różnica między wskaźnikiem a parametrem referencyjnym?

Ignorowanie wszystkich cukrów składniowych i możliwości, które można zrobić z jednym, a nie z drugim oraz różnic między wskaźnikami i odniesieniami wyjaśnionych w innych odpowiedziach (na inne pytania) ... Tak, te dwa są funkcjonalnie dokładnie takie same! Oba wywołują funkcję i obie obsługują funkcje wirtualne równie dobrze.

I nie, twoja linia się nie tnie. To tylko powiązanie odniesienia bezpośrednio z obiektem wskazywanym przez wskaźnik.

Kilka pytań dlaczego chcesz użyć jednego nad drugim:

• różnica między wskaźnikiem a odniesieniem
• czy są jakieś korzyści z przechodzenia przez wskaźnik nad referencją?
• Pointer vs. Reference

Zamiast próbować samemu wymyślić różnice, deleguję Cię do tych, Jeśli chcesz wiedzieć.

Odniesienie jest stałym wskaźnikiem, tzn. nie można zmienić odniesienia na odniesienie do innego obiektu. W przypadku zmiany zmienia się wartość obiektu odsyłającego.

Dla Ex:

       int j = 10;
       int &i = j;
       int l = 20;
       i = l; // Now value of j = 20

       int *k = &j;
       k = &l;   // Value of j is still 10

Tak są funkcjonalnie identyczne. Ponieważ odwołanie będzie wymagało ustawienia go na obiekt przed użyciem, nie będziesz musiał radzić sobie ze wskaźnikami null lub wskaźnikami do nieprawidłowej pamięci.

Ważne jest również, aby zobaczyć różnicę semantyczną:

• Użyj referencji, gdy chcesz przekazać obiekt normalny-ale jest on tak duży , że bardziej sensowne jest przekazywanie referencji do obiektu, a nie robienie kopii (jeśli nie modyfikujesz obiektu, który jest).
• użyj wskaźnika, gdy chcesz radzić sobie z adresem pamięci, a nie z obiektem.

Nie używałem C++ przez długi czas, więc nawet nie zamierzam próbować naprawdę odpowiedzieć na twoje pytanie (przepraszam); jednak Eric Lippert właśnie opublikował doskonały artykuł o wskaźnikach / odniesieniach, które pomyślałem, że wskażę ci.

Nie wiem, czy ktoś odpowiedział na twoje drugie pytanie Ukryte na dole o krojeniu... nie, to nie spowoduje krojenia.

Slicing jest wtedy, gdy obiekt Pochodny jest przypisany (kopiowany) do obiektu klasy bazowej -- specjalizacja klasy pochodnej jest "odcinana". Zauważ, że powiedziałem, że obiekt jest kopiowany, nie mówimy o wskaźnikach kopiowanych/przypisywanych, ale o samych obiektach.

W twoim przykładzie tak się nie dzieje. Po prostu odsyłasz wskaźnik do paska obiekt (w wyniku czego powstaje obiekt Bar) używany jako wartość R w inicjalizacji odniesienia. Nie jestem pewien, czy dobrze zrozumiałam terminologię...

Jak wszyscy inni wspominali, w implementacji odniesienia i wskaźniki są w dużej mierze takie same. Są pewne drobne zastrzeżenia:

• Nie można przypisać NULL Do referencji (shoosh wspomniał o tym): to znaczące, ponieważ nie ma "undefined "lub" invalid " reference wartość.

• Możesz zdać tymczasowy zmienna jako odniesienie const , ale podanie wskaźnika nie jest legalne do tymczasowego.

Na przykład, jest to ok:

class Thingy; // assume a constructor Thingy(int,int)
void foo(const Thingy &a)
{ 
   a.DoSomething();
}

void bar( ) 
{
  foo( Thingy(1,2) );
}

Ale większość kompilatorów narzeka na

void foo2( Thingy * a);

void bar2()
{
  foo( &Thingy(1,2) );
}

• pobranie adresu zmiennej w celu uzyskania wskaźnika wymusza na kompilatorze zapisanie go w pamięci. Przypisanie odniesienia do zmiennej lokalnej tworzy tylko synonim; w niektórych przypadkach może to pozwolić kompilatorowi na przechowywanie danych w rejestrze i uniknięcie load-hit-store . Jednak dotyczy to tylko zmiennych lokalnych - gdy coś jest przekazywane jako parametr przez odniesienie, nie można uniknąć zapisania go do stack.

void foo()
{
   int a = 5;
   // this may be slightly more efficient
   int &b = a;
   printf( "%d", ++b );
   // than this
   int *c = &a;
   printf( "%d", ++(*c) );
}

• Podobnie, słowo kluczowe __restrict nie może być stosowane do referencji, tylko do wskaźników.

• Nie możesz arytmetyki wskaźników z referencjami, więc jeśli masz wskaźnik do tablicy, to następny element w tablicy może być przez p+1, odniesienie zawsze wskazuje tylko jedną rzecz w całym swoim życiu.

Funkcje oczywiście nie są "takie same", ale jeśli chodzi o zachowanie wirtualne, będą zachowywać się podobnie. Jeśli chodzi o krojenie, dzieje się tak tylko wtedy, gdy masz do czynienia z wartościami, a nie referencjami lub wskaźnikami.