Cytowanie z Python Docs

Zauważ, że ani and ani or ogranicz wartość i typ zwracają do False i True, ale raczej zwracają ostatni oceniany argument. To czasami jest przydatna, np. Jeśli {[6] } jest ciągiem znaków, który powinien być zastąpiony przez wartość domyślna jeśli jest pusta, wyrażenie s or 'foo' daje pożądana wartość.

Tak więc Python został zaprojektowany do oceny wyrażenia logiczne i powyższa dokumentacja dają nam wgląd w to, dlaczego tak się stało.

Aby uzyskać wartość logiczną wystarczy ją wpisać.

return bool(len(args) and max(args)-min(args))

Zwarcie.

Na przykład:

2 and 3 # Returns 3 because 2 is Truthy so it has to check 3 too
0 and 3 # Returns 0 because 0 is Falsey and there's no need to check 3 at all

To samo dotyczy or również, to znaczy zwróci wyrażenie, które jest prawdziwe, gdy tylko je znajdzie, ponieważ ocena reszty wyrażenia jest zbędna.

Zamiast zwracać hardcore True lub False, Python zwraca prawdziwe lub fałszywe , które i tak będą oceniać na True lub False. Możesz użyć wyrażenia tak, jak jest, i nadal będzie działać.

Aby wiedzieć, co jest prawdziwe i fałszywe , sprawdź odpowiedź Patricka Haugha

I i lub wykonują logikę logiczną, ale zwracają jedną z rzeczywistych wartości podczas porównywania. Podczas używania i wartości są oceniane W kontekście logicznym od lewej do prawej. 0, ", [], (), {}, i żadne {[7] } nie są fałszywe w kontekście logicznym; Wszystko inne jest prawdą.

Jeśli wszystkie wartości są prawdziwe w kontekście logicznym, i zwraca ostatnią wartość.

>>> 2 and 5
5
>>> 2 and 5 and 10
10

Jeśli jakakolwiek wartość jest false w kontekście logicznym i zwraca pierwsza wartość false.

>>> '' and 5
''
>>> 2 and 0 and 5
0

Więc kod

return len(args) and max(args)-min(args)

Zwraca wartość max(args)-min(args) gdy istnieje args , w przeciwnym wypadku zwraca len(args), która wynosi 0.

Czy jest to legit / niezawodny styl, czy są na tym jakieś Gotcha?

To jest legit, jest to ocena zwarcia , gdzie zwracana jest ostatnia wartość.

Innym sposobem użycia tego, jest domyślenie argumentów None na zmienny prymityw, jak pusta lista:

def fn(alist=None):
    alist = alist or []
    ....

Jeśli niektóre nieprawdziwe wartości są przekazywane do alist to domyślnie pusta lista, poręczny sposób na uniknięcie instrukcji ifi zmiennego domyślnego argumentu pitfall

Gotchas

fn() == fn(3) == fn(4, 4)

Po pierwsze, Jeśli fn zwróci 0, nie możesz wiedzieć, czy została wywołana bez żadnego parametru, z jednym parametrem lub z wieloma, równymi parametrami:

>>> fn()
0
>>> fn(3)
0
>>> fn(3, 3, 3)
0

Co oznacza fn?

Błędy argumentów

Wreszcie, operator logiczny and ma zapobiegać niepowodzeniu funkcji, jeśli zostanie wywołana bez żadnego argumentu. Mimo to nie działa, jeśli jakiś argument nie jest liczbą:

>>> fn('1')
Traceback (most recent call last):
  File "<stdin>", line 1, in <module>
  File "<stdin>", line 2, in fn
TypeError: unsupported operand type(s) for -: 'str' and 'str'
>>> fn(1, '2')
Traceback (most recent call last):
  File "<stdin>", line 1, in <module>
  File "<stdin>", line 2, in fn
TypeError: '>' not supported between instances of 'str' and 'int'
>>> fn('a', 'b')
Traceback (most recent call last):
  File "<stdin>", line 1, in <module>
  File "<stdin>", line 2, in fn
TypeError: unsupported operand type(s) for -: 'str' and 'str'

Możliwa alternatywa

Oto sposób na napisanie funkcji zgodnie z " łatwiej prosić o przebaczenie niż pozwolenie."zasada :

def delta(*numbers):
    try:
        return max(numbers) - min(numbers)
    except TypeError:
        raise ValueError("delta should only be called with numerical arguments") from None
    except ValueError:
        raise ValueError("delta should be called with at least one numerical argument") from None

Jako przykład:

