Dlaczego rzucenie dynamiki typu obiekt do obiektu rzuca wyjątek null reference?

Jest to problem z tym, jak działa dynamic - binder runtime ma problem z konwersjami z System.Object, ale w praktyce tak naprawdę nie jest problemem.

Podejrzewam, że to dlatego, że dynamic, w czasie wykonywania, jest sobą zawsze System.Object. Specyfikacja języka C# w wersji 4.7 stwierdza: "Typ dynamic jest nieodróżnialny od obiektu w czasie wykonywania."Jako taki, każdy obiekt używany jako dynamiczny jest po prostu przechowywany jako obiekt.

Kiedy umieścisz rzeczywistą instancję System.Object w dynamice, coś jest występuje w rozdzielczości wiązania runtime, która powoduje wyjątek null reference.

Jednak każdy inny typ , który nie jest System.Object działa - nawet typy referencyjne i tym podobne, bez wad. W związku z tym powinno to zapewnić właściwe zachowanie, ponieważ naprawdę nie ma powodów, aby utworzyć instancję System.Object, która byłaby przekazywana - zawsze potrzebujesz podklasy z innymi informacjami o typie.

Jak tylko użyjesz dowolnego "prawdziwego" typu, działa to dobrze. Na exmaple, następujące prace, mimo że jest przekazywana i traktowana jako Object:

public class Program
{
    public static T TryGetArrayValue<T>(object[] array_, int index_)
    {

        dynamic boxed = array_[index_];
        return (T)boxed;
    }

    private static void Main()
    {
        int p = 3;
        object a = p;
        var objects = new[] { a, 4.5 };

        // This works now, since the object is pointing to a class instance
        object v = TryGetArrayValue<object>(objects, 0);
        Console.WriteLine(v);

        // These both also work fine...
        double d = TryGetArrayValue<double>(objects, 1);
        Console.WriteLine(d);
        // Even the "automatic" int conversion works now
        int i = TryGetArrayValue<int>(objects, 1);
        Console.WriteLine(i);
        Console.ReadKey();
    }
}

To jest naprawdę dziwne zachowanie i rzeczywiście wygląda jak błąd w implementacji dynamic. Odkryłem, że ta odmiana nie wyrzuca wyjątku i rzeczywiście zwraca obiekt:

public static T TryGetArrayValue<T>(object[] array, int index) where T : class
{
    dynamic boxed = array[index];
    return boxed as T;
}

Zauważ, że musiałem dodać ogólne ograniczenie w podpisie metody, ponieważ operator as działa tylko wtedy, gdy T jest typem odniesienia.

Jeśli szukasz obejścia, możesz użyć tego (I Wiem, że jest brzydki):

public static T TryGetArrayValue<T>(object[] array, int index)
{
    dynamic boxed = array[index];

    if (typeof(T) == typeof(object))
        return (T)(boxed as object);

    return (T)boxed;
}

Ma to coś wspólnego ze słowem kluczowym dynamic. Jeśli zmienię Typ Na t dla pudełka to działa.

    static void Main(string[] args)
    {
        object a = new object();
        object v = TryGetArrayValue<object>(new object[] { a }, 0);

        Console.ReadLine();
    }

    public static T TryGetArrayValue<T>(object[] array_, int index_)
    {

            T boxed = (T)array_[index_];
            return boxed;

    }

Czy Jest jakiś szczególny powód, dla którego używasz dynamic? Naprawdę nie potrzebujesz go w tym przypadku, ponieważ wiesz, jaki typ jest wcześniej. Jeśli spojrzysz, w Twojej wersji Typ pudełka nie jest obiektowy, ale jest dynamiczny{obiekt} , co może być problemem podczas próby rzucenia na obiekt. Jeśli spojrzysz na tę wersję, którą opublikowałem, otrzymasz typ obiektu i brak błędów.