Pliki mapowane pamięcią i scenariusze o niskiej pamięci

(to nie jest odpowiedź, ale byłaby to przydatna informacja.)

From @ ID_AA_Carmack tweet ,

@ID_AA_Carmack czy pliki mapowane w pamięci iOS są automatycznie usuwane w warunkach niskiej pamięci? (używając + [nsdata dataWithContentsOfMappedFile]?)

ID_AA_Carmack odpowiedział na to,

@ Chrobedmonds tak, to jedna z wielkich zalet korzystania z mapowanych plików na iOS. Używam jednak mmap ().

Nie jestem pewien czy to prawda czy nie...

Z moich eksperymentów NSData nie reaguje na Ostrzeżenia dotyczące pamięci. Przetestowałem, tworząc pamięć zmapowaną NSData i uzyskując dostęp do części pliku, aby został załadowany do pamięci i w końcu wysyłając ostrzeżenia o pamięci. Nie odnotowano zmniejszenia zużycia pamięci po ostrzeżeniu o pamięci. Nic w dokumentacji nie mówi, że pamięć spowoduje nsdata, aby zmniejszyć rzeczywiste zużycie pamięci w sytuacjach niskiej pamięci, więc prowadzi mnie do przekonania, że nie reaguje na Ostrzeżenia dotyczące pamięci. Na przykład NSCache dokumentacja mówi, że będzie starał się grać ładnie w odniesieniu do zużycia pamięci plus powiedziano mi, że reaguje na ostrzeżenia o niskiej pamięci system podnosi.

Również w moich prostych testach na iPodzie Touch (4. generacji) udało mi się zmapować około 600 megów danych plików do pamięci wirtualnej +[NSData dataWithContentsOfMappedFile:]. Następnie zacząłem uzyskiwać dostęp do stron poprzez właściwość bytes na instancji NSData. Tak jak to zrobiłem, ta prawdziwa pamięć zaczęła rosnąć, jednak przestała rosnąć w okolicach 30 megs rzeczywistego zużycia pamięci. Więc droga jest on zaimplementowany, wydaje się ograniczać ilość rzeczywistej pamięci.

W skrócie, jeśli chcesz zmniejszyć zużycie pamięci obiektów NSData, najlepiej jest upewnić się, że są one całkowicie zwolnione i nie polegać na niczym, co system automatycznie robi w Twoim imieniu.

Jeśli iOS jest jak każdy inny Uniks - i założę się, że tak jest-Strony w regionie mmap() nie są "zamieniane"; są po prostu upuszczane (jeśli są czyste) lub zapisywane do pliku bazowego, a następnie upuszczane (jeśli są brudne). Proces ten nazywa się" eksmitowaniem " strony.

Ponieważ mapa pamięci jest tylko do odczytu, strony będą zawsze czyste.

Jądro zdecyduje, które strony mają zostać eksmitowane, gdy pamięć fizyczna się wyczerpie.

Możesz dać kernel podpowiada, które strony chcesz zachować / evict używając posix_madvise(). W szczególności, POSIX_MADV_DONTNEED mówi jądru, aby poczuł się swobodnie eksmitować strony; lub jak mówisz, "Oznacz strony jako nieużywane".

Napisanie niektórych programów testowych powinno być dość proste, aby sprawdzić, czy iOS przestrzega podpowiedzi "nie potrzebuję". Ponieważ pochodzi z BSD, założę się, że będzie.

Standardowe techniki pamięci wirtualnej dla pamięci z plikami mówią, że system operacyjny może wyrzucać strony, kiedy chce, ponieważ zawsze może je odzyskać później. Nie używałem iOS, ale to jest zachowanie pamięci wirtualnej na wielu innych systemach operacyjnych przez długi czas.

Najprostszym sposobem na przetestowanie go jest mapowanie kilku dużych plików do pamięci, przeczytanie ich, aby zagwarantować, że strona zostanie dodana do pamięci i sprawdzenie, czy można wymusić sytuację o niskiej pamięci. Jeśli nie można, więc system operacyjny musiał odmapować strony, gdy zdecydował, że nie są już używane.

Metoda dataWithContentsOfMappedFile: jest obecnie przestarzała z iOS5.

Użyj mmap, ponieważ unikniesz takich sytuacji.