>>> delta()
Traceback (most recent call last):
  File "<stdin>", line 1, in <module>
  File "<stdin>", line 7, in delta
ValueError: delta should be called with at least one numerical argument
>>> delta(3)
0
>>> delta('a')
Traceback (most recent call last):
  File "<stdin>", line 1, in <module>
  File "<stdin>", line 5, in delta
ValueError: delta should only be called with numerical arguments
>>> delta('a', 'b')
Traceback (most recent call last):
  File "<stdin>", line 1, in <module>
  File "<stdin>", line 5, in delta
ValueError: delta should only be called with numerical arguments
>>> delta('a', 3)
Traceback (most recent call last):
  File "<stdin>", line 1, in <module>
  File "<stdin>", line 5, in delta
ValueError: delta should only be called with numerical arguments
>>> delta(3, 4.5)
1.5
>>> delta(3, 5, 7, 2)
5

Jeśli naprawdę nie chcesz podnosić wyjątku, gdy delta jest wywoływane bez żadnego argumentu, możesz zwrócić jakąś wartość, która nie może być możliwa w inny sposób (np. -1 lubNone):

>>> def delta(*numbers):
...     try:
...         return max(numbers) - min(numbers)
...     except TypeError:
...         raise ValueError("delta should only be called with numerical arguments") from None
...     except ValueError:
...         return -1 # or None
... 
>>> 
>>> delta()
-1

Czy jest to legit / niezawodny styl, czy są na tym jakieś Gotcha?

Chciałbym dodać do tego pytania, że jest nie tylko legalny i niezawodny, ale także bardzo praktyczny. Oto prosty przykład:

>>>example_list = []
>>>print example_list or 'empty list'
empty list

Dlatego naprawdę możesz go używać na swoją korzyść. Aby być poborcą tak to widzę:

Or operator

Operator Pythona or zwraca pierwszą wartość Truth-y lub ostatnią wartość i przystanki

And operator

Operator Pythona and zwraca pierwszą wartość False-y lub ostatnią i zatrzymuje

Za kulisami

W Pythonie wszystkie liczby są interpretowane jako True z wyjątkiem 0. Dlatego powiedzenie:

0 and 10 

Jest tym samym co:

False and True

Czyli wyraźnie False. Jest więc logiczne, że zwraca 0

Tak. Jest to prawidłowe zachowanie i porównanie.

Przynajmniej w Pythonie, A and B zwraca B Jeśli A jest zasadniczo True w tym Jeśli A nie jest Null, nie None nie jest pustym kontenerem (takim jak pusty list, dict, itp.). A jest zwracane IFF A jest zasadniczo False lub None lub Empty lub Null.

Z drugiej strony, A or B zwraca A Jeśli A jest zasadniczo True w tym Jeśli A nie jest Null, nie None nie jest pustym kontenerem (takim jak pusty list, dict, etc), w przeciwnym razie zwraca B.

Łatwo nie zauważyć (lub przeoczyć) tego zachowania, ponieważ w Pythonie każdy niepusty obiekt, który ewaluuje do True, jest traktowany jak boolean.

Na przykład, wszystkie poniższe będą drukować "True"

if [102]: 
    print "True"
else: 
    print "False"

if "anything that is not empty or None": 
    print "True"
else: 
    print "False"

if {1, 2, 3}: 
    print "True"
else: 
    print "False"

Z drugiej strony, wszystkie poniższe będą drukować "False"

if []: 
    print "True"
else: 
    print "False"

if "": 
    print "True"
else: 
    print "False"

if set ([]): 
    print "True"
else: 
    print "False"

Aby zrozumieć w prosty sposób,

Oraz : if first_val is False return first_val else second_value

Eg:

1 and 2 # here it will return 2 because 1 is not False

Ale,

0 and 2 # will return 0 because first value is 0 i.e False

I = > jeśli ktoś jest fałszywy, to będzie fałszywy. jeśli oba są prawdziwe, to tylko to stanie się prawdą

Lub : if first_val is False return second_val else first_value

Powód jest taki, że jeśli pierwsza jest fałszywa, to sprawdź, czy 2 jest prawdziwe, czy nie.

Eg:

1 or 2 # here it will return 1 because 1 is not False

Ale,

0 or 2 # will return 2 because first value is 0 i.e False

Or = > jeśli ktoś fałszywy, to będzie prawdziwy. więc jeśli pierwsza wartość jest false bez względu na to, co 2 wartość Załóżmy być. więc zwraca drugą wartość, jaką kiedykolwiek może być.