Czym są deklaracje forward w C++?

Kompilator szuka każdego symbolu używanego w bieżącej jednostce tłumaczenia jest wcześniej zadeklarowany lub nie w bieżącej jednostce. Jest to tylko kwestia stylu dostarczania wszystkich podpisów metod na początku pliku źródłowego, podczas gdy definicje są dostarczane później. Znaczącym jej zastosowaniem jest użycie wskaźnika do klasy jako zmiennej członkowskiej innej klasy.

//foo.h
class bar;    // This is useful
class foo
{
    bar* obj; // Pointer or even a reference.
};

// foo.cpp
#include "bar.h"
#include "foo.h"

Więc, używaj forward-declarations w klasach, kiedy tylko jest to możliwe. Jeśli twój program posiada tylko funkcje (z nagłówkiem ho plików), a dostarczenie prototypów na początku to tylko kwestia stylu. Tak by było, gdyby plik nagłówka był obecny w normalnym programie z nagłówkiem, który ma tylko funkcje.

Ponieważ C++ jest analizowany od góry w dół, kompilator musi wiedzieć o rzeczach, zanim zostaną użyte. Więc kiedy odwołujesz się:

int add( int x, int y )

W głównej funkcji kompilator musi wiedzieć, że istnieje. Aby to udowodnić, spróbuj przenieść go poniżej głównej funkcji, a otrzymasz błąd kompilatora.

Więc 'Forward Declaration ' jest właśnie tym, co jest napisane na puszce. Deklaruje coś przed użyciem.

Ogólnie można by dołączyć deklaracje forward w plik nagłówka, a następnie dołącz ten plik nagłówka w ten sam sposób, w jaki dołączony jest iostream .

Termin "deklaracja terminowa" w C++ jest najczęściej używany tylko dla deklaracji klas. Zobacz (koniec) ta odpowiedź dlaczego "forward declaration" klasy jest tak naprawdę prostą deklaracją klasy z wymyślną nazwą.

Innymi słowy, "forward" po prostu dodaje balast do terminu, ponieważ Każda deklaracja może być postrzegana jako forward, o ile deklaruje jakiś identyfikator przed jest używana.

(co do jest deklaracja w przeciwieństwie do definicja, Zobacz ponownie Jaka jest różnica między definicją a deklaracją?)

Gdy kompilator widzi add(3, 4) musi wiedzieć, co to znaczy. Z deklaracją forward można w zasadzie powiedzieć kompilatorowi, że {[1] } jest funkcją, która przyjmuje dwa int i zwraca int. Jest to ważna informacja dla kompilatora, ponieważ musi on umieścić 4 i 5 we właściwej reprezentacji na stosie i musi wiedzieć, jakiego typu jest rzecz zwracana przez add.

W tym czasie kompilator nie martwi się o rzeczywistą implementację add, czyli gdzie jest (lub jeśli jest nawet jeden) i jeśli kompiluje. To pojawia się później, po kompilacji plików źródłowych, gdy linker jest wywoływany.

int add(int x, int y); // forward declaration using function prototype

Czy możesz wyjaśnić " forward declaration" dalej? Na czym polega problem, jeśli używamy go w funkcji main ()?

To to samo co #include"add.h". Jeśli wiesz, preprocesor rozszerza plik, o którym wspomniałeś w #include, w .plik cpp, w którym zapisujesz dyrektywę #include. Oznacza to, że jeśli piszesz #include"add.h", dostajesz to samo, to tak, jakbyś robił "forward declaration".

Zakładam, że add.h ma tę linię:

int add(int x, int y); 

Problem polega na tym, że kompilator nie wie, jaki rodzaj wartości jest dostarczany przez twoją funkcję; zakłada, że funkcja zwraca int w tym przypadku, ale może to być tak samo poprawne, jak może być błędne. Innym problemem jest to, że kompilator nie wie, jakiego rodzaju argumentów oczekuje twoja funkcja i nie może cię ostrzec, jeśli przekazujesz wartości niewłaściwego rodzaju. Istnieją specjalne zasady "promocji", które mają zastosowanie przy przekazywaniu, np. wartości zmiennoprzecinkowych do funkcji nierejestrowanej (kompilator musi je rozszerzyć do typu double), co często nie jest tym, czego oczekuje funkcja, co prowadzi do trudnego do znalezienia błędów w czasie wykonywania.

Jeden szybki dodatek dotyczący: zazwyczaj umieszczasz te odwołania do przodu w pliku nagłówkowym należącym do.C (pp) plik gdzie funkcja / zmienna itp. jest realizowany. w twoim przykładzie wyglądałoby to tak: add.h:

extern int add(int a, int b);

Słowo kluczowe extern stwierdza, że funkcja jest faktycznie zadeklarowana w zewnętrznym pliku (może to być również biblioteka itp.). Twoja główna.c wyglądałoby tak:

#include 
#include "add.h"

int main()
{
.
.
.