Jak zaimplementować relacje jeden do jednego, jeden do wielu i wiele do wielu podczas projektowania tabel?

Oto kilka rzeczywistych przykładów dla typów relacji:

1:1

Relacja jest jedna do drugiej wtedy i tylko wtedy, gdy jeden rekord z tabeli a jest powiązany z maksymalnie jeden rekord w tabeli B.

Aby ustanowić relację jeden do jednego, klucz główny tabeli B (bez rekordu osieroconego) musi być kluczem wtórnym tabeli A (z rekordami osieroconymi).

Na przykład:

CREATE TABLE Gov(
    GID number(6) PRIMARY KEY, 
    Name varchar2(25), 
    Address varchar2(30), 
    TermBegin date,
    TermEnd date
); 

CREATE TABLE State(
    SID number(3) PRIMARY KEY,
    StateName varchar2(15),
    Population number(10),
    SGID Number(4) REFERENCES Gov(GID), 
    CONSTRAINT GOV_SDID UNIQUE (SGID)
);

INSERT INTO gov(GID, Name, Address, TermBegin) 
values(110, 'Bob', '123 Any St', '1-Jan-2009');

INSERT INTO STATE values(111, 'Virginia', 2000000, 110);

1:M

Związek jest jeden do wielu, jeśli i tylko wtedy, gdy jeden rekord z tabeli A jest odnosi się do jednego lub więcej rekordów w tabeli B. Jednak jeden rekord w tabeli B nie może być powiązany z Więcej jednym rekordem w tabeli A.

Aby ustanowić relację jeden do wielu, klucz podstawowy tabeli A (tabeli" jeden") musi być kluczem wtórnym tabeli B (tabeli" wiele").

Na przykład:

CREATE TABLE Vendor(
    VendorNumber number(4) PRIMARY KEY,
    Name varchar2(20),
    Address varchar2(20),
    City varchar2(15),
    Street varchar2(2),
    ZipCode varchar2(10),
    Contact varchar2(16),
    PhoneNumber varchar2(12),
    Status varchar2(8),
    StampDate date
);

CREATE TABLE Inventory(
    Item varchar2(6) PRIMARY KEY,
    Description varchar2(30),
    CurrentQuantity number(4) NOT NULL,
    VendorNumber number(2) REFERENCES Vendor(VendorNumber),
    ReorderQuantity number(3) NOT NULL
);

M: N

Relacja jest wiele do wielu wtedy i tylko wtedy, gdy jeden rekord z tabeli a jest powiązany z jednym lub większą liczbą rekordów w tabeli B i vice-versa.

Aby utworzyć relację wiele do wielu, Utwórz trzecią tabelę o nazwie " ClassStudentRelation" który będzie miał podstawowe klucze tabeli a i tabeli B.

CREATE TABLE Class(
    ClassID varchar2(10) PRIMARY KEY, 
    Title varchar2(30),
    Instructor varchar2(30), 
    Day varchar2(15), 
    Time varchar2(10)
);

CREATE TABLE Student(
    StudentID varchar2(15) PRIMARY KEY, 
    Name varchar2(35),
    Major varchar2(35), 
    ClassYear varchar2(10), 
    Statusvarchar2(10)
);  

CREATE TABLE ClassStudentRelation(
    StudentID varchar2(15) NOT NULL,
    ClassID varchar2(14) NOT NULL,
    FOREIGN KEY (StudentID) REFERENCES Student(StudentID), 
    FOREIGN KEY (ClassID) REFERENCES Class(ClassID),
    UNIQUE (StudentID, ClassID)
);

Relacja jeden do jednego (1-1): Jest to relacja między kluczem podstawowym i obcym (klucz podstawowy odnoszący się do klucza obcego tylko jeden rekord). to jest związek jeden do jednego.

Relacja jeden do wielu (1-M): Jest to również relacja między kluczami podstawowymi i obcymi, ale tutaj klucz podstawowy odnoszący się do wielu rekordów (np. Tabela A ma informacje o książce, a Tabela B ma wielu wydawców jednej książki).

Many to Many (M-M): Many to many obejmuje dwa wymiary, wyjaśnione w pełni jak poniżej z próbką.

-- This table will hold our phone calls.
CREATE TABLE dbo.PhoneCalls
(
   ID INT IDENTITY(1, 1) NOT NULL,
   CallTime DATETIME NOT NULL DEFAULT GETDATE(),
   CallerPhoneNumber CHAR(10) NOT NULL
)
-- This table will hold our "tickets" (or cases).
CREATE TABLE dbo.Tickets
(
   ID INT IDENTITY(1, 1) NOT NULL,
   CreatedTime DATETIME NOT NULL DEFAULT GETDATE(),
   Subject VARCHAR(250) NOT NULL,
   Notes VARCHAR(8000) NOT NULL,
   Completed BIT NOT NULL DEFAULT 0
)
-- This table will link a phone call with a ticket.
CREATE TABLE dbo.PhoneCalls_Tickets
(
   PhoneCallID INT NOT NULL,
   TicketID INT NOT NULL
)