Wydajność Bitmap-Wzorce Optymalizacji

Nie jestem w stanie znaleźć konkretnego pytania w Twoim poście, poza prośbą o komentarze do poniższych podejść. Nie twierdzę, że Wiem wszystko powyżej, ale powiem ci, co wiem, pracując przez jakiś czas nad tworzeniem wysokowydajnych interfejsów użytkownika przy użyciu WPF i Silverlight.

Pattern 0: The Hack. Łączenie wszystkich w jeden obraz

Unikałbym tego, jeśli to możliwe. Wygląda na to, że chcesz wyświetlić duży panel zawijania składający się z tysięcy małych obrazów. Każdy obraz jest więc miniaturka (ponieważ nie można wyświetlić 1000 dużych obrazów na raz). W rezultacie zalecałbym buforowanie/zmianę rozmiaru nad kombinacją.

Wzór 1: Zmniejsz Rozmiar Obrazu

Jeśli wyświetlasz 1000 obrazów na ekranie jednocześnie, rozważ dostępną nieruchomość ekranu. Przeciętny monitor to 1280x1024 pikseli, czyli nieco ponad 1,3 Mpikseli. 1000 obrazów sugeruje, że uzyskasz maksymalny rozmiar 1300 pikseli na obraz, lub 36*36. Powiedzmy, że Twoje obrazy mają rozmiar 32*32. Powinieneś zdecydowanie tworzymy miniaturę tego rozmiaru obrazu do renderowania na ekranie, a następnie po kliknięciu (lub innej akcji) Pokaż pełny rozmiar obrazu.

Należy również wziąć pod uwagę nie tylko narzut renderowania przy zmianie rozmiaru dużego obrazu, ale także wysyłanie dużego obrazu do GPU w celu zmiany rozmiaru. Te dane wymagają przepustowości do wysłania. Duży obraz może wynosić kilka megabajtów, podczas gdy Miniatura o rozmiarze 32*32 może wynosić kilka kilobajtów.

Jeśli potrzebujesz dynamicznego rozmiaru, w porządku, ale musisz eksperymentować z tworzeniem wiele miniaturek lub generowanie ich w locie.

Pattern 2: Background pre-fetch

Jest to technika, o której nie słyszałem, jednak wydaje się wiarygodna. Jaki jest narzut w Twojej aplikacji? czy to aktualizacja obrazu.Właściwość Source lub tworzenie nowego obrazu, tessellating, wykonywanie układu i wysyłanie informacji, aby renderować go do GPU?

Wszystkie powyższe występują na procesorze z wyjątkiem ostatecznego renderowania. Zmniejszając obciążenie po stronie procesora i aktualizacja źródła może być na coś. Połącz to z writeablebitmap jako źródłem, a możesz jeszcze bardziej poprawić wydajność(patrz poniżej).

Pattern 3: Drawing Context

Ok, wszystko to pozwala na kolejkowanie wywołań rysowania w trybie zachowanym przy użyciu składni stylu "OnPaint", która w niczym nie przypomina starego GDI OnPaint. Z mojego doświadczenia OnRender nie poprawia wydajności, ale pozwala na drobnoziarnistą elastyczność nad tym, co jest rysowane i kiedy. OnRender zapewnia kontekst, który ma funkcję DrawImage, umożliwiając rysowanie BitmapSource do potoku renderowania bez potrzeby kontroli obrazu. Jest to dobre, ponieważ usuwa pewne narzuty, jednak wprowadza problemy podobne do tych, które są widoczne w Pattern 0 (stracisz układ i będziesz musiał obliczyć pozycję wszystkich obrazów). Jeśli to zrobisz, równie dobrze możesz powołać się na wzorzec 0, który odradzałem.

Pattern 4: Writeable Bitmapy

WriteableBitmaps są mało używanym i niezwykle potężnym podsystemem w WPF. Używam ich do tworzenia komponentu Wykresów zdolnego do renderowania dużych ilości danych w czasie rzeczywistym. Sugerowałbym sprawdzenie projektu writeablebitmapex codeplex ujawnienie, przyczyniłem się do tego raz i zobaczę, czy można połączyć go z innymi wzorcami. W szczególności funkcja Blit, która umożliwi zapisanie buforowanej bitmapy do źródła bitmap na obraz.

Na przykład, dobrą techniką może być Wzór 1 + 2 + 4.

Możesz mieć siatkę N kontrolek obrazu na ekranie w określonych miejscach w kontrolce siatki. Każdy z nich jest statyczny i nie jest przewijany, więc nie ma żadnych kreacji/usunięć. Teraz, na dodatek, Zmień rozmiar obrazu i napisz do writeablebitmap, która jest ustawiona jako właściwość Source na każdym obrazie. Podczas przewijania pobieraj następne / poprzednie miniatury i aktualizuj źródła za pomocą WriteableBitmapEx.Blit. Pow! zwirtualizowane, buforowane, wielowątkowe obrazowanie.

Wzór 5: Buforowana Bitmapa

Jest to próba Microsoftu, aby 1+2+4 Jak omówiłem powyżej. To, co próbuje zrobić, to po Układzie (po stronie CPU), teselacji (po stronie CPU), wysłaniu instrukcji renderowania trybu zatrzymanego do GPU (po stronie CPU) i renderowaniu (po stronie GPU) buforuje obraz rastrowy renderowanego elementu, który jest ponownie używany podczas następnego renderowania. Tak mało znany fakt o WPF jest to, że wspaniały silnik zasilany GPU jest strasznie powolny, ponieważ większość swojej pracy wykonuje na CPU: p

Chciałbym eksperymentować z BitmapCache i zobaczyć, jak to działa. Istnieją zastrzeżenia, A są one takie, że po aktualizacji UIElement musi odtworzyć pamięć podręczną, aby elementy statyczne działały znacznie lepiej niż dynamiczne. Również nie widziałem znaczącej poprawy wydajności przy użyciu tego, podczas gdy techniki stylu writeablebitmap mogą dać poprawę o rząd wielkości.

Pattern 6: RenderTargetBitmap

Ta ostatnia technika pozwala renderować UIElement do bitmapy-wiesz o tym - ale co ciekawe, może to wykonać generator miniatur (lub zmienić rozmiar). Na przykład ustaw obraz z BitmapSource swojego pełnowymiarowego obrazu. Teraz ustaw rozmiar kontrolki obrazu na 32*32 i Renderuj do bitmapy. Voila! Masz miniaturkę BitmapSource do użycia w połączeniu z niektórymi zamianami (wzór 2) i/lub zapisywalnymi bitmapami.

Ok na koniec chciałem tylko powiedzieć, że wymaganie, które masz, popchnie WPF do swoich granic, jednak istnieją sposoby, aby go wykonać. Jak już powiedziałem, mam systemy, które renderowały tysiące lub miliony elementów na ekranie jednocześnie, używając wspaniałego obejścia, jakim jest writeablebitmap. Zejście w dół standardowej trasy WPF spowoduje piekło wydajności, więc będziesz musiał zrobić coś egzotycznego, aby rozwiązać ten problem.

Tak jak powiedziałem moja rekomendacja jest 1+2+4. Musisz zmienić rozmiar a miniaturka, nie mam wątpliwości. Pomysł posiadania statycznej siatki kontroli obrazu i aktualizacji źródeł jest bardzo dobry. Pomysł użycia writeablebitmap (konkretnie writeablebitmapex BLIT function) do aktualizacji źródeł jest również wart zbadania.

Powodzenia!