które wklejają w {[1] } i oznaczają "pogrubienie tego tekstu". To może nie być "w porządku", ale tak działa prawdziwy świat w tym momencie.

I tak, jeśli piszę arkusz stylów dla tej strony, prawdopodobnie skończę pisząc kilka stylów, które wyglądają jak to:

b,
strong {
  font-weight: 700;
  /* ... more styles here */
}

i,
em {
  font-style: italic;
  /* ... more styles here */
}

Albo, będę polegać na domyślnych przeglądarkach, które robią to samo, co powyższy kod w każdej nowoczesnej przeglądarce, którą znam.

Lub, może być jednym z prawdopodobnie milionów stron, które używają normalizacji.css, który dba o to, aby B i strong były traktowane tak samo .

Istnieje taki ogromny ocean HTML na świecie, który już działa na to oczekiwanie, po prostu nie mogę sobie wyobrazić, że b kiedykolwiek zostaną zdeprecjonowane na rzecz strong lub że przeglądarki domyślnie zaczną wyświetlać je inaczej.

Więc to jest to. To moje gorące spojrzenie na semantykę, historię i prawdziwy świat. Czy b / I i strong / em to to samo? Nie. Czy prawdopodobnie oba będą istniały i będą traktowane jako identyczne w niemal każdej sytuacji aż do upadku współczesnej cywilizacji? Myślę, że tak.

<b> i <i> Należy unikać, ponieważ opisują styl tekstu. Zamiast tego użyj <strong> i <em>, ponieważ opisuje semantykę (znaczenie) tekstu.

Podobnie jak w przypadku wszystkich rzeczy w HTML, powinieneś nie myśleć o tym, jak chcesz, aby wyglądał , ale o tym, co tak naprawdę masz na myśli. Jasne, może to być tylko pogrubienie i kursywa dla ciebie, ale nie dla czytnika ekranu.

"mają ten sam efekt. Jednak XHTML, czystsza, nowsza wersja HTML, zaleca użycie znacznika <strong>. Strong jest lepszy, ponieważ jest łatwiejszy do odczytania - jego znaczenie jest wyraźniejsze. Dodatkowo, <strong> przekazuje znaczenie-wyraźnie pokazując tekst - podczas gdy <b> (dla pogrubienia) przekazuje metodę - pogrubienie tekstu. W przypadku strong Twój kod nadal ma sens, jeśli używasz arkuszy stylów CSS, aby zmienić metody tworzenia silnego tekstu.

To samo dotyczy różnicy między <i> i <em> ".

Google dixit:

Http://wiki.answers.com/Q/What_is_the_difference_between_HTML_tags_b_and_strong

Elementy formatowania HTML:

HTML definiuje również specjalne elementy do definiowania tekstu o specjalnym znaczeniu. HTML używa elementów takich jak I do formatowania wyjścia, takich jak pogrubienie lub kursywa.

Pogrubione i mocne formatowanie HTML:

Element HTML definiuje pogrubiony tekst, bez żadnego dodatkowego znaczenia.

<b>This text is bold</b>

Element HTML definiuje silny tekst, z dodanym semantycznym "mocne" znaczenie.

<strong>This text is strong</strong>

Kursywa HTML i formatowanie:

Element HTML definiuje tekst kursywą, bez żadnych dodatkowych znaczenie.

<i>This text is italic</i>

Element HTML definiuje podkreślony tekst, z dodanym semantycznym znaczenie.

<em>This text is emphasized</em>

Należy unikać <b> i <i>. Zostały one wprowadzone do layoutingu strony (zmieniając jej wygląd) we wczesnych wersjach HMTL przed utworzeniem CSS, jak w międzyczasie usunięty znacznik font, i były przechowywane głównie dla wstecznej kompatybilności i ponieważ niektóre fora zezwalają na wbudowany HTML i jest to łatwy sposób na zmianę wyglądu tekstu(jak BBCode używając [i], możesz używać <i> i tak dalej).

Od czasu tworzenia CSS, layouting jest właściwie niczym, co powinno być zrobione już w HTML, dlatego CSS został stworzony w pierwszej kolejności(HTML = = Structure, CSS = = Layout). Znaczniki te mogą równie dobrze zniknąć w przyszłości, w końcu możesz po prostu użyć tagów CSS i span, aby tekst pogrubiony / kursywa, jeśli potrzebujesz "bezsensownej" odmiany czcionki. HTML 5 nadal na to pozwala, ale deklaruje, że oznaczanie tekstu w ten sposób nie ma żadnego znaczenia .

<em> i <strong> z drugiej strony mówi tylko, że coś jest "podkreślone" lub "mocno podkreślone", pozostawia to całkowicie otwórz przeglądarkę, jak ją renderować. Większość przeglądarek domyślnie renderuje em jako kursywę i strong jako pogrubienie, jak sugeruje standard, ale nie są do tego zmuszone (mogą używać różnych kolorów, rozmiarów czcionek, czcionek itp.). Możesz użyć CSS, aby zmienić zachowanie tak, jak chcesz. Możesz zrobić em pogrubiony, jeśli chcesz i strong pogrubiony i czerwony, na przykład.

W języku HTML Lang te dwa znaczniki są używane w następujący sposób:

simple text this is test text normal text



simple text this is important textwith normal text

Główną różnicą między tymi dwoma znacznikami HTML jest to, że pogrubienie sprawia, że tekst wygląda tylko wizualnie, a silny również symbolika uderza w odpowiedni tekst jako istotny i wskazuje, że jest to jasne słowo lub sekcja tekstowa.

Ta różnica wynika z faktu, że kod HTML odróżnia symbolikę od fizycznych wizualnych znaczników html. Podczas gdy wcześniejsze odnoszą się do znaczenia odpowiednich obszarów, te ostatnie jedynie definiowanie wyświetlania optycznego w przeglądarkach. Możesz to sprawdzić z tutaj

<strong> i <em> są abstrakcyjne (co ludzie mają na myśli, gdy mówią, że są semantyczne). <b> i <i> są specyficznymi sposobami tworzenia czegoś "mocnego " lub"podkreślonego"

Analogia:

Zarówno <strong> to <b>, jak i <em> to <i>

Jako

"pojazd" to "jeep"

Używamy znacznika <strong> dla tekstu, który ma wysoki priorytet dla celów SEO, takich jak nazwa produktu, Nazwa firmy itp.

Podobnie używamy <em> dla tekstu, który ma wysoki priorytet dla SEO, podczas gdy <i> aby tekst był po prostu kursywą.