wywołanie systemowe i przełącznik kontekstowy

Musisz zrozumieć, że kontekst wątku/procesu zawiera wiele części, jedną bezpośrednio związaną z wykonaniem i przechowywaną w pamięci procesora i niektórych tabel systemowych (np. tabel stron), a drugą, która jest potrzebna dla systemu operacyjnego, do księgowania (pomyśl o różnych identyfikatorach, uchwytach, specjalnych uprawnieniach specyficznych dla systemu operacyjnego, połączeniach sieciowych itp.).

Pełny przełącznik kontekstowy wymagałby zamiany obu z nich, stary bieżący wątek / proces odejdzie na rzecz while I nowy bieżący wątek/proces pojawia się na chwilę. To jest istota harmonogramu wątków/procesów.

Teraz, wywołania systemowe są bardzo różne w. r. T. siebie.

Rozważ coś prostego, na przykład wywołanie systemowe do żądania bieżącej daty i godziny. Procesor przełącza się z trybu użytkownika do trybu jądra, zachowując wartości rejestru trybu użytkownika, wykonuje kod jądra, aby uzyskać niezbędne dane, przechowuje go w pamięci lub rejestrach, które może wywołać wywołujący access, przywraca wartości rejestru trybu użytkownika i zwraca. Nie ma tu zbyt wiele przełącznika kontekstowego, tylko to, co jest potrzebne do przejścia między trybami, użytkownikiem i jądrem.

Rozważmy teraz wywołanie systemowe, które polega na blokowaniu wywołującego do czasu jakiegoś zdarzenia lub dostępności danych. Manipulowanie muteksami i odczytywanie plików byłoby przykładami takich wywołań systemowych. W tym przypadku jądro jest zmuszone zapisać pełny kontekst wywołującego, oznaczyć go jako zablokowany, aby scheduler nie mógł go uruchomić dopóki to zdarzenie lub dane nie nadejdą, i załaduj kontekst innego gotowego wątku / procesu, aby mógł działać.

W ten sposób wywołania systemowe są powiązane z przełącznikami kontekstowymi.

Kernel wykonujący w kontekście użytkownika lub procesu oznacza, że gdy jądro działa w imieniu określonego procesu lub użytkownika, musi brać pod uwagę kontekst tego użytkownika/procesu, np. bieżący identyfikator procesu / wątku/użytkownika, bieżący katalog, ustawienia regionalne, uprawnienia dostępu do różnych zasobów (np. pliki), wszystkie te rzeczy, które mogą być różne między różnymi procesami / wątkami/użytkownikami.

Jeśli procesy mają indywidualne przestrzenie adresowe, przestrzenie adresowe są również częścią kontekstu procesu. Tak więc, gdy jądro potrzebuje dostępu do pamięci procesu (do odczytu/zapisu danych plików lub pakietów sieciowych), musi mieć dostęp do przestrzeni adresowej procesu, IOW, musi być w jego kontekście (nie oznacza to jednak, że jądro musi załadować pełny kontekst tylko po to, aby uzyskać dostęp do pamięci w konkretnej przestrzeni adresowej).

Czy to pomocne?