Do czego służą widoki?

W pewnym sensie widok jest jak interfejs. Możesz zmieniać strukturę tabeli, ale Widok daje możliwość, aby kod nie musiał się zmieniać.

Widoki są miłym sposobem na dostarczenie czegoś prostego do zgłaszania pisarzy. Jeśli Twoi użytkownicy biznesowi chcą uzyskać dostęp do danych z czegoś takiego jak Crystal Reports, możesz dać im kilka widoków na ich koncie, które upraszczają dane-może nawet je denormalizują.

Widoki mogą być używane do zapewnienia bezpieczeństwa (np.: użytkownicy mogą mieć dostęp do widoków, które mają dostęp tylko do niektórych kolumn w tabeli), widoki mogą zapewnić dodatkowe bezpieczeństwo dla aktualizacji, wstawek itp. Widoki zapewniają również sposób na aliasy nazw kolumn (podobnie jak sp), ale widoki są bardziej izolacją od rzeczywistej tabeli.

W pewnym sensie poglądy denormalizują. Denormalizacja jest czasami konieczna, aby dostarczyć dane w bardziej znaczący sposób. To właśnie robi wiele aplikacji poprzez modelowanie domen w swoich obiektach. Pomagają one prezentować dane w sposób bardziej dopasowany do perspektywy biznesowej.

Widoki ukrywają złożoność bazy danych. Są świetne z wielu powodów i są przydatne w wielu sytuacjach, ale jeśli masz użytkowników, którzy mogą pisać własne zapytania i raporty, możesz ich użyć jako zabezpieczenia, aby upewnić się, że nie wysyłają źle zaprojektowanych zapytań z paskudnymi kartezjańskimi połączeniami, które niszczą Twój serwer bazy danych.

Oprócz tego, co stwierdzili inni, widoki mogą być również przydatne do usuwania bardziej skomplikowanych zapytań SQL z aplikacji.

Jako przykład, zamiast w aplikacji wykonującej:

Sql = " select a, b from table1 union select a, b from table2";

Mógłbyś to streścić do widoku:

Utwórz widok union_table1_table2_v jako
wybierz a, b z table1
Unia
wybierz a, b z table2

I w kod aplikacji, wystarczy mieć:

Sql = "select A, b from union_table1_table2_v";

Również jeśli struktury danych kiedykolwiek się zmienią, nie będziesz musiał zmieniać kodu aplikacji,przekompilować i ponownie wdrożyć. po prostu zmieniłbyś widok w db.

OP zapytał, czy są sytuacje, w których używanie widoku może być kuszące, ale nie jest to właściwe.

To, do czego nie chcesz używać widoku, jest substytutem złożonych złączeń. Oznacza to, że nie pozwól, aby twój nawyk programowania proceduralnego polegający na rozkładaniu problemu na mniejsze kawałki doprowadził cię do użycia kilku widoków połączonych ze sobą zamiast jednego większego połączenia. Spowoduje to utratę wydajności silnika bazy danych, ponieważ zasadniczo wykonuje kilka oddzielnych zapytań, a nie jedno większy.

Na przykład, załóżmy, że musisz połączyć tabele A, B, C I d razem. Możesz być kuszony, aby zrobić widok z tabel A i B i widok z C I D, a następnie połączyć oba widoki razem. O wiele lepiej jest po prostu dołączyć A, B, C i D w jednym zapytaniu.

Widoki mogą scentralizować lub skonsolidować dane. Gdzie jestem, mamy wiele różnych baz danych na kilku różnych połączonych serwerach. Każda baza danych zawiera dane dla innej aplikacji. Kilka z tych baz danych zawiera informacje, które są powiązane z wieloma różnymi aplikacjami. To, co zrobimy w takich okolicznościach, to utworzenie widoku w bazie danych tej aplikacji, który pobiera dane z bazy danych, w której dane są naprawdę przechowywane, aby zapytania, które piszemy, nie wyglądały jakby przeglądali różne bazy danych.

Odpowiedzi na razie są poprawne - widoki są dobre dla zapewnienia bezpieczeństwa, denormalizacji (chociaż jest wiele bólu w dół tej drogi, jeśli zrobione źle), abstrakcji modelu danych, itp.

DODATKOWO, widoki są powszechnie używane do implementacji logiki biznesowej(wygasły użytkownik to Użytkownik, który nie zalogował się w ciągu ostatnich 40 dni, tego typu rzeczy).

Widoki zapisują wiele powtarzających się złożonych poleceń JOIN w skryptach SQL. Możesz po prostu zamknąć złożone połączenie w jakimś widoku i wywołać je w instrukcji SELECT w razie potrzeby. Czasami byłoby to przydatne, proste i łatwiejsze niż wypisywanie poleceń join w każdym zapytaniu.

Widok jest po prostu zapisaną, nazwaną instrukcją SELECT. Pomyśl o widokach takich jak funkcje biblioteki.

Chciałem podkreślić wykorzystanie widoków do raportowania. Często dochodzi do konfliktu między normalizacją tabel bazy danych w celu przyspieszenia wydajności, szczególnie w przypadku edycji i wstawiania danych (zastosowania OLTP), a denormalizacją w celu zmniejszenia liczby połączeń tabel dla zapytań do raportowania i analizy (zastosowania OLAP). Z konieczności OLTP zazwyczaj wygrywa, ponieważ wprowadzanie danych musi mieć optymalną wydajność. Tworzenie widoków, a następnie, dla optymalnej wydajności raportowania, może pomóc zadowolić obie klasy użytkowników (wprowadzanie danych i przeglądanie raportów).

Pamiętam bardzo długą selekcję, która obejmowała kilka związków. Każdy związek zawierał dołączenie do tabeli cenowej, która była tworzona w locie przez SELECT, który był sam w sobie dość długi i trudny do zrozumienia. Myślę, że dobrym pomysłem byłoby mieć pogląd, że do stworzenia tabeli cenowej. Skróciłoby to ogólną selekcję o około połowę.

Nie wiem, czy DB oceni widok raz, czy po każdym wywołaniu in. Ktoś wie? Jeśli ten pierwszy, używając widoku poprawiona wydajność.

Anytime you need [my_interface]!= [user_interface].

Przykład:

TABELA A:

• id
• info

Widok dla tabeli a:

• Informacje O Kliencie

Jest to sposób na ukrycie id przed klientem i zmianę nazwy informacji na bardziej wyrazistą nazwę obu naraz.

Widok użyje indeksu bazowego dla identyfikatora klucza głównego, więc nie zobaczysz utraty wydajności, tylko lepszą abstrakcję zapytania select.