Aby dodać kilka klawiszy jednocześnie, użyj dict.update():

>>> x = {1:2}
>>> print(x)
{1: 2}

>>> d = {3:4, 5:6, 7:8}
>>> x.update(d)
>>> print(x)
{1: 2, 3: 4, 5: 6, 7: 8}

Aby dodać pojedynczy klucz, akceptowana odpowiedź ma mniej obliczeniowych kosztów.

Mam ochotę na konsolidację informacji o słownikach Pythona:

Tworzenie pustego słownika

data = {}
# OR
data = dict()

Tworzenie słownika z wartościami początkowymi

data = {'a': 1, 'b': 2, 'c': 3}
# OR
data = dict(a=1, b=2, c=3)
# OR
data = {k: v for k, v in (('a', 1), ('b',2), ('c',3))}

Wstawianie / aktualizowanie pojedynczej wartości

data['a'] = 1  # Updates if 'a' exists, else adds 'a'
# OR
data.update({'a': 1})
# OR
data.update(dict(a=1))
# OR
data.update(a=1)

Wstawianie / aktualizowanie wielu wartości

data.update({'c':3,'d':4})  # Updates 'c' and adds 'd'

Python 3.9+:

Operator aktualizacji |= teraz działa dla słowników:

data |= {'c':3,'d':4}

Tworzenie połączonego słownika bez modyfikowania oryginały

data3 = {}
data3.update(data)  # Modifies data3, not data
data3.update(data2)  # Modifies data3, not data2

Python 3.5+:

Używa nowej funkcji o nazwie dictionary unpacking.

data = {**data1, **data2, **data3}

Python 3.9+:

Operator merge | teraz działa dla słowników:

data = data1 | {'c':3,'d':4}

Usuwanie elementów w słowniku

del data[key]  # Removes specific element in a dictionary
data.pop(key)  # Removes the key & returns the value
data.clear()  # Clears entire dictionary

Sprawdź, czy klucz jest już w słowniku

key in data

Iteracja przez pary w słowniku

for key in data: # Iterates just through the keys, ignoring the values
for key, value in d.items(): # Iterates through the pairs
for key in d.keys(): # Iterates just through key, ignoring the values
for value in d.values(): # Iterates just through value, ignoring the keys

Utwórz słownik z dwóch list

data = dict(zip(list_with_keys, list_with_values))

" Czy można dodać klucz do słownika Pythona po jego utworzeniu? Nie wygląda na to .metoda add ()."

Tak, jest to możliwe i ma metodę, która to implementuje, ale nie chcesz używać jej bezpośrednio.

Aby zademonstrować jak i jak tego nie używać, stwórzmy pusty dict za pomocą dict literal, {}:

my_dict = {}

Najlepsza praktyka 1: zapis Dolny

Aby zaktualizować ten dict o jeden nowy klucz i wartość, należy może używać notacji indeksu dolnego (zobacz mapowanie tutaj), która zapewnia przypisanie pozycji:

my_dict['new key'] = 'new value'

my_dict jest teraz:

{'new key': 'new value'}

Best Practice 2: The update method - 2 ways

Możemy również efektywnie aktualizować dict z wieloma wartościami za pomocą metody update . Możemy niepotrzebnie tworzyć dodatkowe dict tutaj, więc mamy nadzieję, że nasz dict został już stworzony i pochodzi z lub został użyty w innym celu:

my_dict.update({'key 2': 'value 2', 'key 3': 'value 3'})

my_dict na teraz:

{'key 2': 'value 2', 'key 3': 'value 3', 'new key': 'new value'}

Innym efektywnym sposobem na zrobienie tego za pomocą metody update jest użycie argumentów słów kluczowych, ale ponieważ muszą to być zgodne z prawem słowa Pythona, nie można mieć spacji ani specjalnych symboli ani rozpoczynać nazwy od liczby, ale wielu uważa to za bardziej czytelny sposób tworzenia kluczy dla dict, a tutaj z pewnością unikamy tworzenia dodatkowych niepotrzebnych dict:{[29]]}

my_dict.update(foo='bar', foo2='baz')

I my_dict jest teraz:

{'key 2': 'value 2', 'key 3': 'value 3', 'new key': 'new value', 
 'foo': 'bar', 'foo2': 'baz'}

Więc teraz omówiliśmy trzy Pythoniczne sposoby aktualizacji dict.

Metoda Magiczna, __setitem__, i dlaczego należy jej unikać

Jest inny sposób aktualizacji dict, którego nie powinieneś używać, który wykorzystuje metodę __setitem__. Oto przykład, jak można użyć metody __setitem__, aby dodać parę klucz-wartość do dict, i demonstracja słabej wydajności jej używania:

>>> d = {}
>>> d.__setitem__('foo', 'bar')
>>> d
{'foo': 'bar'}


>>> def f():
...     d = {}
...     for i in xrange(100):
...         d['foo'] = i
... 
>>> def g():
...     d = {}
...     for i in xrange(100):
...         d.__setitem__('foo', i)
... 
>>> import timeit
>>> number = 100
>>> min(timeit.repeat(f, number=number))
0.0020880699157714844
>>> min(timeit.repeat(g, number=number))
0.005071878433227539

Widzimy więc, że używanie notacji dolnej jest znacznie szybsze niż używanie __setitem__. Czynienie rzeczy Pythonicznej, czyli posługiwanie się językiem w sposób, w jaki miał być używany, zwykle jest zarówno bardziej czytelny, jak i wydajny obliczeniowo.

dictionary[key] = value

Jeśli chcesz dodać słownik do słownika, możesz to zrobić w ten sposób.

