Najlepszy zawodnik reprezentacji NCAA Basketball Bracket

Naturalną skłonnością jest patrzenie na wspornik w kolejności, w jakiej rozgrywane są mecze. Czytasz tradycyjny schemat z zewnątrz. Ale pomyślmy o tym na odwrót. Każdy mecz rozgrywany jest pomiędzy dwoma drużynami. Jeden wygrywa, drugi przegrywa.

Można więc zauważyć, że każda gra ma dwie" gry dla dzieci", które poprzedzają ją i decydują, kto zmierzy się w tej grze. Brzmi to dokładnie jak drzewo binarne: każdy węzeł korzeniowy ma co najwyżej dwa węzły potomne. Jeśli wiesz, kto wygrywa każdy mecz, możesz łatwo określić drużyny w grach "rodzicielskich".

Więc, aby zaprojektować bazę danych, aby to modelować, naprawdę tylko potrzeba dwóch bytów: Team i Game. Każdy Game ma dwa klucze obce, które odnoszą się do innych Games. nazwy nie mają znaczenia, ale modelujemy je jako oddzielne klucze, aby wymusić wymóg, że każda gra ma nie więcej niż dwie poprzednie gry. Nazwijmy je leftGame i rightGame, Aby zachować nomenklaturę drzewa binarnego. Podobnie, powinniśmy mieć klucz o nazwie parentGame, który śledzi odwrotną relację.

Ponadto, jak już wcześniej wspomniałem, można łatwo określić drużyny, które zmierzą się w każdym gry, patrząc na to, kto wygrał dwie poprzednie gry. Więc naprawdę trzeba tylko śledzić zwycięzcę każdej gry. Tak więc nadaj podmiotowi Game klucz obcy winner do Tabeli Team.

Tak więc ogólny schemat be:

Game:
    winner: Team
    leftGame: Game
    rightGame: Game
    parentGame: Game
    other attributes as you see fit

Team:
    name
    other attributes as you see fit

Oczywiście, można dodać wszystkie inne informacje, które chcesz do podmiotów: lokalizacja, wyniki, wynik (w przypadku, gdy gra została wygrana przez przepadek lub inne nietypowe warunki).

Ponieważ nie określiłeś RDBMS, będę trochę inny i pójdę z podejściem CouchDB, ponieważ czytałem o tym w ten weekend. Oto struktura dokumentów, które wymyśliłem.

{
  "round" : 1, //The final would be round 5, and I guess Alabama St. vs. Morehead would be 0
  "location" : "Dayton, OH",
  "division": "South",
  "teams" : ["UNC", "Radford"]  //A feature of Couch is that fields like teams don't need a fixed nuber of columns.
  "winner" : "UNC"  //Showing my bias
}

Bardziej interesująca lub kompletna aplikacja może zawierać dane dotyczące drużyn, rankingów itp. Wydaje się, że podejście Johna dobrze pokrywa ten kąt. Witam wszelkie uwagi osób, które lepiej wiedzą o moich umiejętnościach na kanapie.

Stworzyłem mały system z następującymi tabelami:

Gry: GameId, TournId, RoundId, Sequence, Date, VisitorId, VisitorScore, HomeId, HomeScore, WinnerId, WinnerGameId, WinnerHome (bit)

Predid, UserId, GameId, PredVisitorId, PredHomeId, PredWinnerId

Rundy: Rounded, TournId, RoundNum, Heading1, Heading2

Teams: TeamId, TournId, TeamName, Seed, MoreInfo, Url

Turnieje: TournId, TournDesc

Użytkownicy: TournId, Nazwa użytkownika

WinnerGameId łączy zwycięzcę meczu z następnym. WinnerHome mówi, czy zwycięzca jest domem lub gościem następnej gry. Poza tym, myślę, że to całkiem oczywiste.

Proponowany Model

Proponowany schemat ER http://img257.imageshack.us/img257/1464/ncaaer.jpg

Tabela Drużyn

Tabela Wyników

Tabela "MatchUp" może być używana do parowania drużyn w każdym z meczów. Klucze obce (FK1, FK2) do "zespołu" zapewnią, że zespoły istnieją, a klucz podstawowy nad tymi wartościami zapewnia, że zespoły są dopasowane do siebie tylko raz.

Klucz obcy (FK4) do tabeli "Team" z tabeli "MatchUp" zapisze zwycięzcę. Logicznie rzecz biorąc, zwycięzcą musi być jedna z dwóch drużyn biorących udział w meczu. Ograniczenie kontroli przed głównym kluczem może to zapewnić.

Po ustaleniu wyniku meczu, ziarno zwycięzcy może zostać pobrane z tabeli drużyn w celu porównania z innymi zwycięzcami w celu określenia kolejnych wygranych. Po zrobieniu tego FK (FK3) do wynikającego meczu można zapisać do decydującego meczu ups w celu zobrazowania postępów w turnieju (chociaż te dane mogą być prawdopodobnie wyprowadzone w dowolnym momencie).

Stół Do Gier

Ja również wzorował się na grach z każdego meczu. Gra jest identyfikowana przez match up, którego jest częścią i numer sekwencji oparty na kolejności, w jakiej miała miejsce podczas meczu. Mecze mają zwycięzcę z tabeli drużynowej (FK2). Punktacja może być również zapisana w tej tabeli.

4 tabele:

Team (Team, Region, Seed)

User (UserId, Email, blablabla)

Bracket (BracketId, UserId, Points)

Wybierz (BracketId, GameId, Team, Points)

Każdy nawias przesłany przez osobę będzie miał 63 wiersze w tabeli wyboru.
Po rozegraniu każdej gry aktualizujesz tabelę wyboru, aby zdobyć poszczególne typy. Pole punktów w tej tabeli będzie zerowe za grę jeszcze nie rozegraną, 0 za nieprawidłowy wybór lub liczba dodatnia dla poprawnego wyboru. GameId jest tylko kluczem identyfikującym, gdzie w danym przedziale użytkowników znajduje się ten wybór (np.: East_Round2_Game2, FinalFour_Game1).

Kolumna punktów w tabeli bracket może być aktualizowana po każdej aktualizacji tabeli pick, tak aby zawierała sumę punktów dla tego bracket. Najchętniej oglądane będą rankingi, nie chcemy ich sumować za każdym razem, gdy ktoś chce zobaczyć ranking.

Nie musisz trzymać stołu ze wszystkimi grami że rzeczywiście się grał lub ich wyniki, po prostu zaktualizować stół wyboru po każdej grze. Możesz nawet podświetlić wspornik poprawnych / nieprawidłowych typów, patrząc na kolumnę punktów w tabeli wyboru.

W śledzeniu dużej liczby różnych prognoz: możesz użyć 67 bitów do śledzenia wyników każdej gry. (tj. Każdy z sześćdziesięciu siedmiu meczów rozegranych w turnieju jest reprezentowany przez bit, 1 = "Drużyna A wygrywa", 0 = "drużyna B wygrywa"). Aby wyświetlić dowolny wspornik, możesz użyć dość prostej funkcji mapowania 67 bitów do interfejsu użytkownika. Funkcja zna nazwy zespołów i ich początkową lokalizację, a następnie śledzi ich ruch przez wspornik, ponieważ śledzi "bitboard".

Używam tego samego schematu dla wszystkich moich baz danych.

t
--------
1 guid PK
2 guid FK
3 bit

To w moim kodzie:

select [2],[3] from t where [1] = @1

@1 jest identyfikatorem danych, które pobieram. Następnie, jeśli [2] nie jest null, wybieram ponownie, ustawiając @1 na [2].