Eclipse RCP: akcje VS polecenia

Czy czytałeś eclipse wiki FAQ Jaka jest różnica między poleceniem a akcją?

Prawdopodobnie już rozumiesz, że akcje i polecenia w zasadzie robią to samo: powodują wykonanie określonego fragmentu kodu. Są one wyzwalane głównie z artificatów w interfejsie użytkownika

Głównym problemem działań jest to, że manifestacja i Kod są przechowywane w akcji .
Chociaż jest kilka separacja w działaniu Zdarzenia selekcji są przekazywane do akcji, dzięki czemu mogą zmieniać swój włączony stan (programowo) w oparciu o bieżącą selekcję. To nie jest zbyt eleganckie. Aby również umieścić akcję na określonej części stołu warsztatowego, musisz użyć kilku punktów rozszerzeń.

Polecenia W zasadzie rozwiązują wszystkie te problemy. Podstawową ideą jest to, że Komenda jest tylko abstrakcyjną ideą jakiegoś kodu, który ma być stracony. Faktyczna obsługa kodu jest wykonywana przez, no cóż, handlers . Obsługa jest aktywowana przez określony stan stołu warsztatowego. Ten stan jest pytany przez wyrażenia platformy core. Oznacza to, że potrzebujemy tylko jednego globalnego polecenia Save, które zachowuje się inaczej w zależności od tego, która funkcja obsługi jest aktualnie aktywna.

This article details the differences

Działania :

• interfejs użytkownika i obsługa są zawsze powiązane . Nie ma możliwości, żebyście się rozdzielili.]}
• podczas gdy akcje mogą być dodawane do różnych części workbenchu( menu podręczne/pasek narzędzi), wszystkie z nich były różnymi punktami rozszerzeń i tak kończy się duplikacja XML w wielu miejscach. Najgorsze jest to, że nie wszystkie punkty rozszerzenia oczekują tej samej konfiguracji.
• określanie działań w wielu miejscach jest koszmarem utrzymania. Jeśli musisz zmienić ikonę akcji, musisz zmienić w wszystkie miejsca.
• kolejny problem z duplikowaniem akcji w pluginie.XML polega na tym, że w pamięci zostanie utworzonych wiele instancji tych samych akcji.

Komendy zawierają więcej punktów rozszerzeń, ale:

• Handler może być zadeklarowany oddzielnie od polecenia. Pozwala to na wiele deklaracji obsługi dla tego samego polecenia .
• activeWhen dla wszystkich obsługi są oceniane i ten, który zwraca true dla najbardziej wybrany jest konkretny warunek. Wszystkie te rzeczy są wykonywane bez ładowania programu obsługi w pamięci. Nawet bez ładowania wtyczki !
• definiowanie parametrów polega na zwróceniu mapy nazw wyświetlanych i identyfikatorów. Nazwa będzie wyświetlana na stronie powiązania klawiszy, A id będzie używane do wywołania polecenia po naciśnięciu sekwencji klawiszy.
• Zdefiniuj IExecutionListener, który jest tylko obserwatorem wykonania polecenia, więc nie może zawetować na nim ani nie wprowadzać żadnych zmian w wydarzeniu