Przykład: Dodaj nowy wpis do słownika i pod słownika

dictionary = {}
dictionary["new key"] = "some new entry" # add new dictionary entry
dictionary["dictionary_within_a_dictionary"] = {} # this is required by python
dictionary["dictionary_within_a_dictionary"]["sub_dict"] = {"other" : "dictionary"}
print (dictionary)

Wyjście:

{'new key': 'some new entry', 'dictionary_within_a_dictionary': {'sub_dict': {'other': 'dictionarly'}}}

Uwaga: Python wymaga, aby najpierw dodać sub

dictionary["dictionary_within_a_dictionary"] = {}

Przed dodaniem wpisów.

Konwencjonalna składnia to d[key] = value, ale jeśli na klawiaturze brakuje klawiszy z nawiasami kwadratowymi, możesz również wykonać:

d.__setitem__(key, value)

W rzeczywistości, definiowanie metod __getitem__ i __setitem__ jest sposobem, w jaki możesz stworzyć własną klasę obsługującą składnię nawiasu kwadratowego. Zobacz też https://python.developpez.com/cours/DiveIntoPython/php/endiveintopython/object_oriented_framework/special_class_methods.php

Możesz utworzyć:

class myDict(dict):

    def __init__(self):
        self = dict()

    def add(self, key, value):
        self[key] = value

## example

myd = myDict()
myd.add('apples',6)
myd.add('bananas',3)
print(myd)

Daje:

>>> 
{'apples': 6, 'bananas': 3}

To popularne pytanie dotyczy funkcjonalnych metod łączenia słowników a i b.

Oto kilka prostszych metod (testowanych w Pythonie 3)...

c = dict( a, **b ) ## see also https://stackoverflow.com/q/2255878
c = dict( list(a.items()) + list(b.items()) )
c = dict( i for d in [a,b] for i in d.items() )

uwaga: pierwsza powyższa metoda działa tylko wtedy, gdy klucze b są ciągami znaków.

Aby dodać lub zmodyfikować pojedynczy element, słownik b będzie zawierał tylko ten jeden element...

c = dict( a, **{'d':'dog'} ) ## returns a dictionary based on 'a'

Jest to równoważne...

def functional_dict_add( dictionary, key, value ):
   temp = dictionary.copy()
   temp[key] = value
   return temp

c = functional_dict_add( a, 'd', 'dog' )

Załóżmy, że chcesz żyć w niezmiennym świecie i nie chcesz modyfikować oryginału, ale chcesz utworzyć nowy dict, który jest wynikiem dodania nowego klucza do oryginału.

W Pythonie 3.5 + możesz zrobić:

params = {'a': 1, 'b': 2}
new_params = {**params, **{'c': 3}}

Odpowiednikiem Pythona 2 jest:

params = {'a': 1, 'b': 2}
new_params = dict(params, **{'c': 3})

Po którymś z nich:

params jest nadal równa {'a': 1, 'b': 2}

I

new_params jest równe {'a': 1, 'b': 2, 'c': 3}

Będą chwile, kiedy nie będziesz chciał modyfikować oryginalny (chcesz tylko wynik dodawania do oryginału). uważam to za odświeżającą alternatywę dla następujących:

params = {'a': 1, 'b': 2}
new_params = params.copy()
new_params['c'] = 3

Lub

params = {'a': 1, 'b': 2}
new_params = params.copy()
new_params.update({'c': 3})

Numer referencyjny: https://stackoverflow.com/a/2255892/514866

Tyle odpowiedzi, a mimo to wszyscy zapomnieli o dziwnie nazwanych, dziwnie zachowywanych, a mimo to przydatnych dict.setdefault()

To

value = my_dict.setdefault(key, default)

W zasadzie robi to:

try:
    value = my_dict[key]
except KeyError: # key not found
    value = my_dict[key] = default

Np.

>>> mydict = {'a':1, 'b':2, 'c':3}
>>> mydict.setdefault('d', 4)
4 # returns new value at mydict['d']
>>> print(mydict)
{'a':1, 'b':2, 'c':3, 'd':4} # a new key/value pair was indeed added
# but see what happens when trying it on an existing key...
>>> mydict.setdefault('a', 111)
1 # old value was returned
>>> print(mydict)
{'a':1, 'b':2, 'c':3, 'd':4} # existing key was ignored

Jeśli nie łączysz dwóch słowników, ale dodajesz nowe pary klucz-wartość do słownika, użycie notacji dolnej wydaje się najlepszym sposobem.

import timeit

timeit.timeit('dictionary = {"karga": 1, "darga": 2}; dictionary.update({"aaa": 123123, "asd": 233})')
>> 0.49582505226135254

timeit.timeit('dictionary = {"karga": 1, "darga": 2}; dictionary["aaa"] = 123123; dictionary["asd"] = 233;')
>> 0.20782899856567383

Jeśli jednak chcesz dodać na przykład tysiące nowych par klucz-wartość, powinieneś rozważyć użycie metody update().

