Jak zapobiec utworzeniu obiektu na stercie?

Możesz przeciążyć new Dla Foo i uczynić to prywatnym. Oznaczałoby to, że kompilator jęczy... chyba że tworzysz instancję Foo na stercie z poziomu Foo. Aby złapać ten przypadek, po prostu nie można napisać nowej metody Foo, a następnie linker jęczy o niezdefiniowanych symbolach.

class Foo {
private:
  void* operator new(size_t size);
};

PS. Tak, Wiem, że można to łatwo obejść. Naprawdę nie polecam - myślę, że to zły pomysł - właśnie odpowiadałem na pytanie! ;-)

Nie wiem, jak to zrobić niezawodnie i w przenośny sposób.. ale..

Jeśli obiekt znajduje się na stosie, możesz być w stanie stwierdzić wewnątrz konstruktora, że wartość 'this' jest zawsze blisko wskaźnika stosu. Istnieje duża szansa, że obiekt będzie na stosie, jeśli tak się stanie.

Uważam, że nie wszystkie platformy wdrażają swoje stosy w tym samym kierunku, więc możesz zrobić jednorazowy test, gdy aplikacja zacznie sprawdzać, w którą stronę rośnie stos.. Albo zrobić krówkę:

FooClass::FooClass() {
    char dummy;
    ptrdiff_t displacement = &dummy - reinterpret_cast<char*>(this);
    if (displacement > 10000 || displacement < -10000) {
        throw "Not on the stack - maybe..";
    }
}

@ Nick

Można to obejść, tworząc klasę, która wywodzi się z lub agreguje Foo. Myślę, że to, co sugeruję (choć nie solidne) nadal będzie działać dla klas pochodnych i agregujących.

Np:

struct MyStruct {
    Foo m_foo;
};

MyStruct* p = new MyStruct();

Tutaj stworzyłem instancję 'Foo' na stercie, omijając Ukryty nowy operator Foo.

Ponieważ nagłówki debugowania mogą nadpisać nowy podpis operatora, najlepiej jest użyć ... podpisy jako kompletne rozwiązanie:

private:
void* operator new(size_t, ...) = delete;
void* operator new[](size_t, ...) = delete;

Możesz zadeklarować funkcję o nazwie "operator new" wewnątrz klasy Foo, która zablokuje dostęp do normalnej postaci new.

Czy tego typu zachowanie chcesz ?

Możesz zadeklarować go jako interfejs i sterować klasą implementacji bardziej bezpośrednio z własnego kodu.

Można temu zapobiec, czyniąc konstruktory prywatnymi i udostępniając statyczny element do tworzenia obiektu w stosie

Class Foo
{
    private:
        Foo();
        Foo(Foo& );
    public:
        static Foo GenerateInstance() { 
            Foo a ; return a; 
        }
}

Spowoduje to, że utworzenie obiektu będzie zawsze w stosie.

Nie jesteś pewien, czy to daje jakieś możliwości kompilacji, ale czy przyjrzałeś się przeciążeniu' nowego ' operatora dla twojej klasy?