W Perlu, jak utworzyć hash, którego klucze pochodzą z danej tablicy?

 @hash{@array} = (1) x @array;

Jest to fragment skrótu, lista wartości z hasha, więc dostaje listę-y @ z przodu.

From The docs:

Jeśli jesteś zdezorientowany, dlaczego używasz a ' @ ' tam na plasterku haszyszu zamiast "%", pomyśl o tym w ten sposób. Na rodzaj wspornika (kwadratowy lub kręcony) reguluje czy jest to tablica czy hash jest oglądany. Z drugiej strony ręka, symbol wiodący ('$'lub'@') na tablicy lub hash wskazuje czy / align = "left" / wartość (Skalar) lub liczba mnoga (lista).

@hash{@keys} = undef;

Składnia, w której odnosisz się do hasha za pomocą @ jest plasterkiem skrótu. Zasadniczo mówimy $hash{$keys[0]} i $hash{$keys[1]} i $hash{$keys[2]}... jest listą po lewej stronie=, lvalue, i przypisujemy do tej listy, która faktycznie przechodzi do hash i ustawia wartości dla wszystkich nazwanych kluczy. W tym przypadku, podałem tylko jedną wartość, tak, że wartość przechodzi do $hash{$keys[0]}, a inne wpisy hash wszystkie auto-vivify (come to life) z niezdefiniowanymi wartościami. [Moja oryginalna sugestia tutaj ustawiono wyrażenie = 1, które ustawiłoby ten jeden klucz na 1, a pozostałe na undef. Zmieniłem go dla spójności, ale jak zobaczymy poniżej, dokładne wartości nie mają znaczenia.]

Kiedy zdasz sobie sprawę, że lvalue, wyrażenie po lewej stronie=, jest listą zbudowaną z hasha, wtedy zacznie mieć jakiś sens, dlaczego używamy tego @. [Tyle, że myślę, że to się zmieni w Perlu 6.]

Chodzi o to, że używasz hasha jako zestawu. Co? matters nie jest wartością, którą przypisuję; to tylko istnienie kluczy. Więc to, co chcesz zrobić, nie jest czymś takim jak:

if ($hash{$key} == 1) # then key is in the hash

Zamiast:

if (exists $hash{$key}) # then key is in the set

W rzeczywistości bardziej wydajne jest po prostu uruchamianie exists sprawdzanie, niż zawracanie sobie głowy wartością w hash, chociaż dla mnie ważną rzeczą jest tylko koncepcja, że reprezentujesz zestaw tylko za pomocą kluczy hash. Ktoś zauważył również, że używając undef jako wartości tutaj, będziemy zużywać mniej pamięci przestrzeń niż przydzielilibyśmy wartość. (A także generować mniej zamieszania, ponieważ wartość nie ma znaczenia, a moje rozwiązanie przypisać wartość tylko do pierwszego elementu w hash i pozostawić inne undef, a niektóre inne rozwiązania obracają cartwheels zbudować tablicę wartości, aby przejść do hash; całkowicie zmarnowany wysiłek).

Zauważ, że jeśli wpisanie if ( exists $hash{ key } ) nie jest dla Ciebie zbyt dużym wysiłkiem (którego wolę używać, ponieważ kwestią zainteresowania jest tak naprawdę obecność klucza, a nie prawdziwość jego wartości), możesz użyć krótkiego i słodkiego

@hash{@key} = ();

Jest tu założenie, że najskuteczniejszym sposobem zrobienia wielu " czy tablica zawiera X?"checks polega na przekonwertowaniu tablicy na hash. Wydajność zależy od ograniczonego zasobu, często czasu, ale czasami przestrzeni, a czasami wysiłku programisty. Co najmniej podwajasz zużywaną pamięć, zachowując jednocześnie listę i hash listy. Dodatkowo piszesz więcej oryginalnego kodu, który będziesz potrzebował do testowania, dokumentowania itp.

Jako alternatywę, spójrz na List:: moduł MoreUtils, a konkretnie funkcje any(), none(), true() i false(). Wszystkie przyjmują blok jako argument warunkowy i listę jako argument, podobny do map() i grep():

print "At least one value undefined" if any { !defined($_) } @list;

Przeprowadziłem szybki test, ładując połowę /usr / share / dict / words do tablicy (25000 słów), a następnie szukając jedenastu słów wybranych z całego słownika (co 5000 słowo) w tablicy, używając zarówno metody array-to-hash, jak i funkcji any() z tablicy. Lista:: MoreUtils.

