Co oznaczają elipsy [ ... ] na liście?

Oto co stworzył Twój kod

Jest to lista, w której pierwszy i ostatni element wskazuje na dwie liczby (1 i 2), a środkowy element wskazuje na samą listę.

W Common Lispie, gdy jest włączone drukowanie okrągłych struktur, taki obiekt zostanie wydrukowany jako

#1=#(1 #1# 2)

Co oznacza, że istnieje obiekt (oznaczony jako 1 z #1=), który jest wektorem z trzema elementami, drugim jest sam obiekt (odwołany z #1#).

W Pythonie zamiast tego otrzymujesz informację, że struktura jest okrągła z [...].

W tym konkretnym przypadku opis nie jest niejednoznaczny(jest wstecznie wskazujący na listę, ale jest tylko jedna lista, więc musi nią być). W innych przypadkach może być jednak niejednoznaczna... na przykład w

[1, [2, [...], 3]]

Odniesienie do tyłu może wskazywać na zewnętrzną lub wewnętrzną listę. Te dwie różne struktury wydrukowane w ten sam sposób mogą być tworzone z

x = [1, [2, 3]]
x[1][1:1] = [x[1]]

y = [1, [2, 3]]
y[1][1:1] = [y]

print(x)
print(y)

I będą w pamięci jako

Na pytanie "jaki jest jego pożytek", oto konkretny przykład.

Graph reduction jest strategią ewaluacji używaną w celu interpretacji języka komputerowego. Jest to wspólna strategia leniwej oceny, zwłaszcza języków funkcyjnych.

Punktem wyjścia jest zbudowanie wykresu przedstawiającego sekwencję "kroków", które program podejmie. W zależności od zastosowanych w tym programie struktur sterujących może to prowadzić do wykresu cyklicznego (ponieważ program zawiera jakąś pętlę "na zawsze" - lub używa rekurencji, której" głębokość " będzie znana w czasie ewaluacji , ale nie w czasie tworzenia wykresu )...

Aby przedstawić taki wykres, potrzebujesz nieskończonych "struktur danych" (czasami nazywanych rekurencyjnymi strukturami danych), takich jak ta, którą zauważyłeś. Zwykle jednak trochę bardziej skomplikowane.

Jeśli interesuje Cię ten temat, oto (m.in.) wykład na ten temat przedmiot:
http://undergraduate.csse.uwa.edu.au/units/CITS3211/lectureNotes/14.pdf

Robimy to cały czas w programowaniu obiektowym. Jeśli dowolne dwa obiekty odnoszą się do siebie, bezpośrednio lub pośrednio, są one zarówno strukturami nieskończenie rekurencyjnymi (lub obie części tej samej nieskończenie rekurencyjnej struktury, w zależności od tego, jak na nią patrzysz). Dlatego nie widzisz tyle w czymś tak prymitywnym jak lista-ponieważ zwykle lepiej opisujemy to pojęcie jako powiązane " obiekty "niż"nieskończoną listę".

Można również uzyskać ... z słownik nieskończenie rekurencyjny. Załóżmy, że chcesz słownik narożników trójkąta, gdzie każda wartość jest słownikiem innych narożników połączonych z tym narożnikiem. Można to ustawić tak:

a = {}
b = {}
c = {}
triangle = {"a": a, "b": b, "c": c}
a["b"] = b
a["c"] = c
b["a"] = a
b["c"] = c
c["a"] = a
c["b"] = b

Teraz, jeśli wydrukujesz triangle (lub a lub b lub c, jeśli o to chodzi), zobaczysz, że jest pełna {...}, ponieważ dowolne dwa rogi odnoszą się do siebie.

Jak zrozumiałem, jest to przykład punktu stałego

p  = [1, 2]
p[1:1] = [p]
f = lambda x:x[1]
f(p)==p
f(f(p))==p