GetHashCode nadpisuje obiekt zawierający tablicę generyczną

FWIW, używanie zawartości wartości w Twoim kodzie hashowym jest bardzo niebezpieczne. Możesz to zrobić tylko wtedy, gdy możesz zagwarantować, że to się nigdy nie zmieni. Jednak, ponieważ jest on narażony, nie sądzę, aby gwarantowanie tego było możliwe. Hashcode obiektu nigdy nie powinien się zmieniać. W przeciwnym razie traci swoją wartość jako klucz w Hashtable lub słowniku. Zastanów się nad trudnym do znalezienia błędem polegającym na używaniu obiektu jako klucza w Hashtable, jego hashcode zmienia się z powodu wpływu zewnętrznego i nie możesz już znajdź go w Hashtable!

Ponieważ hashCode jest kluczem do przechowywania obiektu (lllike w hashtable), użyłbym just Id.GetHashCode ()

A może coś w stylu:

    public override int GetHashCode()
    {
        int hash = Id;
        if (Values != null)
        {
            hash = (hash * 17) + Values.Length;
            foreach (T t in Values)
            {
                hash *= 17;
                if (t != null) hash = hash + t.GetHashCode();
            }
        }
        return hash;
    }

Powinno to być zgodne z SequenceEqual, zamiast porównywania referencji na tablicy.

public override int GetHashCode() {
   return Id.GetHashCode() ^ Values.GetHashCode();  
}

Jest kilka dobrych punktów w komentarzach i innych odpowiedziach. OP powinien rozważyć, czy wartości zostaną użyte jako część "klucza", jeśli obiekt zostanie użyty jako klucz w słowniku. Jeśli tak, to powinny być częścią kodu hashowego, w przeciwnym razie nie.

Z drugiej strony, nie jestem pewien, dlaczego metoda GetHashCode powinna odzwierciedlać SequenceEqual. Ma na celu obliczenie indeksu w tabelę hash, a nie całkowite wyznaczenie równości. Jeśli jest wiele hash kolizje tabeli za pomocą powyższego algorytmu, a jeśli różnią się one sekwencją wartości, to należy wybrać algorytm uwzględniający sekwencję. Jeśli kolejność nie ma znaczenia, oszczędzaj czas i nie bierz go pod uwagę.

Zrobiłbym to w ten sposób:

long result = Id.GetHashCode();
foreach(T val in Values)
    result ^= val.GetHashCode();
return result;

Wiem, że ten wątek jest dość stary, ale napisałem tę metodę, aby umożliwić mi obliczanie hashcodów wielu obiektów. To było bardzo pomocne w tej sprawie. Nie jest idealny, ale spełnia moje potrzeby i prawdopodobnie twoje.

Oto jak zdobędę moje hashcodes:

using System.Collections.Generic;
using System.Linq;

public static class HashCodeCalculator
{
    public static int CalculateHashCode(params object[] args)
    {
        return args.CalculateHashCode();
    }

    public static int CalculateHashCode(this IEnumerable<object> args)
    {
        if (args == null)
            return new object().GetHashCode();

        unchecked
        {
            return args.Aggregate(0, (current, next) => (current*419) ^ (next ?? new object()).GetHashCode());
        }
    }
}

Pod warunkiem, że Id i wartości nigdy się nie zmienią, a wartości nie będą równe null...

public override int GetHashCode()
{
  return Id ^ Values.GetHashCode();
}

Zauważ, że twoja klasa nie jest niezmienna, ponieważ każdy może zmodyfikować zawartość wartości, ponieważ jest to tablica. Biorąc to pod uwagę, nie próbowałbym wygenerować hashcode za pomocą jego zawartości.

Po prostu musiałem dodać kolejną odpowiedź, ponieważ jedno z bardziej oczywistych (i najłatwiejszych do wdrożenia) rozwiązań nie zostało wymienione - Nie włączając kolekcji w twoje GetHashCode obliczenia!

Najważniejszą rzeczą, która zdawała się tu zapomnieć, jest to, że wyjątkowość wyniku GetHashCode nie jest wymagana (lub w wielu przypadkach nawet możliwa). Nierówne obiekty nie muszą zwracać nierównych kodów hash, jedynym wymogiem jest, aby równe obiekty zwracały równe kody hash. Więc zgodnie z tą definicją, implementacja GetHashCode jest poprawna dla wszystkich obiektów (zakładając, że istnieje poprawna implementacja Equals):

public override int GetHashCode() 
{ 
    return 42; 
} 

Oczywiście dałoby to najgorszą możliwą wydajność w wyszukiwaniu hashtable, O (n) zamiast O (1), ale nadal jest poprawne funkcjonalnie.

Mając to na uwadze, moim ogólnym zaleceniem przy implementacji GetHashCode dla obiektu, który ma jakikolwiek zbiór jako jeden lub więcej jego członków, jest po prostu zignorowanie ich i obliczenie GetHashCode wyłącznie na podstawie Pozostałe Skalary. Działa to całkiem dobrze, chyba że umieścisz w tabeli skrótów ogromną liczbę obiektów, w których wszystkie ich elementy skalarne mają identyczne wartości, co skutkuje identycznymi kodami skrótów.

Ignorowanie elementów kolekcji przy obliczaniu kodu skrótu może również przynieść poprawę wydajności, pomimo zmniejszonego rozkładu wartości kodu skrótu. Pamiętaj, że użycie kodu hashowego ma na celu poprawę wydajności w tabeli hash, ponieważ nie wymaga wywoływania Equals N razy, a zamiast tego wymaga tylko wywołania GetHashCode raz i szybkiego wyszukiwania tabeli hash. Jeśli każdy obiekt ma wewnętrzną tablicę z 10 000 pozycji, które wszystkie biorą udział w obliczaniu kodu hash, wszelkie korzyści uzyskane przez dobrą dystrybucję prawdopodobnie zostaną utracone. byłoby lepiej mieć nieco mniej rozproszony kod hashowy, jeśli generowanie go jest znacznie mniej kosztowne.