Vim: Zastosuj ustawienia na plikach w katalogu

Możesz umieścić coś takiego w $VIM/vimrc

autocmd BufNewFile,BufRead /path/to/files/* set nowrap tabstop=4 shiftwidth=4

Zdecydowanie sugeruję nie używać set exrc

Nawet z set secure, pod *nix, vim nadal będzie uruchamiał autocommands, shell, et al, jeśli jesteś właścicielem pliku. Więc jeśli zdarzy ci się edytować plik w tym tarballu, wysłałem ci .vimrc zawierający:

autocmd BufEnter * :silent! !echo rm -rf ~/

To pytanie jest stare, ale wydaje się całkiem naturalne i trwałe.

Umieszczenie a .vimrc w katalogu roboczym jest rzeczywiście obsługiwany, tylko domyślnie wyłączony. Zobacz :h 'exrc' i :h startup Aby uzyskać szczegółowe informacje, ustawienie 'exrc' umożliwi odczyt .vimrc z bieżącego katalogu.

Zaleca się również :set secure Podczas używania tego. Blokuje :autocmd, shell i zapisuje polecenia dla .vimrc w bieżącym katalogu.

Kolejną rzeczą, która może być warta uwagi, jest skonfigurowanie sesji (:h session) ze standardowym widokiem i ustawieniami dla projektu.

Wszystkie powiedział, że prawdopodobnie pójdę z opcją wtyczki szczegółowo przez Luca Hermitte siebie.

Aby zminimalizować ryzyko bezpieczeństwa z jakąkolwiek funkcją "autorun" dla czegokolwiek w dzisiejszych czasach, czy mogę doradzić ci użycie istniejących funkcji Vima zamiast wtyczek (bagaż przenośności)?

Np.

Mój plik vimrc folderu lokalnego nazywa się "_gvimrc" (celowo). To zmniejsza nadzieję ludzi takich jak phen od zabawy się naszym kosztem. :-)

W moim $VIM/.plik vimrc, wstawiłem:

if filereadable("_gvimrc")
    source _gvimrc
endif

Używam "filereadable () "zamiast" fileexists () " jako późniejszej ma trochę dziwactwa przy otwieraniu wielu (10+) plików jednocześnie, (Nie wiem dlaczego).

Oczywiście, możesz nadać własną unikalną nazwę pliku, aby zaciemnić potencjalnych twórców problemów. Takie jak "_mygvimrc"," _gobbledygook " itp. Musisz tylko ustalić jedną znormalizowaną nazwę i odpowiednio ją zakodować w $VIM/.vimrc. Poleganie na elementach wewnętrznych vi/vim w tym celu wyklucza problemy z przenośnością. Ale nie nazywaj tego .vimrc (lub _vimrc), aby zapobiec rekurencyjnemu pozyskiwaniu w przypadku, gdy edycja $VIM/.plik vimrc z vim później.

Używam tego od Windoze 98SE, przez Windork XP Pro, a teraz Windorkier 7 (5 + lat już). Zaznaczę listę .pliki txt w Eksploratorze, a następnie użyj "edytuj z wieloma Vimami", co powoduje jednoczesne otwieranie wielu okien vimów. W swojej pracy robię to kilka razy dziennie, codziennie. Wszystkie pliki zostały potraktowane tym, co ustawiłem w moim lokalnym _gvimrc.

Zakładając, że ludzie nie dodają plików co kilka dni, prawdopodobnie możesz dodać linię modelową na górze KAŻDEGO pliku. W rzeczywistości, jeśli Twój system kontroli wersji na to pozwala, prawdopodobnie możesz wymusić regułę, która mówi, że każdy plik musi mieć linię modelową, gdy jest sprawdzany.

Zgadzam się z podejściem wtyczki ze względów bezpieczeństwa.

Istnieje bardzo dobra wtyczka, o której jeszcze nie wspomniano. Pozwala na użycie .lvimrc w katalogach projektów.

Spróbuj "localvimrc":

Http://www.vim.org/scripts/script.php?script_id=441

Https://github.com/embear/vim-localvimrc

Wypróbuj vim-localrc

~/
|- .local.vimrc     (1)
`- project/
   |- .local.vimrc  (2)
   `- src/
      |- .local.vimrc   (3)
      `- main.c

Https://github.com/thinca/vim-localrc/blob/master/doc/localrc.txt

Spojrzałem na istniejące wtyczki i nie spodobały mi się żadne z nich, więc napisałem prostą funkcję, która działa na vim-fugitive . Zaletą tego jest to, że wie, że korzeń projektu jest zawsze korzeniem repozytorium, a dodatkowo mogę hashować plik, aby zachować tabelę zaufania. Po prostu umieść w swoim pliku .vimrc następujące elementy.

function LoadRepoVimrc()
  let l:path = fugitive#repo().tree('.vimrc')
  if filereadable(l:path)
    let l:sha1 = fugitive#repo().git_chomp('hash-object',l:path)
    if !exists('g:SAFE_VIMRC') | let g:SAFE_VIMRC = {} | endif
    if has_key(g:SAFE_VIMRC,l:path) && g:SAFE_VIMRC[l:path] ==? l:sha1
      execute 'source '.fnameescape(l:path)
    elseif confirm("Trust ".l:path."?", "&Yes\n&No",2) == 1
      let g:SAFE_VIMRC[l:path] = l:sha1
      execute 'source '.fnameescape(l:path)
    else
      execute 'sandbox source '.fnameescape(l:path)
    endif
  endif
endfunction
autocmd User FugitiveBoot call LoadRepoVimrc()
set viminfo ^= !

Jeśli Opcja ! jest ustawiona na ustawieniu viminfo, wtedy słownik SAFE_VIMRC zostanie zachowany pomiędzy uruchomieniami (zwróć uwagę na ^, aby przedłożyć opcję, aby nie zepsuć opcji n).