Oto inny sposób, którego tu nie widziałem:

>>> foo = dict(a=1,b=2)
>>> foo
{'a': 1, 'b': 2}
>>> goo = dict(c=3,**foo)
>>> goo
{'c': 3, 'a': 1, 'b': 2}

Możesz użyć konstruktora słownika i implicit expansion, aby zrekonstruować słownik. Co ciekawe, metoda ta może być użyta do sterowania porządkiem pozycyjnym podczas budowy słownika (post Python 3.6). w rzeczywistości kolejność wstawiania jest gwarantowana dla Pythona 3.7 i nowszych!

>>> foo = dict(a=1,b=2,c=3,d=4)
>>> new_dict = {k: v for k, v in list(foo.items())[:2]}
>>> new_dict
{'a': 1, 'b': 2}
>>> new_dict.update(newvalue=99)
>>> new_dict
{'a': 1, 'b': 2, 'newvalue': 99}
>>> new_dict.update({k: v for k, v in list(foo.items())[2:]})
>>> new_dict
{'a': 1, 'b': 2, 'newvalue': 99, 'c': 3, 'd': 4}
>>> 

Powyżej używa się rozumienia słownikowego.

Najpierw sprawdź, czy klucz już istnieje

a={1:2,3:4}
a.get(1)
2
a.get(5)
None

Następnie możesz dodać nowy klucz i wartość

Myślę, że przydałoby się również zwrócić uwagę na Pythona collections moduł, który składa się z wielu przydatnych podklas słownikowych i wrapperów, które upraszczają dodawanie i modyfikację typów danych w słowniku , w szczególności defaultdict:

Podklasa Dict, która wywołuje funkcję fabryczną, aby podać brakujące wartości

Jest to szczególnie przydatne, jeśli pracujesz ze słownikami, które zawsze składają się z te same typy danych lub struktury, na przykład słownik list.

>>> from collections import defaultdict
>>> example = defaultdict(int)
>>> example['key'] += 1
>>> example['key']
defaultdict(<class 'int'>, {'key': 1})

Jeśli klucz jeszcze nie istnieje, defaultdict przypisuje podaną wartość (w naszym przypadku 10) jako wartość początkową słownikowi (często używanemu wewnątrz pętli). Operacja ta wykonuje zatem dwie rzeczy: dodaje nowy klucz do słownika (zgodnie z pytaniem), i przypisuje wartość, jeśli klucz jeszcze nie istnieje. ze standardowym słownikiem wywołałoby to błąd, ponieważ operacja += jest próba uzyskania dostępu do wartości, która jeszcze nie istnieje:

>>> example = dict()
>>> example['key'] += 1
Traceback (most recent call last):
  File "<stdin>", line 1, in <module>
KeyError: 'key'

Bez użycia defaultdict, ilość kodu do dodania nowego elementu byłaby znacznie większa i być może wygląda mniej więcej tak:

# This type of code would often be inside a loop
if 'key' not in example:
    example['key'] = 0  # add key and initial value to dict; could also be a list
example['key'] += 1  # this is implementing a counter

defaultdict może być również używany ze złożonymi typami danych, takimi jak list i set:

>>> example = defaultdict(list)
>>> example['key'].append(1)
>>> example
defaultdict(<class 'list'>, {'key': [1]})

Dodanie elementu automatycznie inicjalizuje listę.

Dodaj klucz słownikowy, klasę wartości.

class myDict(dict):

    def __init__(self):
        self = dict()

    def add(self, key, value):
        #self[key] = value # add new key and value overwriting any exiting same key
        if self.get(key)!=None:
            print('key', key, 'already used') # report if key already used
        self.setdefault(key, value) # if key exit do nothing


## example

myd = myDict()
name = "fred"

myd.add('apples',6)
print('\n', myd)
myd.add('bananas',3)
print('\n', myd)
myd.add('jack', 7)
print('\n', myd)
myd.add(name, myd)
print('\n', myd)
myd.add('apples', 23)
print('\n', myd)
myd.add(name, 2)
print(myd)

Oto prosty sposób i działa w 2021!

your_dict = {}
your_dict['someKey'] = 'someValue'

Spowoduje to dodanie nowej pary key: value w słowniku your_dict z key = someKey i value = somevalue

Możesz również użyć tego sposobu, aby zaktualizować wartość klucza somekey, jeśli istnieje on już w your_dict.

your_dict = {}

Aby dodać nowy klucz:

1. your_dict[key]=value

2. your_dict.update(key=value)

Nie ma .add() function, ale ma .update() .

Możesz go użyć Tak:

dict = {}
dict.update("key":value)

def dict_add(dict, key, value):
   dict.update(key:value)