Understanding Spring @ Autowired usage

TL; DR

Adnotacja @Autowired oszczędza Ci potrzeby samodzielnego wykonywania okablowania w pliku XML (lub w inny sposób) i po prostu znajduje Dla ciebie to, co trzeba wstrzyknąć gdzie, i robi to za Ciebie.

Pełne wyjaśnienie

Adnotacja @Autowired pozwala pominąć konfigurację gdzie indziej, co wstrzyknąć i po prostu robi to za Ciebie. Zakładając, że Twój Pakiet to com.mycompany.movies, musisz umieścić ten znacznik w swoim XML (kontekst aplikacji plik):

<context:component-scan base-package="com.mycompany.movies" />

Ten znacznik wykona automatyczne skanowanie. Zakładając, że każda klasa, która ma zostać fasolą, jest opatrzona poprawną adnotacją, taką jak @Component (dla simple bean) lub @Controller (dla kontrolki servlet) lub @Repository (dla klas DAO) i te klasy znajdują się gdzieś pod pakietem com.mycompany.movies, Spring znajdzie je wszystkie i utworzy fasolę dla każdej z nich. Odbywa się to w 2 skanach klas - po raz pierwszy wyszukuje klasy, które muszą stać się fasolą i mapuje zastrzyki trzeba zrobić, a na drugim skanowaniu wstrzykuje fasolę. Oczywiście możesz zdefiniować swoje fasolki w bardziej tradycyjnym pliku XML lub za pomocą klasy @Configuration (lub dowolnej kombinacji tych trzech).

Adnotacja @Autowired informuje sprężynę, gdzie trzeba wykonać zastrzyk. Jeśli umieścisz go na metodzie setMovieFinder rozumie (przez prefiks set + adnotację @Autowired), że fasola musi zostać wstrzyknięta. W drugim skanie Spring szuka fasoli typu MovieFinder, a jeśli znajduje taką fasolę, wstrzykuje ją do tej metody. Jeśli znajdzie dwie takie fasolki dostaniesz Exception. Aby uniknąć Exception, możesz użyć adnotacji @Qualifier i powiedzieć, którą z dwóch fasolek wstrzyknąć w następujący sposób:

@Qualifier("redBean")
class Red implements Color {
   // Class code here
}

@Qualifier("blueBean")
class Blue implements Color {
   // Class code here
}

Lub jeśli wolisz zadeklarować fasolę w swoim XML, wyglądałoby to mniej więcej tak:

<bean id="redBean" class="com.mycompany.movies.Red"/>

<bean id="blueBean" class="com.mycompany.movies.Blue"/>

W deklaracji @Autowired Należy również dodać @Qualifier, aby określić, który z dwóch kolorów należy wstrzyknąć:

@Autowired
@Qualifier("redBean")
public void setColor(Color color) {
  this.color = color;
}

Jeśli nie chcesz użyj dwóch adnotacji (@Autowired i @Qualifier) możesz użyć @Resource, aby połączyć te dwa:

@Resource(name="redBean")
public void setColor(Color color) {
  this.color = color;
}

@Resource (możesz przeczytać dodatkowe dane na ten temat w pierwszym komentarzu do tej odpowiedzi) oszczędza Ci korzystanie z dwóch adnotacji, a zamiast tego używasz tylko jednej.

Dodam jeszcze dwa komentarze:

1. dobrą praktyką byłoby użycie @Inject zamiast @Autowired, ponieważ nie jest to specyficzne dla wiosny i jest częścią standarduJSR-330 .
2. kolejna dobra praktyka byłoby umieścić @Inject / @Autowired na konstruktorze zamiast metody. Jeśli umieścisz go w konstruktorze, możesz potwierdzić, że wstrzykiwane fasolki nie są null i szybko się nie powiodą podczas próby uruchomienia aplikacji i uniknąć NullPointerException, gdy musisz faktycznie użyć fasolki.

Update: aby uzupełnić obrazek, stworzyłem nowe pytanie dotyczące klasy @Configuration.