W Perlu 5.8.8 zbudowanym ze źródła, metoda array-to-hash działa prawie 1100x szybciej niż metoda any() (1300X szybciej pod Ubuntu 6.06 w pakiecie Perl 5.8.7.)

To nie jest jednak pełna historia-konwersja tablicy na hash trwa około 0,04 sekundy, co w tym przypadku zabija efektywność czasową metody array na hash do 1,5 x-2x szybciej niż metoda any(). Nadal dobre, ale nie tak Gwiezdne.

Moje przeczucie jest takie, że array-to-hash metoda będzie pokonać any() w większości przypadków, ale czułbym się o wiele lepiej, gdybym miał jakieś bardziej solidne metryki (wiele przypadków testowych, przyzwoite analizy statystyczne, może jakaś duża analiza algorytmiczna każdej metody, itp.) W zależności od potrzeb List:: MoreUtils może być lepszym rozwiązaniem; z pewnością jest bardziej elastyczny i wymaga mniej kodowania. Pamiętaj, przedwczesna optymalizacja to grzech... :)

Zawsze myślałem, że

foreach my $item (@array) { $hash{$item} = 1 }

Był co najmniej ładny i czytelny / konserwowalny.

W Perlu 5.10 istnieje operator zbliżony do magicznego~~:

sub invite_in {
    my $vampires = [ qw(Angel Darla Spike Drusilla) ];
    return ($_[0] ~~ $vampires) ? 0 : 1 ;
}

Zobacz tutaj: http://dev.perl.org/perl5/news/2007/perl-5.10.0.html

Możesz również użyć Perl6:: Junction .

use Perl6::Junction qw'any';

my @arr = ( 1, 2, 3 );

if( any(@arr) == 1 ){ ... }

Rozwiązanie Raldiego można dokręcić do tego ("=>"z oryginału nie jest konieczne):

my %hash = map { $_,1 } @array;

Ta technika może być również użyta do zamiany list tekstowych na skróty:

my %hash = map { $_,1 } split(",",$line)

Dodatkowo jeśli masz taką linię wartości: "foo=1, bar=2, baz=3" możesz to zrobić:

my %hash = map { split("=",$_) } split(",",$line);

[EDIT to include]

Inne oferowane rozwiązanie (które zajmuje dwie linie) to:

my %hash;
#The values in %hash can only be accessed by doing exists($hash{$key})
#The assignment only works with '= undef;' and will not work properly with '= 1;'
#if you do '= 1;' only the hash key of $array[0] will be set to 1;
@hash{@array} = undef;

Warto również zwrócić uwagę na kompletność, moja zwykła metoda na zrobienie tego z 2 tablicami o tej samej długości @keys i @vals, które wolisz, by były Hashem...

my %hash = map { $keys[$_] => $vals[$_] } (0..@keys-1);

Jeśli wykonujesz wiele operacji teoretycznych zbiorów - możesz również użyć Set::Scalar lub podobnego modułu. Następnie $s = Set::Scalar->new( @array ) zbuduje Zestaw dla Ciebie - i możesz go odpytywać za pomocą: $s->contains($m).

Możesz umieścić kod w podprogramie, jeśli nie chcesz zanieczyszczać swojej przestrzeni nazw.

my $hash_ref =
  sub{
    my %hash;
    @hash{ @{[ qw'one two three' ]} } = undef;
    return \%hash;
  }->();

Albo nawet lepiej:

sub keylist(@){
  my %hash;
  @hash{@_} = undef;
  return \%hash;
}

my $hash_ref = keylist qw'one two three';

# or

my @key_list = qw'one two three';
my $hash_ref = keylist @key_list;

Jeśli naprawdę chcesz przekazać odniesienie do tablicy:

sub keylist(\@){
  my %hash;
  @hash{ @{$_[0]} } = undef if @_;
  return \%hash;
}

my @key_list = qw'one two three';
my $hash_ref = keylist @key_list;

Możesz również sprawdzić Tie::ixhash, który implementuje uporządkowane tablice asocjacyjne. Pozwala to na wykonywanie obu typów wyszukiwania (hash i index) na jednej kopii danych.

#!/usr/bin/perl -w

use strict;
use Data::Dumper;

my @a = qw(5 8 2 5 4 8 9);
my @b = qw(7 6 5 4 3 2 1);
my $h = {};

@{$h}{@a} = @b;

print Dumper($h);

Daje (Uwaga powtarzające się klucze otrzymują wartość na największej pozycji w tablicy - czyli 8 - >2 a nie 6)

$VAR1 = {
          '8' => '2',
          '4' => '3',
          '9' => '1',
          '2' => '5',
          '5' => '4'
        };