Dobry przykład wykorzystania AppDomain

Kolejną zaletą AppDomains (jak wspomniano w pytaniu) jest kod, który można załadować do niego może działać z różnymi uprawnieniami zabezpieczeń. Na przykład napisałem aplikację, która dynamicznie ładuje biblioteki DLL. Byłem instruktorem, a to były studenckie biblioteki DLL, które ładowałem. Nie chciałem, aby jakiś niezadowolony student wymazał mój dysk twardy lub uszkodził mój rejestr, więc załadowałem kod z ich bibliotek DLL do osobnej AppDomain, która nie miała uprawnień do IO plików lub uprawnień do edycji rejestru lub nawet uprawnienia do wyświetlania nowych okien (w rzeczywistości miał tylko uprawnienia execute).

Myślę, że główną motywacją do posiadania AppDomain jest to, że projektanci CLR chcieli sposobu na izolowanie zarządzanego kodu bez obciążania wydajności wielu procesów Windows. Gdyby CLR został pierwotnie zaimplementowany na Uniksie (gdzie tworzenie wielu procesów jest znacznie tańsze), AppDomain może nigdy nie zostać wymyślony.

Również, o ile zarządzane architektury wtyczek w aplikacjach innych firm są zdecydowanie dobrym wykorzystaniem AppDomain, tym większy powód, dla którego są one exist jest dla znanych hostów jak SQL Server 2005 i ASP.NET. na przykład, an ASP.NET dostawca hostingu może zaoferować rozwiązanie hostingu współdzielonego, które obsługuje wiele witryn od wielu klientów w tym samym polu działającym w ramach jednego procesu Windows.

Domeny aplikacji są świetne dla stabilności aplikacji.

Dzięki temu, że Twoja aplikacja składa się z centralnego procesu, który następnie pojawia się "funkcje" w oddzielnych domenach aplikacji, możesz zapobiec globalnej awarii, jeśli jedna z nich źle się zachowuje.

Jeśli utworzysz aplikację, która umożliwia wtyczki innych firm, możesz załadować te wtyczki do oddzielnej domeny AppDomain, aby Twoja główna aplikacja była bezpieczna przed nieznanym kodem.

ASP.NET używa również oddzielnych domen Appdomen dla każdej aplikacji internetowej w ramach jednego procesu roboczego.

Jak rozumiem, AppDomain są zaprojektowane tak, aby umożliwić podmiotowi hostingowemu (OS, DB, Serwer itp...) swoboda uruchamiania wielu aplikacji w ramach jednej instancji CLR lub każdego programu we własnym zakresie. Więc jest to problem dla hosta, a nie dewelopera aplikacji.

Jest to korzystne w porównaniu z Javą, gdzie zawsze masz 1 JVM na aplikację, co często skutkuje wieloma instancjami JVM działającymi obok siebie z duplikowanymi zasobami.

Widzę 2 lub 3 główne przypadki użycia do tworzenia oddzielnych domen aplikacji:

1) izolacja podobna do procesu przy niskim zużyciu zasobów i obciążeniu. Na przykład, to jest to, co ASP.NET does-hostuje każdą witrynę w osobnej domenie aplikacji. Jeśli użyje różnych wątków w domenie pojedynczej aplikacji, kod różnych stron internetowych może się ze sobą kolidować. Gdyby hostował różne strony internetowe w różnych procesach-wykorzystywałby wiele zasobów, a także interproces komunikacja jest stosunkowo trudna w porównaniu do komunikacji w procesie.

2) Wykonywanie niezaufanego kodu w oddzielnej domenie aplikacji z określonymi uprawnieniami bezpieczeństwa(w rzeczywistości jest to związane z 1. powodem). Jak już ludzie powiedzieli, możesz załadować wtyczki innych firm lub niezaufane biblioteki DLL do oddzielnych domen aplikacji.

3) Możliwość rozładowania złożeń w celu zmniejszenia niepotrzebnego zużycia pamięci. Niestety, nie ma możliwości rozładowania zespołu z domena aplikacji. Więc jeśli załadujesz jakiś duży zespół do głównej domeny aplikacji, jedynym sposobem na uwolnienie odpowiedniej pamięci po tym złożeniu nie jest już potrzebne jest zamknięcie aplikacji. Ładowanie zespołów w oddzielnej domenie aplikacji i rozładowywanie tej domeny aplikacji, gdy te zespoły nie są już potrzebne, jest rozwiązaniem tego problemu.