Jaki jest najlepszy sposób na określenie lokalizacji bieżącego skryptu PowerShell?

Jeśli tworzysz moduł V2, możesz użyć zmiennej automatycznej o nazwie $PSScriptRoot.

From PS > Help automatic_variable

$PSScriptRoot
       Contains the directory from which the script module is being executed.
       This variable allows scripts to use the module path to access other
       resources.

Dla PowerShell 3.0

$PSCommandPath
    Contains the full path and file name of the script that is being run. 
    This variable is valid in all scripts.

Funkcja jest wtedy:

function Get-ScriptDirectory {
    Split-Path -Parent $PSCommandPath
}

Dla PowerShell 3 +

function Get-ScriptDirectory {
    if ($psise) {
        Split-Path $psise.CurrentFile.FullPath
    }
    else {
        $global:PSScriptRoot
    }
}

Umieściłem tę funkcję w moim profilu. Działa również w ISE przy użyciu F8/Run Selection.

Może coś mi tu umyka... ale jeśli chcesz mieć obecny katalog roboczy, możesz po prostu użyć tego: (Get-Location).Path Dla ciągu znaków lub Get-Location dla obiektu.

function Get-Script-Directory
{
    $scriptInvocation = (Get-Variable MyInvocation -Scope 1).Value
    return Split-Path $scriptInvocation.MyCommand.Path
}

Bardzo podobne do już zamieszczonych odpowiedzi, ale piping wydaje się bardziej podobny do PowerShella:

$PSCommandPath | Split-Path -Parent

Używam zmiennej automatycznej $ExecutionContext. Będzie działać z PowerShell 2 i Później.

 $ExecutionContext.SessionState.Path.GetUnresolvedProviderPathFromPSPath('.\')

$ExecutionContext Zawiera obiekt Engintrinsics, który reprezentuje kontekst wykonania hosta Windows PowerShell. Możesz użyj tej zmiennej, aby znaleźć obiekty wykonawcze, które są dostępne dla cmdletów.

Zajęło mi trochę czasu opracowanie czegoś, co przyjęło zaakceptowaną odpowiedź i przekształciło ją w solidną funkcję.

Nie jestem pewien co do innych, ale pracuję w środowisku z maszynami zarówno na PowerShell w wersji 2 jak i 3, więc musiałem obsługiwać oba. Następująca funkcja oferuje graceful fallback:

Function Get-PSScriptRoot
{
    $ScriptRoot = ""

    Try
    {
        $ScriptRoot = Get-Variable -Name PSScriptRoot -ValueOnly -ErrorAction Stop
    }
    Catch
    {
        $ScriptRoot = Split-Path $script:MyInvocation.MyCommand.Path
    }

    Write-Output $ScriptRoot
}

Oznacza to również, że funkcja odnosi się do zakresu skryptu, a nie do zakresu rodzica, jak opisał Michael Sorens w jednym z jego postów na blogu .

Musiałem znać nazwę skryptu i skąd jest wykonywany.

Prefiks "$global: "do struktury MyInvocation zwraca pełną ścieżkę i nazwę skryptu, gdy jest wywoływany zarówno ze skryptu głównego, jak i z importowanej linii .Plik biblioteki PSM1. Działa również z poziomu funkcji zaimportowanej biblioteki.

Po długim grzebieniu, zdecydowałem się na użycie $global: MyInvocation.InvocationName. Działa niezawodnie z CMD launch, Uruchom z Powershell i ISE. Obie local and UNC launches return the correct path.

Zawsze używam tego małego fragmentu, który działa na PowerShell i ISE w ten sam sposób:

# Set active path to script-location:
$path = $MyInvocation.MyCommand.Path
if (!$path) {
    $path = $psISE.CurrentFile.Fullpath
}
if ($path) {
    $path = Split-Path $path -Parent
}
Set-Location $path

Odkryłem, że starsze rozwiązania opublikowane tutaj nie działają dla mnie na PowerShell V5. Wymyśliłem to:

try {
    $scriptPath = $PSScriptRoot
    if (!$scriptPath)
    {
        if ($psISE)
        {
            $scriptPath = Split-Path -Parent -Path $psISE.CurrentFile.FullPath
        }
        else {
            Write-Host -ForegroundColor Red "Cannot resolve script file's path"
            exit 1
        }
    }
}
catch {
    Write-Host -ForegroundColor Red "Caught Exception: $($Error[0].Exception.Message)"
    exit 2
}

Write-Host "Path: $scriptPath"

Wykorzystując fragmenty z tych wszystkich odpowiedzi i komentarzy, składam to razem dla każdego, kto widzi to pytanie w przyszłości. Obejmuje wszystkie sytuacje wymienione w pozostałych odpowiedziach

    # If using ISE
    if ($psISE) {
        $ScriptPath = Split-Path -Parent $psISE.CurrentFile.FullPath
    # If Using PowerShell 3 or greater
    } elseif($PSVersionTable.PSVersion.Major -gt 3) {
        $ScriptPath = $PSScriptRoot
    # If using PowerShell 2 or lower
    } else {
        $ScriptPath = split-path -parent $MyInvocation.MyCommand.Path
    }

Możesz również rozważyć split-path -parent $psISE.CurrentFile.Fullpath, jeśli którakolwiek z innych metod zawodzi. W szczególności, jeśli uruchomisz plik, aby załadować kilka funkcji, a następnie wykonasz te funkcje z-w powłoce ISE (lub jeśli uruchomisz-zaznaczone), wygląda na to, że funkcja Get-Script-Directory Jak powyżej nie działa.

Jeśli chcesz załadować moduły ze ścieżki w stosunku do miejsca uruchomienia skryptu, na przykład z podfolderu "lib", musisz użyć jednej z następujących opcji:

$PSScriptRoot który działa, gdy jest wywoływany jako skrypt, na przykład za pomocą polecenia PowerShell $psISE.CurrentFile.FullPath który działa, gdy biegasz wewnątrz ISE

Ale jeśli nie jesteś w żadnej z nich i po prostu piszesz w PowerShell shell, możesz użyć:

pwd.Path

Można przypisać jedną z trzech do zmiennej o nazwie $base w zależności od environment you ' re running under, like so:

$base=$(if ($psISE) {Split-Path -Path $psISE.CurrentFile.FullPath} else {$(if ($global:PSScriptRoot.Length -gt 0) {$global:PSScriptRoot} else {$global:pwd.Path})})

Następnie w skryptach możesz go używać w następujący sposób:

Import-Module $base\lib\someConstants.psm1
Import-Module $base\lib\myCoolPsModule1.psm1
#etc.

function func1() 
{
   $inv = (Get-Variable MyInvocation -Scope 1).Value
   #$inv.MyCommand | Format-List *   
   $Path1 = Split-Path $inv.scriptname
   Write-Host $Path1
}

function Main()
{
    func1
}

Main